شعرونه
ګوهریني ټکي
په دي غمـجن ماحـــول کې ګرځم، یو انســان لټوم چې په ریښـــتني وي انســـــان، داسي جانان لــټوم چې ورته وســپړې، د زړه او د ضـــــمیر رازونه د زړه په درد داسـي آشــــــنا، او راز دان لـــــټوم چې معـــنویت په کـــتو وویني ،دردونه زمـــــونږ په رمــــوزاتو باندی پـــــوهه، دانایان لـــــــــــټوم چې یې عالم ته نیت، له بڼې او تندي نه ښــــکاری داسي دردمن داسي غمخوار، په زړه روښـان لتوم چې د انســان له یو خبری ،ټول مضـــمون ولولي له دردمن زړونــــــو با خــــــ
د علم په وزرونو
څوک په قطرې کې، د خلــــقت لـوی دریابونه ویني څــوک په خپل پوهـه، په ذرې کې جــــهانونه ویني څوک دي سپیرو خـاورو ته تل، په تغافل کړي نظر خــــــاوند د عــــــــقل په کې واړه، اندامـــونه ویني ځکه تیر شوي په دي خاورو دي ،مغرور تاجداران چې دعــــبرت خاوند په کې ، ښـــکلي مخونه ویني د عبرت بین نظر له پاره، د عــــبرت نــــــښي دي خـاوند د حــــال د لته په روڼ نظر، حــــالونه ویني په دي چـــمن کې ، د عـــــــبرت او انـتباه خاوندان په هره پاڼه کې اســــــرار، او
دچمن انګړ
سحـرګاه وه ګل چمـن کي په مـوسکاشو دجمن مرغه له دغه هال په غوغا شو ټول مرغانوپه چمن کي دافضا کړه ننداره هـرمـرغه جلا جلا ځان ته په چڼا شو هـرمـرغه پخپله ژبه دسنـدروچـوڼهارکړ داسي ښکارېده تابه ویل ذکرې ربناشو سحرپاڅي په چمن کي داږغونه واروېده دی هـم ذاکـرالله ته د بښي پـه وینا شو پایـله ګـوره، انګړ ګـوره اوهـال وګـوره انسان اومـرغـه هریـو الله ته په ثـناشو
تنوع
ماښام لاړمه ستومانه میکدې ته په تلوار وم د ساقي سره وعدې ته یو پیله کې چې تسکین د چا حاصل شي څه تاوان رسۍ د نوروعقيدې ته چې ارزو دې نږدې ځای کې پوره کېږي ضرورت د تللو څه به وي کعبې ته دمه ځای که دې جلا وي څه پروا کړي د چا خوښه ځي جومات که میخانې ته خپل عمل د هر سړي د لارې مل دی څه اړتیا ده د ملا او پیر فتوې ته د بل چا په باب دې خپل قضاوت پرېږده تر تا زیات ګوري نور هم خپلې فایدې ته تنوع که له ژوند لیرې شي، ژوند څه دی چا يی کله فکر کړی نتېجې ت
زما نیکه څخه!
