سکروټې درنه ، نه غواړم ايره دې ماته را که
جانانه ! د وجود يوه زره دې ماته راکه
د سرو زرو د بيې اندامونه دې دا ستا وي
چې ستا له خياله وتې وي هغه دې ماته راکه
د ټولې زندګۍ سړې خبرې توده ومه
غرور دې ماته وبخښه غوصه دې ماته راکه
چې ټوله دنيا ستا يوې خبرې ته لوګى کړم
ته هېڅ مه کوه ياره !اجازه دې ماته راکه
که مخ دې راته نه ښايې نو بيا هم خپه نه يم
نو ، دومره خو بيا وکه آيينه دې ماته راکه
22.12.2010
- احمد بختيارساحل
لس باندې دوه بجې وې چې تمځي ته ورسېدواو ژر ژر د مونشي خونې ته لاړو د کوټې د ګاډي پوښتنه مو ترې وکړه چې چېرته ولاړ دى ؟
هغه وويل : د کوټې ګاډى خو همدا اوس لاړ درې کسان هم پکې کم وو ، تاسو ناوخته راغلۍ ! هيله من له ډېرې غوسې په چغو ورته وويل : تاسو خو په ټيکټ کې دوه نيمې بجې ليکلي دي او اوس دوه بجې او شل دقيقې دي ! په منډه د ټيکټ پلورنې خونې ته لاړو او هلته مو په ډېرې غوصې سره پوښتنه وکړه ، ټيکټ پلورونکى ډېر ښه سړى و ، په خندا يې وويل چې ستاسو ګاډى نه دى تللى هغه له...
27.12.2010
- احمد بختيارساحل
لکه د سره انګار بڅرېيا د هارون پاچا سندرېلګي په خوله لکه شکرېدا جينکۍ وړې کوترې وړې کوترې مې خوړې نه مړيدمه
+++++++++په سر يې سپينې واورې و کېد انجونو ميره ترې واده کې يا مينان ورته په زړه کې خدايه ګورګورې تورې مه کې جينکۍ سرې شونډې ور وړي تورې راوړينه ++++++++++...
