شعرونه
اجیر ملا
د ملا د واکمنۍ په زمانه کې نجونې بندې دي د کور په جېلخانه کې دروازې د پوهنتون ښوونځي تړلي شاکیلي ده د سیا (۱) په جیب خانه کې د پنجاب او د عربو دوستي ګرمه د وطن اولاد ورشمېري بیګانه کې د فتوا خپسې ولس دی زوندۍ کړی قانون غیب دی د ملا په زیرخانه کې مټکور او منجمد فکر ازاد دی ازاد فکر دی ولچک او زولانه کې په دېرو او په حجرو کې خوښي بنده خرمستي ده د جومات په پسخانه کې د اجیر ملا دغې نېرنګ ته ګوره تېروي ځان د مذهب په بهانه کې مرادزی چې د ملا س
(یوه ګړۍ یا یو ساعت مخکې کیږي؟)
ڼن شپه یوه ګړۍ یوروپ کښې وخت په شا ځي که پرون وې دوه بجې ڼن یو ساعت بیا ځي! له پنځوس کلونو دلته رواجی تخنیک دی ګواکې خلک به انرژئ ته په سپما ځي ډیري ځوانان به یو ساعت خوب کم کړي کاروباري خلک به کار ته وارخطا ځي په ڼنۍ نړۍ کښې یوه ګړۍ ډیر ټایم ده! تشیال بیړۍ خو سیکڼډ کې تر فضآء ځي د انسان د زړه ټوپونه ملیسکڼډ کښې که په ځير ورته غوږ نه شې ؟په یوه سا ځي! که هر څومره بدلون راشي په دنیا کې پښتانه به مستقیم د خپل بابا ځي * ډیر افسوس پر هغو میندو او ما
د لاله ګل د وادۀ سهره
د ژوند د ښائستونو د ارمان ډولۍ دې راوړه په څومره ارمانونو د جانان ډولۍ دې راوړه د مور او خاندا دا د خوب تعپير دې ترينه جوړ کړو خپل کور ته د سپوږمۍ د خور په شان ډولۍ دې راوړه ستا ژوند ستا زلميتوب ستا د خوبونو تصويرونه د خپل وجود کلبوت له د ايمان ډولۍ دې راوړه د حسن د جلال او د جلال د حسن سېورے پښتونه ياره خپل ځان ته د ځان ډولۍ دې راوړه د بخت ستورے دې دغسې بېدار وسه لاليه! د خپلې سپومۍ کور ته د اسمان دولۍ دې راوړه جواد دے که عقېل که نور د کور وګړي ښاد دي
اعجاز
زه چې وینم داسې وخت په پښتون راغی چې کاروان د زماني سره اوس تلی شي په پېړۍ پېړۍ په خوب ویده ملت نن له خوب پاڅید اوس په ویښو کې شمېری شي د انګریز په لاس پاشلي، تیت ولسونه په خیبر جرګه کې بیرته ټولېدی شي که پښتون يي د اسلام په نوم دوکه کړ د پنجاب اصلي څېره اوس ښه لیدی شي د جرګې پرېکړې چې کله عملي شي پنجابی به په پنجاب کې لیونی شي پښتنو ته بل میرویس په نصیب راغی په پنجاب کې ناست ګورګین له منځه وړی شي د منظور هره خبره معجزه ده چې د مړ پښتون تر غ
د خیبر جرګه ــ ۵ د خیبر چیغه:
د خیبر جرګه ــ ۵ د خیبر چیغه: راز د بري ښکاري پښتنو ته په جرګو کې دا دود به ژوندی وي تر ابده پښتنو کې بوختسه تل د ستونزو په جرګو سره حل شوې ده ځکه جرګه ځای لري ولسونو ته په زړو کې اوس به خیبر خوښ وي چې شو بیا د ټولېدو جوګه لار د روښاني غورځنګ(۱) به لار شي پرګنو کې روح د الايي او جلاله به شي الهام ولس ته (۲) ودرېږي ولس به د منظور سره صفو کې ورځې د جرګې خو پښتنو ته لکه جشن وي درومۍ پښتنو دغې جرګې ته اتڼو کې پرېږدۍ د جرګې خوښي یو داغ شي د دښمن په ز
د خیبر جرګه ــ ۴
د خیبر جرګه ــ ۴ زیرمه چې په سیمه کې پنجاب وي، د فساد شرم دی ملا ته د پښتون په کور جهاد سیمې ته اسلام د پښتنو په مټ راغلی هڅه او دعوه د پنجابي ده بې بنیاد حال د اسلام ګوره د هېرا په منډه يي کې هسې تور پنجاب کړي د اسلام اسلام فریاد وڅېړې تاریخ که د پنجاب په منطقه کې ټوله کارنامه ده د قصاب او د جلاد پوځ د پنجابي دی ملیشه د نیابتي جګړې نه دي په تصمیم کې د انګریز له لاس ازاد ښه ده چې خیبر جرګه کې ټول پښتون شي جمع وکړي فیصله د خپل اختیار او خپل هېواد
د خیبر جرګه ــ ۳
د خیبر جرګه ــ ۳ اڅکزي ته: په سیاست کې چې سړی یو ځلې خام شي جامعه کې ملامت د خاص و عام شي عبادت يي د ټول عمر اوبه یوسي که په نیک نوم مشهوره وي بدنام شي غلامۍ نه په دنیا کې ټيټ څه نشته بده دا ده چې غلام د بل غلام شي که د قام دوکه کې هر څونه ماهر شي هر ماهر مرغه بند دوه ځلې په دام شي مرګ په داسې حال بهتر دی تر ژوندونه چې دښمنه سره مل او بېل له قام شي د خیبر جرګه فرصت دی اڅکزي ته په جرګه کې دې منظور سره همګام شي ګلخانان نور هم که وغواړي ځان
غبرګوني حرموني!