زما نيکه به ويل تل خوشحاله اوسه او له خلکو سره ښه چلند وکړه په چا مه غوسه کیږه له خلکو مه خپه کیږه ژوند لنډ دی خوند ځینی واخله *** زما نيکه به ويل تل یی له خدایه غواړه هغه، هغه څوک دی چې تاسو ته هر څه درکوي چې تاسو یې غواړئ هر وخت دعا وکړهء له ویښیدو وروسته او له ویده کیدو مخکې ځکه چې معلومه نه ده سبا به ژوندی وي که نه؟ شاید سبا هم نه وي *** زما نيکه به ويل له ګاونډي سره خبرې وکړه له ځان سره چلند وکړه
ازادي
د حریت په قدر کله څوک پوهېږي چې په خوی او په عادت سړی غلام شي ازادۍ ته به هغه قومونه رسي چې په یو ټغر راټول پخپل مرام شي د هغو مېړو مېړانې ته سلام دی سرښندنه کې سرلاری چې د قام شي غلامي که هر څو بده ده دنیا کې بده دا ده چې غلام د بل غلام شی غلامي که د بل واک یا عقیدي وي دواړه یو دي صرف توپیر يي د کلام شي چې د زوړ ملا زاړه کتاب ته ناست وي ویم، د خلکو کاشکې دې غلام ته پام شي چې د پیر روضه کې شپه او ورځې پروت وي یا به سم دم لیونی یا به سرسام شي
تور لاس
فلک بدې توطيې پلې کړې پر ځمکه واک له ځمکې يي په خپل لاسو کې یووړ یو تور لاس له نامعلوم ځایه رااوږد شو برخلیک د ژوند يې دېو پنجو کې یووړ له کوم ځایه یو شریر توپان راوالوت هست و بود يي په یو څو شېبو کې یووړ یو ښامار له زوړ ویجاړ کلې راووت ولس يي یو مخې زهري غاښو کې یووړ پاس له ورېځو نه یو لوی افت راپرېوت کلی، ښار يي د سیلاو څپو کې یووړ ځمکې ژامنه په لړزه، غر په ټالۍ شو زلزلې یو ویده ولس لړزو کې یووړ که پردیو په فریب ولس اواره کړ خپلو هم د خلکو
غزل
هڅې په وریځو کی پرواز می د دنیا هیله وه په کورنو کی می انــــډول د پرمختیــا هیله وه لاس انجـلس هــم اوس په اور کـــــی لامبــي د ګناهونو ډک ښـــارو کی می ګډا هیـــله وه نورپدی لاره کی می یو کس هم ژوندی ونه لید که څــه هم ژوند کی می تر تله د فنا هیله وه نور سلینـــا او مرینــه ته به ژوند لاړ نه شم پدي ښــــاروکی می تر تــله د خنــدا هیله وه هڅی خـــــالد به قیــــــامت ته څه توښــه ولرم چی د دنیـــا نه می یـــوازی د عقبی هیـــله وه د لاس انجلس د سوځ
ګیله
پرېشانۍ مې د دوست هسې رنګ پرېشان کړم نپوهېږم چې په څه ډول یې بیان کړم کلی کور راته له یو مخې سور اور شو لیوني غوندې اوس مینه د بیابان کړم زما ژوند او مینه غبرګ سره تړلي بې له مینې راته ګرانه ده ګوزران کړم خلک ښه دي یو ارمان نیم لري ژوند کې زه په ژوند کې د ارمان پسې ارمان کړم یو سپېرې سپۍ مې دی لاس هسې څټلی چې مې لاس ګټې ته یوسمه تاوان کړم چې مې دوست ته ځان د زړه نه ورنږدې کړم دوست د زړه په غمرازۍ دښمن د ځان کړم چې مې لاس ګلو ته یوسمه اغزي شي
غزل
د ژوند او د رڼا ترجماني کوي لګيا دے دا څوک دے چې زما ترجماني کوي لګيا دے نړۍ کښې د بدلون د رڼاګانو مبلغ دے زمونږ د پښتونخوا ترجماني کوي لګيا دے وران شوے مې تصوير نړۍ ته بيا سموي ګرځي د فکر د بابا ترجماني کوي لګيا دے د خپل ګرېوان شلېدلي ټول تارونه ئې راټول کړل په ښار کښې د بېديا ترجماني کوي لګيا دے د پاکې عقيدې او نظريې څښتن دے ژوند دے د حسن د ادا ترجماني کوي لګيا دے دا څوک دے دا د کوم ځاے دے دا څۀ وائي څۀ غواړي د زړونو نا اشنا ترجماني کوي لګيا دے
