شعرونه
د ډاکټر حسن ښایسته غزل
غزل اوردې شي دشمې خوچې ستاپه کتووڅاڅي اوښکې مې دې یاره په وار وارله لیمووڅاڅي .ژربه په رګونودسحرکې شیدې وځغلي څاڅکې درڼابه دسپېدوله سینووڅاڅي نه غواړمه داچې مې په اوښکوژړغونی شې داخویوڅوڅاڅکې په ساحل له څپووڅاڅي جوخت مې کړه امیل ته دسینې سترګې مې ډکې شوې پرېږده چې نن او
شعر له ویډیو سره
د انعام الله ګوهر غزل د دوست محمد ځونډي غږ ویډیو ترتیب : انعام الله ګوهر
غزل// انعام الله ګوهر
لکه تصویر د دېواله وي لکه مړی سړی د تا په مینه کې له کاره دی وتلی سړی وړي ستا په سر باندې نازونه د بې نیازه خلکو هغه خود داره سړی هغه نازولی سړی
د سایل شعر د شهید محب الله بهرام غږ
د رحمت شاه سایل ښایسته غزل د شهید محب الله بهرام په خواږه غږ کې
غزل// انعام الله ګوهر
داښکلي قسم دی چې خپلیږي نه بیا هم د سړي زړه ترې صبریږي نه چا چې زه پرېښی یم ،مودې وشوې هیڅ رانه هېریږي نه ،هېریږي نه
غزل // انعام الله ګوهر
غمجنه شپه،سپینه سپوږمې ده،ستا یادونه او زه یو ،مرور سره ډېر وخت کیږي خوبونه او زه اوس چې دوۍ نه وي نو خپل ځان راته نیمګړی ښکاري اوس یو عادت سره د تللي یار غمونه او زه ولي زما د پردیسۍ د ژوند پوښتنه کوې ! ... تنګه کوټه ده ،هري خواته کتابونه او زه د خاموشۍ په ژبه ټوله شپه خبري کوو د مسافري لیلی ښکلي تصویرونه او زه ته مې د میني حوصلې ته دعاګانې کوه تا ترې نه اخلم یو په جنګ سره وختونه او زه زما په ژوند کې
نوی غزل // انعام الله ګوهر
په زړګي مې دي اشنا بلا غمونهتېرومه په خندا بلا غمونهله یوې خوا د دنیا بلا غمونهبلي خوا ته یاره ستا بلا غمونهچې د ژوند په وچو شونډو خندا راشيرانه لري کړې مولا،بلا غمونهستا فراق او زما دا لېونۍ مینهدغه دواړه دې جلا ،بلاغمونهته خو لاړې ستمګرې ! زه به څه کړم !تا خو پرېښول تر شا ،بلا غمونهد بې غمه یار له لاسه اې ګوهره !ما لیدلي دي بلا بلا غمونهانعام الله ګوهر
غزل// نورالدین ګوهر
څوک د اوږده عمر دوعا څوک رانه ژوند اخليد چم ګاونډ خلک ددې کيسې نه خوند اخليچرته چې سوله ده په مينه خلک نه مړيږيدلته هر څوک ډک له ګوليو قمربند اخليښکاري زما او ستا ترمنځ چا غمازي کړيدهخوب مې ليده چې څوک بنګړي ستا له مړوند اخليلکه دانه د غنم داسې په زړه چاود يمه زهخدايه چې دا پرهر به بيا کله پيوند اخليستا په قلم او ستا په ګوتو برکت شه نورهګوهره ستا له شاعرى نه خلک پند اخلين
د انعام الله ګوهر غزل د دوست محمد ځونډي په غږ کې
د انعام الله ګوهر غزل د دوست محمد ځونډي غږ
زما مینه شهیده شوه/دوولسمه برخه
زما مينه شهيده شوه ناول دوولسمه برخهليکوال او رالیږونکی :شکورالرحمن حميديد پلوشې لاسونه سرتر پښو ښورېدل د عبدالله هم ورته پام وو خو څه يې وه نه ويل د ډوډۍ خوړلو څخه وروسته زه او عبدالله دواړه لاړو حجرې ته د لمانځه څخه وروسته دواړه قرار څملاستو ماته تر ډېره خوب نه راتلو د وړانګې تصوير مې راوخيست دا چې تياره وه سم نه ښكاريده د حجرې ليټونه مو مړه کړي ول مبايل مې راوخيست
غزل//انعام الله ګوهر
غزلاې مه کوه زمونږ په ارمانونو باندي لوبيجانانه ناروا داسي په زړونو باندي لوبيدا ستا په ګلافي مخ باندي یاره خولې راغلېکه پرخه د سبا کړي په ګلونو باندي لوبيد خپل ژوند پروا نه لري چي مینه کي صادق ويکوي لکه پتنګ په سرو اورونو باندي لوبيیو څو کسان له ژوند او محبته منکر شويکوي د انسانانو په مرګونو باندي لوبيګوهره دروغجنه ته بې غمه مین نه یېچی مینه کړي هغه کړي په سرونو باندي لوبيانعام الله ګوهر
غزل// انعام الله ګوهر
