شعرونه
غزل - حميده پکتيانۍ
غزل: حميده پکتيانۍاوس دې په يادونو باندې بره شومسر تر پايه جوړه لکه زغره شوم نشوه ګوزاره مې د لېمو اور کېاوښکه وم ګرېوان ته مساپره شوم اوس د لېونتوب له جاله وتې يمپويه شومه، لويه شومه، ستره شوم ستا له سادګۍ سره اشنا نه ومهاغه ورځ زه هسې مروره شوم ما درته کتل تا سترګې ټيټې کړېنن درباندې ډېره زوروره شوم
اوښکې
راليږونکی :M.Shoaib \\\\د راليږونکي پته :mirza.shoaib@gmail.comنيټه : 16-04-2008 اوښکې زما په سترگو كې ځليږي اوښكېپه اننگو مې راتويږي اوښكـــــــې در پسې ژاړم شپه اوو رځ جانانهاوس نه وچيږي نه ودريږي اوښكې ستا د سرو شونډو اننگو نه کربانلكه باران پرې را اوريږي اوښكې دا زه محب ليونى كېږمـــــ
غزل - محب
غزل محب الرحمن محب ډيوه مې مړه شوله رڼا راسره پاتې نه ده ستا د ماشوم ژوندون ادا راسره پاتې نه ده د ګناهونو پرښتې بيا راته څله راغلې توبه مې کړې ده ګناه راسره پاتې نه ده هسې مې شونډې ښوروم چې ملا و غولوم خدايه ما وبښه دعا راسره پاتې نه ده ستا
غزل حامد بابر امينزى
غزل حامد بابر امين زى زما وفا او ستا جفا پاتې شوه د محبت نښه همدا پاتې شوه تا کړلې خپلې زلفې داسې خورې يو خوا تياره بل خوا رڼا پاتې شوه په تلو کې تا د راتلو ووې که نه ؟ زما په زړه کې دا سودا پاتې شوه ستا په راتلو کې مې د زړه ډيوه ګۍ ملګريه بله تر صبا پاتې شوه
غزل - اختيار
غزل هجرت الله اختيار رڼا راغلې وه، وجود ته يې امكان نه وسپوږمۍ چې نه ښكارېده شاته يې اسمان نه و دا پرما څنګه د جنون نامه بدنامه شوله؟زما كميس كې خو تڼۍ نه وه ګرېوان نه و ته چې راتلې نو ما وې ځان به كړم لوګى درځنېخو ته چې راغللې نو ما سره مې ځان نه و د پس فطرتو يارانه وي مازيګره پورېماښام مې ماسره خپل سيورى هم روان نه و
غزل - شاه سعود سعود
غزل شاه سعود سعود ستا د موسکو شونډو تر انکاره پورې تلى وم ياد مې دي جانانه چې تر داره پورې تلى وم اوس به مې له لاسه يوه لويه ګناه شوې وه ښه ده چې واپس دې کړم اظهاره پورې تلى وم ځان پورې خندا راځي چې څرنګه ساده ومه ژوند پسې دمړو تر مزاره پورې تلى وم تا مې که د راز دغه يوه شېبه ساتلې واى زه به ستا په لور تر اعتباره پورې تلى وم
غزل -- طوبى ندا صافۍ
غزل طوبىٰ ندا صافۍ : کابل کاشکې مې د زړه پټه آرزو نه وى کاشکې مې زړګى پر تا پېرزو نه وى يا خو لکه نى نوا مې زړه کې وى يا لکه ګونګۍ د غږېدو نه وى سر چې مې دا ستا پر اوږه ايښى وى بيا دې دا شېبې په ختمېدو نه وى کاشکې ته په مينه کې ريښتنى وى کاشکې دې عادت د بدلېدو نه وى مينه دې د هر موجود په
طالب جان په ټپو کې
طالب جان په ټپو کې طالبه خداى که به ملا شې په کتاب پروت يې يادوې شينکي خالونه طالبان نه دي بلاګان دي د وظيفې سره مې کې ګوتې تاووينه طالب د خداى ګناهګار نه دى په زېړو ګلو د هر چا مينه ورځينه طالبان ډلې ډلې راغلل زما د يار ډله روستۍ ده رابه شينه مسافري سخته خواري ده څوک چې د غم طاقت ل
مسافره !
