ارواښاد احمد ظمير عملدوست ته !
چې له مانه مرور و لېونى و
چې په ما باندې مين و نو سړى و
ظمير ښه و ظمير ښکلى و زلمى
د هېچا له خياله نه وته غمى و
غمپرسته يارانه يې نه کوله
آيينې غوندې سپېڅلى و سپرلى و
له ژوندون سره يې کلکه يارانه وه
خو له مرګ سره هم غاړې و مسکى و
مرګ ساحله ! د ژوندون آخري ټس دى
دا هم بس دى چې دا څو کاله ژوندى و
٢٠١١ _ ١ _ ١٨
د ښاروالۍ تالار د ظمير د دوهمې ياد غونډې پرمهال
22.01.2011
- احمد بختيارساحل
کوم چا لکه چې ويلې وه سندره په دې لاره
چې ښکلې شوه رنګينه شوه خبره په دې لاره
دا هرڅه چې زېږه زېږه پښتون غوندې ښکاريږي
ويشتلې وه يو چا کومه نادره په دې لاره
اسمان ته يې خوله پورته وه خېرې به يې کولې
روانه وه بېګاه يوه ببره په دې لاره
پوهېږمه چې دلته به دې خاورې شي هډوکي
زړه چاودي درنه ډېر پاتي کافره ! په دې لاره
ساحله ! ته له زړه نه په کې تې...
23.01.2011
- احمد بختيارساحل
د کوټې ښار هم د نورو پښتني ښارونو په څېر يو تاريخي ، په زړو اثارو پټ او د ننګونو او تورو خاپونه يې اوس هم په لارو کوڅو کې ليدل کېدل ، ما ددې ښار ډېر تصويرونه په خپل ذهن کې جوړ کړي و ، خو دې ښار بيا دومره کمزوري او بې مينې زامن نه لرل چې په خپلې مور څادر ونه غوړوي . ددې ښار هر وګړى په خپلې مور او کور مين و ، زه چې دومره ژر پدې پوى شوم چې ددې ښار وګړي مينه وړي ، باهمته او رغونوکي دي ددې مانا دا نه ده چې ما د دوى تاريخ لوستى دى بلکې ما د هغوى د اوسېدو له ځاى څخه دا فک...