غبرګوني حرموني! که د کرځمکه بلاربه شي، ښه حاصل ورکوي. که وریځ بلاربه شي، باران اوري چې د خوږو اوبو زیرمه ده. که ټولنه بلاربه شي، انقلاب زیږوي چې د بدلون نښه ده. که اوضاع بلاربه شي، د ښېګټې او بدګڼې دواړو چانسونه شته. خو که انګریزه بلاربه شي، غبرګوني دوه زامن زیږوي چې د یو نوم يي پاکستان او د بل نوم يي اسرائیل دی! د ۲۰۲۴ کال د سيپټمبر ۱۹ مه سرلوڅ مرادزی
د خیبر جرګه ــ ۲
د خیبر جرګه ــ ۲ پښتانه چې په خیبر سره جرګه شي پنجابی به پېښوره څخه تښتي پنجابي له ځانګړتیاوو بله دا ده چې په جنګ کې له ډګره څخه تښتي د پنجاب په غلامۍ کې به څه خوند وي ګلخانی چې خپل ټبره څخه تښتي د حالاتو د بهیر ژباړه دا ښۍ چې دښمن(۱) له لروبره څخه تښتي چې شېدې د پښتنې مور يي رودلې په کوم مخ به له سنګره څخه تښتي بده ورځ چې په چا راشي مرادزیه باخبر له بېخبره څخه تښتي یادوونه: (۱ ) له دښمن څخه دلته موخه امریکا ده. د ۲۰۲۴ کال د سیپټمبر
غزل
تازهغزل ګلخان نجونيپرلارځيکهمارانتيريږي دزړهپهکورکيمېګمانتيريږي شرنګدبنګړويېځيپرټولهلاره داپهصحيحماناکاروانتيريږي دچالورکۍسيوړيپهزورهغهبه ترشرافتدخپل خاندانتيريږي زموږپرآسمانتلدمرميوباران دلتهبهڅرنګهمرغانتيريږي دګوزارېدجماعتامامخو بسکلهکلهتراذانتيريږي غرب تهزموږداځيني ځيني مشران ترخپلشيرينګبينايمانتيريږي پهخپلحريمکي مې ماجريادوي مختهمېهغهدهګلخان
د واټن باور
د واټن باور ځینې باور لري: د رڼا او تیارې، ځمکې او اسمان، پوهې او جهل، ترمنځ واټن دومره زیات دی چې اندازه کول يي ناشوني دي. خو حقیقت کې، دواړه لکه د یوې پاڼې دوه مخونه سره نښتي او بېلول يي ناشونې دي! د ۲۰۲۴ کال د سېپټمبر ۱۱ مه سرلوڅ مرادزی
د خیبر جرګه
د خیبر جرګه چیغه د پاڅون ده په افغان د لروبر جوړه چې جرګه د پښتنو شي په خیبر ستونزې پښتنو تل په جرګو سره حل کړې دي زیری د بري دی د افغان په لوی ټبر نه وینمه تاب يي هیڅ د سیمې حریفانو کې کله چې ولس ټول شي د افغان په یو ټغر کرښه د بېلتون د پښتنو په منځ کې حذف بوله ځکه غوغا جوړه په پنجاب ده په لاهور ګډ يي برخلیک ګډ يي تاریخ یو يي منزل دی نه شي بېلېدلای له کابله پېښور تن دی یو وجود دی یوه وینه یوه سا ده بر مې د زړه سر دی کوز ټوټه ده د ځیګر یادوو
دصوفي اوملاشخړه
صوفي اوملادرلود پخپل کړوکي لوی توپیر یـوباطـن بـالـه بــل ظاهــــربـــالـه عزیـر صوفي وایي دی یقین په زړه نه په قول دبنده چي په زړه ئې باورنه ووبندګي نه ده په تقریر ملاوایي په باور د زړه پوهـيـږي څـوک اقـرارئې د خـولي اروي په شرعه دل پذیـر غـزالي ئې جـوړه وکـړه دظـاهراودباطن ایمان: ویل په خـوله منل په زړه دي دحقـیر مـلااوصـوفي دواړودغـزالي خـبره ومنل پـرظاهراوپرباطن سوه سره جوړبېله توپیـر عزیرمانا(صحیح)او(ښه)
کفاره
کفاره د یو جام نیشه به څه وي که نیشه غواړي ټول خم څښه که دې کیف د میو خوښ وي په ملتیا يي د صنم څښه له غروب څخه يي پیل کړه تر سهاره يي پیهم څښه که ماښام در نه قضا شول کفاره يي صحبدم څښه د میخورو په دستور يي په شعار د ټول عالم څښه کله کله په ماښام کې «مرادزي» سره پیک هم څښه د ۲۰۲۴ کال د اګست ۲۲ مه مرادزی
