غزل

حکمت الله  سروش

څنــګه دې جـــانانـــه نن په زړۀ شومه

هيڅ نه وم پخوا خو اوس هرڅۀ شومه

ورځ کـــې لېـــونى شمه په خوب پسې

داســې شپـــه رانغله چې ويـدۀ شومه

زه دلـــته د چـــا د قــدم خــاورې شوم

زۀ دلـــته لــه ډېــرو خــلکو ښۀ شومه

جنـــګ دى دراهـــب او د مـــلا روان

ولـــې قـــربـــانــي پــکې دا زۀ شومه

بـــيا پــه يـــوه نــوي غـــزل سـوچ کوم

بيـــا راړنګ د خيال په زنګانۀ شومه