موږ او تاریخ
د ۲۰۲۵ نوي کال په مناسبت: نوي له زوړه څخه ژوند واخیست تېر د راتلونکي سره وند واخیست وستون يي وشو د پرېکون محفل کې سپینو د تور سره پیوند واخیست د لرو بر ترمنځ توپیر ختم شو اسمان له ځمکې نه پېژند واخیست څوک د تاریخ په ژبه نه پوهېږي چا د تاریخ پیغام څرګند واخیست د جهالت پر خرو سپاره روان دي دوی له تاریخه کله پند واخیست د وخت کاروان سره چې یوځای نه ځي هغوی د ټول عالم ریشخند واخیست څوک ننداره کوي د نورو د ژوند چا له ژوندونه څخه خوند واخیست
آزمویل سوي خبري
په خوله کي که غاښ خوږوي طعام کله خوند کوي دهـررنګه خـوړوخـوند به ځکه درنــه ورک وي بې شـرمه بې حـیا کـس، غــیـرت کله پـېـژني مړې سترګي څوړمغزی دهرناکس فرمان به وړي ترورخ تیري اوبـه کښـت ته کـلـه ســود لــري هرشی لري خپل وخت چي هوښیارئې فهم لـري که بد ګړې بدبه مومې که ښه کړې ښه به مومې وبه نه رېبې غــنـم چي اوربـشي دي کـرلي وي هوښیار نه خطاوزي که خطاوزي پرخوله مښلي په ژوندکي ملا تړلی په ډېرفهم سره ژوندکيږي مــڼـه له (ولي) نه غـوښتـل لـــویــه نا فـهـمـي ده هرفن چي په کا
غزل
ځه کنه نن خو اظهار وکړه اخري کلاس دے زما د مينې اقرار وکړه اخري کلاس دے ستا د نظر هره ادا زما د مينې په نوم په خپل زړګي دې اعتبار وکړه اخري کلاس دے خامخا راشه په وختي بس کښې له کلي خوږې مۀ ايسارېږه تلوار وکړه اخري کلاس دے خداے خبر بيا به کله وينو د يو بل سره مونږ ماته خبره په جار وکړه اخري کلاس دے داسې لاړ نۀ شې زۀ درځم دواړه اوباسو تصوير خېر دے لږ شان انتظار وکړه اخري کلاس دے زۀ درله نخښه د خپل لاس درکوم غزل د زرياب تۀ خو هم ماله څۀ يار وکړه اخري ک
اجیر ملا
د ملا د واکمنۍ په زمانه کې نجونې بندې دي د کور په جېلخانه کې دروازې د پوهنتون ښوونځي تړلي شاکیلي ده د سیا (۱) په جیب خانه کې د پنجاب او د عربو دوستي ګرمه د وطن اولاد ورشمېري بیګانه کې د فتوا خپسې ولس دی زوندۍ کړی قانون غیب دی د ملا په زیرخانه کې مټکور او منجمد فکر ازاد دی ازاد فکر دی ولچک او زولانه کې په دېرو او په حجرو کې خوښي بنده خرمستي ده د جومات په پسخانه کې د اجیر ملا دغې نېرنګ ته ګوره تېروي ځان د مذهب په بهانه کې مرادزی چې د ملا س
(یوه ګړۍ یا یو ساعت مخکې کیږي؟)
ڼن شپه یوه ګړۍ یوروپ کښې وخت په شا ځي که پرون وې دوه بجې ڼن یو ساعت بیا ځي! له پنځوس کلونو دلته رواجی تخنیک دی ګواکې خلک به انرژئ ته په سپما ځي ډیري ځوانان به یو ساعت خوب کم کړي کاروباري خلک به کار ته وارخطا ځي په ڼنۍ نړۍ کښې یوه ګړۍ ډیر ټایم ده! تشیال بیړۍ خو سیکڼډ کې تر فضآء ځي د انسان د زړه ټوپونه ملیسکڼډ کښې که په ځير ورته غوږ نه شې ؟په یوه سا ځي! که هر څومره بدلون راشي په دنیا کې پښتانه به مستقیم د خپل بابا ځي * ډیر افسوس پر هغو میندو او ما
