شعرونه
غزل - الهام
غزل الهام د بل غم باندې اختر کولى نه شم دغه کار د ځناور کولى نه شم ژوند مې کم دى او کارونه راته ډېر دي دا کارونه دومره ژر کولاى نه شم د ژوندون په فلسفه که څومره پوه شم خو په ژوند باندې باور کولاى نه شم د مغلو د دوستۍ نه مې توبه ده دښمني د پېښور کولى نه شم د وصال په خوب دې داسې ويده ښه يم د بېلتون دې تصور کولى نه شم
لنډۍ واورئ او ويې لولئ
طالب جانه ، ټپې زما په هر لورې سلام دى چې دريادېږم زما اخله سلامونه زما پينځه وخته دعا ده ربه دې باچا کړه چې سلام له دې درځمه زما د زړه د سر گلابه همېش دې غم د رژېدو راسره وينه زما د زړه گلابه راشه په نورو خلکو پسرلى په ما غمونه زما د زړه دمه پرې کېږي د پلانکي خان سترگې دې تل په دنيا وينه زما د زړه د سر ازغى شوې د فکر ستن در پسې وړم نه دې موممه چنگه ملا نرۍ لرې مخ د گل په شانچال
خدايه ولې !
خدايه ! عقل چی و زړه دې ولې راکړ په يو ملک کې دوه خودسره بادشاهان ولې ما ته دې عطا کړ فکر و خيال &nbs
لنډۍ - ټپې
ښه ده چې يو پښتون يادېږو ورک دې پردي شي چې وطن مو شرموينه تورې به نه کړو نو به څه کړو چې مو شېده د پښتنې رودلي دينهخير به د پاک الله نه غواړم د زړه جهان د عشق درياب ته غوځومهد عشق ميدانه بې پايانه چې دې هرڅومره لنډوم پاتې راځمه دا ته چې ځې نه پاتې کېږې ميينه لاس راکه جوړه درسره ځمه په مخ دې ښه مېلمنې خورې ورځه په مخه دې دلۍ دلۍ ګلونه جانانه زر له کوره ووځه ټوپک درواخله پيرنګيان راغلي دينه
د مرګ له يرې
ژوند نصرت الهام چې زه په مړ شمه او خاورې به شم له دې خبرې مې زړه هيڅ نه ژاړي د ژوند په لويه فلسفه کې ورک دى دمرګ له يرې مې زړه هيڅ نه ژاړي ............................................ مرګ خو د ژوند د خوږېدو لپاره لکه د شاتو په مثال بولم هسې له کومې شېبې ويرېږم ژوند د نباتو په مثال بولم
غزل - محمد عيسى جانان
غزلمحمد عيسى جانان ساقي په دواړو لاسو کې دې جام نيولى دى يوازې دا دې ماته که دې عام نيولى دى ذاهد خود په سر اړوي جامونه د کوثر د سرو لمبو دوزخ ته يې زما قام نيولى دى رقيب غواړي چې زړي د نفاق ته اوبه ورکړي لمسى يې د سقاو ځکه غلام نيولى دى د زړه له وينو جوړ مې کړ ستا سپين تندي لپاره دا لاس کې مې چې ( خې ) ( ا
دوه ټوکې
درې دروغجن اول : زما پلار چې څنګه په پياله کې چاى وچوي په سر يې را واړوي . دوهم : زما پلار يې له چاجوش نه څښي . درېيم : زما پلار چاى او اوبه خوري او په اور دپاسه کېني . هاهاهاهاها . هندو يو هندو چې په جلال آباد کې يې د کوم پښتون نه خوسکى پټ کړى ود خلکو له خبرو پوزې ته راغلى و . ډېره موده پس کله چې هندو هن
غزل -- الهام
غزل نصرت الهام چې مين وم پرې هغه مې را پيدا کړه چې ترې ځار شومه ايله مې را پيدا کړه د يو نوي تصور په لاره لاړم يوه نوې فلسفه
د ارواښاد صاحب شاه صابر د شعرونو انتخاب
يادونه : دا د ارواښاد صاحب شاه صابر له کتاب ( خوبونه ) څخه د هغه خوږه شاعري ده . د نورو تکړه شاعرانو د انتخاب شاعري هم په راتلونکي په تنده کې کتلى شئ . راتلونکى شاعر جلال امرخېل دى چې نوى کتاب يې چاپ شوى دى مونږ به هڅه وکړو چې د هغه دکتاب نه يوڅه انتخاب شعرونه ستا سې مخې ته کېږدو . که تاسې د کوم شاعر د شعرونو انتخاب راته د اړيکو له لارې راولېږئ بې له ځنډه به خپاره شي او نور م
غزل -- جلال امر خېل -- نوى
غزل امرخېل هر يو پرهر مې غوړېدۀ يوچا دې نوم اخيسته زړګى مې ورو ،ورو درزېدۀ يو چا دې نوم اخيسته
ښکلا مې تاوړې ... گلالۍ
ښکلا مې تاوړې زلمو راټول شئزموږ له کلي نهسپوږمۍ وشړئسپوږمۍ د لمر ريبارهسپوږمۍ د لمر قاصدهشپوږمۍد لمراستازېسپوږمۍ د لمر په زولنو کې را ايساره بندۍسپوږمۍدخپلې ازادۍ لپارهتمامه شپه په بې خودۍکې زموږ د کلي جنکيو نه ښکلاپټويبيا نو په منډه منډهد لمر سلام ته ورځيسپوږمۍ د يوې شپې ازادۍ لپارهد خو بوړونجونو هغه سپېڅلې ښکلالمرته قلنګ ورکوي