شمس اومولانا
ویل شمس ومولاناته په تیاروکي سته هم ژوند سراسري سپینه ورځ کي چي رڼاده ښکاري ټول زري هم نازري راسه ما سره تیاروکي د بې وزلــو خــوار جــهــان تـه کــوم کـس چـي پـه رڼـا کي ځـي تــیــارې تـه کـله دَريّ تــه چـــي پخـپـل ډب اوپـه سـامـان اولــوړمـقـام کي ئې خــبـرنه ئې په اړمـن چي په تـیاره کي څه روزګارلري که کوم ځواب ورکړی مولانا هغه پاته په هجره کي دی شمس مـیـن کـړی مـولانا پخـپـل افسـون ویـلـو ګوهـري سـو مــولانا مـیـن پـرشمس هـم پـاتـه پـه تـیـارو کي شو دی
نعت
تـه ئې خـتـم دـنبـوت ای خـاتـم النبـئېـن الله درکــړی لــوړحــرمت دی په یقـین تـه یـتـیـم اُمي بـې کـسه کـړې الله نـبـي ته ئې کـړې ښونکی داسلام اودخپل دیـن قــران دي معجـزه ده تـرقـیامـته ترابده دا لوړکلام درکړی تاته خالـق العالـمیـن الله کړې ته شافع روزي جزا خیرالبشره په دواړو دَیّنوکي ئې کړې ته سرورین ماویلې ستاستاینه هغه رب چي وه درکړې تـه سـیـدالمرسلـین ئې اولین او آخـرین
ورېځې لمر بلع کړ
ورېځې لمر بلع کړ ښه مې لیدل د ورېځې یو تور غونډوسکی په ډېرې تېزۍ تر لمر راتاو شو په صفا ورځ يي د لمر مخ پټ کړ او رڼا ورځ يي توره شپه کړه! +++ هلته ټولنه کې هم د تورتم یوه توره ډله په چټکۍ راڅرګنده شوه. د ټولنې د روښانتیا ټول وسایل يي پوپنا کړل او روښانتیا يي لکه د لمر سترګه په ورېځو کې ډوبه کړه!
غزل
په سرتور سرچې دعاګانې کوې چاله کوې په نيمه شپه چې ژړاګانې کوې چاله کوې د زړۀ د رنځ حال دې د مخ تېر سري وائي ښکاره د زړۀ په زور چې خنداګانې کوې چا له کوې سترګو کښې روڼ ښکاري طوفان د زړۀ د درد د څړيکو نوره چې کښېنې خنداګانې کوې چا له کوې ګلونه نۀ پرېږدې په بوټو لولکۍ رانيسې د ښآئستونو نه غلاګانې کوې چاله کوې په ځان چې راولې پېريان د هر خالي په ماښام بيا چې نانجاڼې اداګانې کوې چا له کوې ما پرې هم ستړے کړے او ستا هم بنګړي نۀ خوښېږي دا پکښې بله ويناګانې
غزل
په جهان کې نن هیڅوک یکه تاز نشته پر اوږو ناست، د چا ټول عمر باز نشته کاڼي ګوره، د سیلاب مخکې رغړېږي د توپان مخکې اعجاز او مجاز نشته هیڅ یو پېښه بې سببه ژوند کې نشته چې غزني کې محمود نه وای، ایاز نشته(۱) چې نفاق شقاق د خلکو خپل کلتور شي په دا منځ کې څه حاجت د غماز نشته که د پوهې مخنیوی په منځ کې نه وي طبیعت په معرفت کې پټ راز نشته تحجردی چې پر فکر واکمني کړي ځکه خلکو کې د فکر پرواز نشته تورتم ټولې د تنویر لارې تړلي د رڼا لپاره هیڅ منفذ واز نش
هره معشوقه لیلا نه وي
د وینو بریښ کی څه سندره د وفا بیا وایو ولی رڼا د سپینو تورو ته بریښنا بیا وایو کله شي وریځ د بدبختو خپره په زړونو زموږ کله له غمه هر یو ځای ته کربلا بیا وایو شرنګ د پیسو، نازک لاسونو کی خوند نه وینمه ړانده له دوده د بمونو ته بینا بیا وایو هڅی یوازی سفر خوند نه کوي هیڅ ځای ته قسمت وړلي تورو خاورو ته عقبی بیا وایو خالد نظر لري هر وخت په عاشقانو د وخت هر معشوقې ته له ناچاری موږ لیلا بیا وایو پای جولای ۲۷، ۲۰۱۶ کال سمیع الله خالد سهاک مونتری
(د رحمان بابا له کلیاتو نه د طالب او مطلوب او طلب بیتونه!!!)