د لاله ګل د وادۀ سهره
د ژوند د ښائستونو د ارمان ډولۍ دې راوړه په څومره ارمانونو د جانان ډولۍ دې راوړه د مور او خاندا دا د خوب تعپير دې ترينه جوړ کړو خپل کور ته د سپوږمۍ د خور په شان ډولۍ دې راوړه ستا ژوند ستا زلميتوب ستا د خوبونو تصويرونه د خپل وجود کلبوت له د ايمان ډولۍ دې راوړه د حسن د جلال او د جلال د حسن سېورے پښتونه ياره خپل ځان ته د ځان ډولۍ دې راوړه د بخت ستورے دې دغسې بېدار وسه لاليه! د خپلې سپومۍ کور ته د اسمان دولۍ دې راوړه جواد دے که عقېل که نور د کور وګړي ښاد دي
اعجاز
زه چې وینم داسې وخت په پښتون راغی چې کاروان د زماني سره اوس تلی شي په پېړۍ پېړۍ په خوب ویده ملت نن له خوب پاڅید اوس په ویښو کې شمېری شي د انګریز په لاس پاشلي، تیت ولسونه په خیبر جرګه کې بیرته ټولېدی شي که پښتون يي د اسلام په نوم دوکه کړ د پنجاب اصلي څېره اوس ښه لیدی شي د جرګې پرېکړې چې کله عملي شي پنجابی به په پنجاب کې لیونی شي پښتنو ته بل میرویس په نصیب راغی په پنجاب کې ناست ګورګین له منځه وړی شي د منظور هره خبره معجزه ده چې د مړ پښتون تر غ
د خیبر جرګه ــ ۵ د خیبر چیغه:
د خیبر جرګه ــ ۵ د خیبر چیغه: راز د بري ښکاري پښتنو ته په جرګو کې دا دود به ژوندی وي تر ابده پښتنو کې بوختسه تل د ستونزو په جرګو سره حل شوې ده ځکه جرګه ځای لري ولسونو ته په زړو کې اوس به خیبر خوښ وي چې شو بیا د ټولېدو جوګه لار د روښاني غورځنګ(۱) به لار شي پرګنو کې روح د الايي او جلاله به شي الهام ولس ته (۲) ودرېږي ولس به د منظور سره صفو کې ورځې د جرګې خو پښتنو ته لکه جشن وي درومۍ پښتنو دغې جرګې ته اتڼو کې پرېږدۍ د جرګې خوښي یو داغ شي د دښمن په ز
د خیبر جرګه ــ ۴
د خیبر جرګه ــ ۴ زیرمه چې په سیمه کې پنجاب وي، د فساد شرم دی ملا ته د پښتون په کور جهاد سیمې ته اسلام د پښتنو په مټ راغلی هڅه او دعوه د پنجابي ده بې بنیاد حال د اسلام ګوره د هېرا په منډه يي کې هسې تور پنجاب کړي د اسلام اسلام فریاد وڅېړې تاریخ که د پنجاب په منطقه کې ټوله کارنامه ده د قصاب او د جلاد پوځ د پنجابي دی ملیشه د نیابتي جګړې نه دي په تصمیم کې د انګریز له لاس ازاد ښه ده چې خیبر جرګه کې ټول پښتون شي جمع وکړي فیصله د خپل اختیار او خپل هېواد
د خیبر جرګه ــ ۳
د خیبر جرګه ــ ۳ اڅکزي ته: په سیاست کې چې سړی یو ځلې خام شي جامعه کې ملامت د خاص و عام شي عبادت يي د ټول عمر اوبه یوسي که په نیک نوم مشهوره وي بدنام شي غلامۍ نه په دنیا کې ټيټ څه نشته بده دا ده چې غلام د بل غلام شي که د قام دوکه کې هر څونه ماهر شي هر ماهر مرغه بند دوه ځلې په دام شي مرګ په داسې حال بهتر دی تر ژوندونه چې دښمنه سره مل او بېل له قام شي د خیبر جرګه فرصت دی اڅکزي ته په جرګه کې دې منظور سره همګام شي ګلخانان نور هم که وغواړي ځان
غبرګوني حرموني!