غزل --- الهام
. . . نصرت الهام غزل ژب
د ښاغلي سعود څو انتخاب شعرونه
يادونه : دا هم د ښاغلي شاه سعود سعود څو په زړه پوري شعرونه ، په راتلونکي کې هم د تکړه شاعرانو له کتابونو انتخاب غزلونه په www.tolafghan.com/thanda کې لوستلى شئ . تنده غزل زه روان دهغه ټکي په تکل کې چې ابد لري په لپه د ازل کې هر يقين راته د شک په نظر ګوري ورکه لاره لټومه په ځنګل کې يو حسرت يې راله ستا د مينې ر
کلى هماغسې دى
ارواښاد اسحاق ننګيال تهکلی هماغسې دیعزت الله شمسزى دادی کلونه پس دې بيا د وره تر څنګ تېريږمزړه جونګړه کې دې لاهم
رالېږلى شعر --- غزا وردګ
راليږونکی :غزاوی وردگد راليږونکي پته :mkamelaf@hotmail.comنيټه : 18-11-2007گلالی ته ! ايمان زما د فطرتو ملگریجهاد زما د پايښتو ملگری چی می پناه ده د جانان په لوريعمل زما د خوځيدو ملگری ستا د پيغوره به ضرور راوځمافغان زلمی د حماسو ملگری چی په ميوند د تورې شرنگ هيرويکړم به نابود د تير وتو ملگری دوعا د نصر دې غازي ته کوه
غزل -- شاداب
غزل شاداب که ښه پوهېږې چې ګناه ده بيا يې څله کوې ياره چې مينه ناروا ده بيا يې څله کوې وايم د سر ، سره دي لوبې که عزت سره دي ديدن چې دومره لويه غلاده بيا يې څله کوې ناصحه ياره ! مازديګر غاړېواته په ګودر هغه د سر بازي چې داده چې بيا يې څله کوې منم چې ته پ
غزل
غزل ګلالۍ – کابل ګودر زما د پېغلتوب ملګرى منګى زما د مينتوب ملګرى چې يې پنا کړم د جانان لوري ته ټيکري زما د ځلميتوب ملګرى يو چا زما له شونډو رنګ اخيستى ګلاب زما د ښکليتوب ملګرى بې له ملالې که ميوند وګټي شي به زما د ناويتوب ملګرى
ترنګ
آرش ننګيال ترنګ د رباب شرنګ د پيالو شرنګ د بنګړو ماته خوب راوليد آللو شرنګ د پاولو شرنګ د ګونګروسيلۍ د زلفو ښکالو دشونډو وږمه د سپېنې خولګۍ په ما څپه راولي د لېونو سر په مړوند نشته د بنګ خوله د قلنګپاس مې هواته بيايي تر آسمانو
غزل - ګلالۍ -کابل
غزل ګلالۍ --کابل د منصور غوندې په دار زلمى مې خوښ دى په دښمن چې کړي ګوزار زلمى مې خ
څلوريزه
څلوريزه آرش ننګيال ساندي وي زګېروي وي او ښېراوې ويمړي جنازې وي او دعاوې ويزه چې د خندا په چم بلد نه يم زمونږ کلي کې هره ورځ ژړاوې وي
د غزل ، غزل
غزل نبيله غزل د جل وهلي محبت په تور بدنامه يمهزه د ښاغلي محبت په تور بدنامه يمه د کلي نجونې مې له سيوري نه هم کرکه کويستا د سپېڅلي محبت په تور بدنامه يمه دپېغورونو زولنې مې په پښو کې پرتېد خداى وهلي محبت په تور بدنامه يمه ګناه مې داده چې د خپلې ژبې وانه وښتمد خپل پاللي محبت په تور بدنامه يمه
د جلال نوى غزل
غزل جلال امرخېل کړې حالاتو اشارې دي ځوانيمرګه به شې خواته مې مه راځه خطرې دي ځوانيمرګه به شې څوک به دې مړه کړي لوپټه په بلۍ مه رپوه د خلکو سترګې درپسې دي ځوانيمرګه به شې پرون سهار د قضايي لمونځ له ادا نه وروسته درپسې کړې مې ښېرې دي ځوانيمرګه به شې زمابدنامه نوم په پام اخله بدنامه به شې بي
د نبيله غزل تازه غزل
غزل نبيله غزل چې خوره زما په زړۀ ده تنها يي ده توره شپه توره تيارۀ ده تنهايي ده چې مې نيمه لار کې نه پرېږدي يواځې چې د ښکلو غوندې نۀ ده تنهايي ده لکه خوند لکه مزه او لکه مالګه د مين د ژوندانۀ ده تنهايي ده آينه ده سړى ځان ته پکې ګوري
ولولئ او وايې ورئ
غزل قلندر مومند تا چې زلفې په سپين مخ باندې لام لام کړې يه ليلو په ما به سپينه ورځ ماښام کړې حنايي ګوتې په خير شه پوى دې نه کړم د نقاب لاندې پرده کړې که سلام کړې آينې ته په کتو کې څه دروشي اننګي چې له حيا نه لال او فام کړې زلفې ، سترګې ، شونډې ، دواړه رخسارونه د يو مرګ لپاره څومره اهتمام کړې تا چې دا