مسافره!نصرت الله الهام پروت پر دغه لويه لار و مساپره !دغه دښته پرون ښار و مساپره! يوه پېغله به په سترګو کې مسکۍ وه! يو ځلمي سره يې تار و مساپره! دلته هم دچا تصوير په اوښکو لوندو محبت دلته له پورې غره نه دروند وخو يو اور دا هر څه لولپه کړۀ لاړو دغې اور په هيڅ سرپه ونه کړه ړوند و دغه ښار د مينانو ژوند ته جوړ وداچې اوس دمينانو هديره ده د چپتيا وو انګازې پکې
غزل - شهريار
راليږونکی :شهريارد راليږونکي پته :shahreyar_stranger@yahoo.comنيټه : 27-03-2008 غزل شهريار معروف خېل : يونان سترګې دې مه جنګوه ېاره محبت جوړويداسې اکثره کارنړۍ کې بغاوت جوړوي بلا وخت اخلي اسرافيل دقیامت راوستو هره لهظه چې یار راګوري قیامت جوړوي ستا پارسیوانې اداګانې مې پښتون همت تهدپرزېدو لپاره هروخت شرارت جوړوي
تصوير دې څنګه جوړ کم
تصوير دې څنګه جوړ کم نسيم خوږياڼى : کابل ما هغه تېر مازديګر ته د ګودر تر څنګه د چانار دنګې ونې څنګ ته ولاړه ليدې ما مې قلم راواخيستچې دې تصوير وکاږمقد دې چنار نه هم لوړ سترګې بادام ، بادام وروځې ليندۍ ، ليندۍ شونډې د ګل د پاڼو په څېر ښايسته ښکارېدېمخ دې د شمعې په شان داسې لمبې کولې ته وا په نيمه شپه کې دکوم مين د زړګي په خونه اور ولګېداوس راته ته ووايه (( تصوير دې څنګه جوړ کم
غزل - سعود
غزل شاه سعود ژړا همدغه شانتې پرېږده چې وي خندا همدغه شانتې پرېږده چې وي ډيوې د سترګو راته بلې ساته رڼا همدغه شانتې پرېږده چې وي سزا چې هرڅه وي قبوله مې ده خطا همدغه شانتې پرېږده چې وي د ښکلا هيڅ نعم البدل نشته دى ښکلا همدغه شانت
د انسان لېونتوب
د انسان لېونتوب طوبى ندا صافۍ ته پوهېږې لېونتوب هم يو کوچنۍ شانې دنيا ده ستا د فهم درک نه لرې څه رنګينه تماشاده ډېر غمونه لاس په لاس شي او خندا شي ورنه جوړه سکوت دومره زورورشي چې غوغا شي ورنه جوړه د هوس له بريده هاخواجوړ د مينې تاج محل شي د ادراک له سيوري لرې مرګ او ژوند سره منحل شي هلته غم او خوښي دواړه
غزل - احساس - دوبۍ
راليږونکی :حميد احساسد راليږونکي پته :h_ihsas@yahoo.comنيټه : 24-03-2008 غزل حميد احساس : دوبۍ ته چې له مينې نفرتونو بام ته وختلېزما د زړه په پرهرونو بام ته وختلې ماچې صفت ستادښايست په هرمحفل کې وکړځان درنه ورک شو د نازونوبام ته وختلې لاخو پيوند نه دي زما هغه زاړه زخمونهته مې لا بيا هم په زخمونو بام ته وختلې د جانان ياده ما د
نوى غزل -- ٢٠٠٨--٣--٢٥
غزل نصرت الله الهام درد دې وم دوا دې راته ونه وې غلې شوې اشنا دې راته ونه وې ښه شوه چې وعده دې قيامت راکړه ښه شو چې دنيا دې راته ونه وې دا منم چې زړه دې راته ووې خو هسې په خندا دې راته ونه وې سترګو کې دې اوښکې مسکۍ نه شولې سپينه
غزل --- الهام
غزل نصرت الله الهام
دعاء
دعا الهي ستا په طاعت ما ته طاقت راستا مخلوق ته د خدمت ماته فرصت را ما د بل او بل له ما نه ازار نکړېد نفرت په ځاي هستي د محبت را ټول مخلوق ته ستا هستي د مهر غواړمهر عمل ته ترازو د عدالت را هسې نه چه بل ته سپک، درانه کړم ځان تههسې ظلم نه نجات په مرحمت را ستا بنده جليلي ځي نور له دنيا نهتنګ لحد کي لوى جهان