غبرګوني حرموني! که د کرځمکه بلاربه شي، ښه حاصل ورکوي. که وریځ بلاربه شي، باران اوري چې د خوږو اوبو زیرمه ده. که ټولنه بلاربه شي، انقلاب زیږوي چې د بدلون نښه ده. که اوضاع بلاربه شي، د ښېګټې او بدګڼې دواړو چانسونه شته. خو که انګریزه بلاربه شي، غبرګوني دوه زامن زیږوي چې د یو نوم يي پاکستان او د بل نوم يي اسرائیل دی! د ۲۰۲۴ کال د سيپټمبر ۱۹ مه سرلوڅ مرادزی
د خیبر جرګه ــ ۲
د خیبر جرګه ــ ۲ پښتانه چې په خیبر سره جرګه شي پنجابی به پېښوره څخه تښتي پنجابي له ځانګړتیاوو بله دا ده چې په جنګ کې له ډګره څخه تښتي د پنجاب په غلامۍ کې به څه خوند وي ګلخانی چې خپل ټبره څخه تښتي د حالاتو د بهیر ژباړه دا ښۍ چې دښمن(۱) له لروبره څخه تښتي چې شېدې د پښتنې مور يي رودلې په کوم مخ به له سنګره څخه تښتي بده ورځ چې په چا راشي مرادزیه باخبر له بېخبره څخه تښتي یادوونه: (۱ ) له دښمن څخه دلته موخه امریکا ده. د ۲۰۲۴ کال د سیپټمبر
غزل
تازهغزل ګلخان نجونيپرلارځيکهمارانتيريږي دزړهپهکورکيمېګمانتيريږي شرنګدبنګړويېځيپرټولهلاره داپهصحيحماناکاروانتيريږي دچالورکۍسيوړيپهزورهغهبه ترشرافتدخپل خاندانتيريږي زموږپرآسمانتلدمرميوباران دلتهبهڅرنګهمرغانتيريږي دګوزارېدجماعتامامخو بسکلهکلهتراذانتيريږي غرب تهزموږداځيني ځيني مشران ترخپلشيرينګبينايمانتيريږي پهخپلحريمکي مې ماجريادوي مختهمېهغهدهګلخان
د واټن باور
د واټن باور ځینې باور لري: د رڼا او تیارې، ځمکې او اسمان، پوهې او جهل، ترمنځ واټن دومره زیات دی چې اندازه کول يي ناشوني دي. خو حقیقت کې، دواړه لکه د یوې پاڼې دوه مخونه سره نښتي او بېلول يي ناشونې دي! د ۲۰۲۴ کال د سېپټمبر ۱۱ مه سرلوڅ مرادزی
د خیبر جرګه
د خیبر جرګه چیغه د پاڅون ده په افغان د لروبر جوړه چې جرګه د پښتنو شي په خیبر ستونزې پښتنو تل په جرګو سره حل کړې دي زیری د بري دی د افغان په لوی ټبر نه وینمه تاب يي هیڅ د سیمې حریفانو کې کله چې ولس ټول شي د افغان په یو ټغر کرښه د بېلتون د پښتنو په منځ کې حذف بوله ځکه غوغا جوړه په پنجاب ده په لاهور ګډ يي برخلیک ګډ يي تاریخ یو يي منزل دی نه شي بېلېدلای له کابله پېښور تن دی یو وجود دی یوه وینه یوه سا ده بر مې د زړه سر دی کوز ټوټه ده د ځیګر یادوو