ته پریږده چي بې غمه شم ویده لکه ماشومجانانه لږ د ستا په زنګانه لکه ماشومتا چي د فراق درنې څپیړې په مخ راکړېژړیږي په سلګو سلګو مي زړه لکه ماشومستا د خوږو سرو شونډو خوږو پسي ژړیږمجانانه ستا یارۍ کي شومه زه لکه ماشومهر کله چي تاته مخامخ شمه لالیه شرمیږي او غورځیږي مي دا زړه لکه ماشومراشه راپخلا شه او بیا ټینګه غیږه راکړهخفه یې داسي هر وختي په څه لکه ماشومبله ورځ به خیر دی په رضا باندي خوله درکړمګوه
غزل /انعام الله ګوهر
د بندي مرغه په څیر تیروم بند،ژوند بې له تا جانانه نه راکوي خوند،ژوند زما ژوند خو بس یو څو ساعته ژوند و زما ژوند خو وه هغه ستا په مړوند،ژوند
غزل او څلوریزه/انعام الله ګوهر
غزلماښام د سیند په غاړه او سحر د سیند په غاړهزه ګرځمه یوازي اوس اکثر د سیند په غاړهچې کله مې په زړه ستا د غمونو چپې راشيراووځمه او کینمه بهر د سیند په غاړهجانانه ستا تصویر زما په زړه کې داسي ښکاريته راشه او لږ وګوره دا لمر د سیند په غاړهچپې چپې چپې چې د ساحل په خوا رادروميپه غیږ کې مې ورټینګ کړي زر دلبر د سیند په غاړهته ورشه د څپو غیږ ته ځان واچوه ګوهرهپیدا به نه کړې هیڅکله ګوهر د سیند په غاړه
غزل // انعام الله ګوهر
د یوه نامعلوم شاعر د غزل په لیکه په زړګې مې ستا غمونه لکه غرونه وړمه دا درانه بارونه لکه غرونه را تاو شوې دې زما او د جانان نه رواجونه ،دیوالونه لکه غرونه زه د عشق په سمندر یم ورګډ شوی دې په مخ کې مې موجونه لکه غرونه زما خیالونه،ارمانونه،امیدونه لکه غرونه ،لکه غرونه ،لکه غرونه د دنیا هر یو ستم ته یې ملا ورکړه پښتانه لري کلک زړونه لکه غرونه د حکمت او محبت ګوهر په کې دي اې ګ
غزل // رحیم خوشال
رحيم خان (خوشال)غزلستوروته به نن شپه دجانان خبره سپېنه کړمسپوږمۍ به ور سره وي دارمان خبره سپېنه کړمژوند هم عجبه غوندي روان ده خيال مي نه ساتياوس درته مرګيه دجهان خبره سپيېنه کړمکلی وو تياره وه ما له ژونده سره لوبې کړيله ځانه ورته تيروم ددرمان خبره سپېنه کړمڅه چي درته وايمه منه يي اعتبار کوهدبل درته څه نه وايم دځان خبره سپېنه کړمتا رحيم خوشال سره خبره تر حد تيره کړهنوره نه سميږي په ايمان خبره سپېنه کړمخوشال پکتيکا ولايت ښر
غزل // انعام الله ګوهر
زما په زړه کې له مودو نه د یو چا تصویر دی ماته خو ښکاري چې جانانه دغه ستا تصویر دی د یوې جینۍ په المارۍ کې تر بنګړیو لاندې په سره رومال کې څو خطونه او زما تصویر دی زما له اوښکو په دې ډکو ډکو سترګو کې پروت د چا د سرو شونډو د مینې د (مسکا) تصویر دی د مخ له جیبه یې راوباسم او ښکل یې کړمه اخ شکر خدایه رالیږلی مې اشنا تصویر دی دا په قبرونو چې دا شنې ،سپینې جنډې رپیږي دا د دې ژوند کیسه او دا ددې دنیا تصویر دی هغه سړي چا
نوی غزل //انعام الله ګوهر
یار مې ښکلې په زړه پورې ،راته ګوري زړه مې ریږدې،زړه مې ښوري،راته ګوري یو څو ښکلې مې د زړه اسمان کې مېشت دې بس له ورایه لکه ستوري ،راته ګوري زه خو دا له خدایه غواړم چې جانان مې راته ګوري،راته ګوري،راته ګوري چې جانان مې راکتل نه،ها وخت تېر شو اوس خبري کوي نوري،راته ګوري زه دولت ځکه نه غواړمه چې بیا به ډیر مایوسه، ډیر کمزوري،راته ګوري وې ځه بل وخت به خوله درکړمه ګوهره اوس ډیر خلک له هر لوري راته ګوري
غزل//انعام الله ګوهر
تا په خدای باندې سپارمه،درنه ځمه بس یو وار دې ښکلومه،درنه ځمه د ژوندون او د ځواني غوندې به ځغلم نور صنمه،تا پریږدمه،درنه ځمه که هر څومره منتونه راته وکړې درنه ځمه،درنه ځمه،درنه ځمه دا په ما باندې دې کومه بلا کړې ټوله ورځ درته راځمه،درنه ځمه په والله چې زړه مې چوي،زړه مې چوي ستا له غمه،له ستمه،درنه ځمه ته به راشې مابه بیرته درپخلا کړې په دې هیله په دې تمه،درنه ځمه چې ته نه یې نو په دې دنیا