غزل -- عندليب -- اسلام آباد
غزل محمد اسماعيل عندليب : نړېوال اسلامي پوهنتون - اسلام آباد د لمر زرینو وړانګو له ګل پاڼو شبنم واخیست زما ساده زړه راغى ستا له زړه نه يې غم واخیست ما مه نیسه ساقي زه لېونی یمه چې موړ شم که حظ مې ستا له خُم څخه زیات واخیسته کم واخیست نن یاد د خلیل لمانځمه نمروده ستا په مخ کې په فکر د عدن مې دادى اور ته قدم واخیست لښکر د
غزل -- جلال امرخېل -- نوى
غزل جلال احمد امرخېل څه لويې خوارۍ ته غاړه وتی يم بس خو زندګۍ ته غاړه وتی يم اوس ستا د مړوند خوبونه چرته دي اوس خو تنهايۍ ته غاړه وتی يم دا څه په لانجه باندې اووښتی يم دا څه لېونۍ ته غاړه وتی يم ستا د قدرت راز مې کشف کړی دی حسن پرستۍ ته غاړه وتی يم مينه دې جانانه عبادت ګڼم ځکه بندګۍ ته غاړه وتی يم
چې دبل زړه ماتوي
************ څومره وړوکی وي انسان چې د بل زړه ماتويهغه به څه لري ایمان چې د بل زړه ماتوي چې چېرته ښکلی په دعوه له چا سره ووینمزما همدا راځي ګومان چې د بل زړه ماتوي تر دې خو ښه ده چې سرمات کړي، وزر مات کړي د بلدا په تهمت او په بهتان چې د بل زړه ماتوي
غزل - شهريار معروف خېل
راليږونکی :شهريار معروف خېلد راليږونکي پته :shahreyar_stranger@yahoo.comنيټه : 14-03-2008 غزل شهريار معروف خېل هغه ساده هغه دغرۀ لېونینن راوريږي مې پۀ زړۀ لېونی ستا پۀ وصال کې لېونی غوندې ومپه جدایۍ کې دې شوم ښۀ لېونی په تا مین یم دجنون تر حدهته راته وایې شوې پۀ څه لېونی؟ زلفو ته شړک ورنکړ
غزل - هجرت الله اختيار
راليږونکی :هجرت الله اختيارد راليږونکي پته :wrakht_olf2@yahoo.comنيټه : 15-03-2008 غزلهجرت الله اختيار له خپل وجود ځينې رابېل ولاړ حيران يمهلكه تصوير د وخت اينې باندې تاون يمه لامې په زړه كې د هغې د ياد لمبې بلې وېاوس يې له درده د رڼو اوښكوباران يمه زه اوس هغې غوندې په سترګو كې راټول نه يمه زه د خپل ځان په رنګه تيت يمه پاشان يمه
د نبيله غزل نوى غزل
راليږونکی :nabila ghazalد راليږونکي پته :nab_ghazal@yahoo.comنيټه : 15-03-2008 غزل ګوره رسوا کېږمه نوره رسوا کېږمه چوپ شه د پرهر زړګي شوره رسوا کېږمه پام له سترګو لاړ نه شې توره رسوا کېږمه ځم رقيب ته وايمه وروره رسوا کېږمه نه به وځم نوره له کوره رسوا کېږمه
خوږ غزل -- ميوند شينوارى
غزل ميوند شينوارى ځم درپسې چېرته ځې مرم درپسې چېرته ځې هجر کې د زړه وينې خورم درپسې چېرته ځې څوبه مې د زړه کډه وړم درپسې چېرته ځې زه لکه ماشوم ژړا کړم درپسې چېرته ځې د
غزل --- نوى
غزل نصرت الله الهام ښه بې شمېره راسره ده مينه ډېره راسره ده چې هېڅ زخم به را نه کړې ددې وېره راسره ده مينه وايي نړۍ ټوله ګېر چاپېره راسره ده هغه ټال پکې اوس نشته هغه بېره راسره ده ستا د مينې نرۍ څړيکه زړه کې ګېره راسره ده چې