(د رحمان بابا له کلیاتو نه د طالب او مطلوب او طلب بیتونه!!!) ۰د دنیا طالبان ډیر دي ++ که یی مومي څوک له چا ۰خوی که په دا شان وي دل آزار ستا++څه ښادي به کاندی طلبګار ستا ۰چه امید په عمارت د دې دنیا کا++ دکاغذ په کشتۍ سیر د دنیا کا ۰کوم طالب مطلوب موندلی دی په خوب کښې++هغه څوک چې طلبګار وی څه به خوبکا ۰عمارت په سر د ریګ ې روان کاندی+++هر چه کاندی عمارت په دا دنیا ۰څه سیالي ده برابره +د مطلوب او د طالب! ۰په کې غواړم خال و خط د خپل مطلوب++چه په عشق کښی تصور کړم خپل قلو
زړه ساتنه
که کعبې ته ځم که دیرته زړه به تل ساتم په زړه کي ځکه ځای بېشکه دالله بولم مـالـک دزړو الله دی نـو ئې مه آزاره وه ترهرثـواب ئې ساتل دزړه پورته ګـڼـم دیتیم د زړه ساتنه ګوره عرش سنباله وي دیـتیـم دزړه آزار ورانــه وي نــړۍ یـودم څوک چي لمن وهي آزارته نه پوهېږم ولي رسـولــې نـیـکۍ کـــله ده، آزار وکــم آدم
لاړې
شهید ګیله منه لاړې درزم اوبزم مخوره لاړې دغدار اوظالم بت شکنه لاړې لاړې بهشت دې معتبره! دلرې اوبرې پښتونخوا ستر سنګره کلکه مضبوطه او مستحکمه باشهامته ځوانه ، غیرتمنه ، عزتمنده مېړنی ، توریالی زعیمه او با ننګه لاړې دغه تدبیر دې معتبره! شهیده ګیله منه! ته رښتیا حضرت نعیم وې دپښتونخواه غازی زمری او قیام غبرګون وې ته دافغان بیرغ رښتینی مجنون اومفتون وې دتصمیم ، احساس، سپر او سالار آهنین وې دوزیرو پښتنو دښکلاوو یوسمبول یوبهیر وې شهیده ګیله من
عملیات (عظم استحکام)!
د پښتون برخلیک پښو لاندې چې دل دی پرې واکمنه د پنجاب په نوم مغل دی امریکا په ملاتړ بیا پنجاب ته راغله بیا ټانکونه دي ډرونونه دي اور، بل دی بیا عرب به په ډالرو بار رادرومي جوړ روزګار بیا د خوني او د قاتل دی د نړۍ ترهګر پنجاب ته بیا اشر دی بیا جهاد دی بیا اسلام دی بیا غوبل دی عملیات د استحکام په نوم په لار دي بیا پنجاب دی بیا ډالرو ته چل ول دی څه توپیر د پنجابي او ترهګر نشته بیا د دواړه سره یو ځای کې مورچل دی د امنیت په نوم به بیا پښتون تبا کړي
زړتیا
یاد مي دځـوانـۍ زه بـې هـده ځـورَولـم زړتیا مي زه هېرجن کړم اوسې نه په یادوم ځواني وه یـوبـهارچي سوه راباندي تېر خـزان دپـیـرۍ راغی اوس لوېــږم دم په دم اوس پوهېږم چي ځای مهال راباندي تنګ هېله دچا نسته چي کـوږانـدام به مي کي سـم په ځوانۍ کي وم خدنګ هرلوري ته به تلـم خوله کـنډول مَلا مي کږه اوس دلـکړِسـره ځم په ځوانۍ کي مي هرچاته مرسته رسېدل اوس اړیمه ومـرستي تـه له پښـونه ولـوېـدم داهال د پـیـرۍ ګـوره پرټـولـو به راځي ځوانان دي ځواني لمانځي دا وصیت
