شعرونه
هر خواته ښکلا غواړم
ډکې هديرې شولېمېنې مو سپېرې شولېهيلې د زړګي ټولېخاورې شوې ايرې شولې زه يم د احمد تورهزه د ملالۍ چيغهزه د غزنوي عزمزه دميرویس خان شمله ولې دومره خوار يمه؟دا په څه ازار يمه؟دا سزا پای نه لريڅومره ګناه ګار يمه؟ دښتې او ډاګونه مېغرونه اوسيندونه مېټول په وينو سره سپېرهکلي او ښارونه مې لو مې شول تنکي ځوانانلوند مې دخورکۍ ګرېواناوښکې د ادې ګورهڅه له وينو ډک داستا
غزل - نصرت الهام
چې يو ځان ورباندې ګران وي د يو ځان ته څه جوړېږي ؟چې يو خپل غم ورسره وي ، د انسان نه څه جوړېږي ؟ چې دا ستړې ، ستړې ورځې دا پيکه ، پيکه حالات وي د ژوندون نه به څه جوړ شي ، د زندان نه څه جوړېږي ؟ دا زما ايمان کامل کې ، دې زما ايمان ته خير کې د کافر نه څه جوړېږي مسلمان نه څه جوړېږي ؟ چې ماشوم دنيا ته راغلم چې ماشوم دنيا کې مړ واى د افسوس نه څه جوړېږي ،
غزل - بلينډه بدرۍ
ته لکه روڼ ستوری د سهار د سفیدې په مخزه لکه ډیوه په یو مزار د هدیرې په مخ ته لکه ارمان دجنګیالي ژڼي په لوی ډګرزه لکه پټ درد د یوې مور د اندیښنې په مخ ته لکه ګلاب په تور اوربل یا د پټکي د ولزه لکه ریدی دیوې شاړې شان میرې په مخ ته لکه بس خوب د کومې ناوې د شهید ژڼيزه لکه تعبیر د ن
غزل: حميده پکتيانۍ
زه لکه ژوند له خونده پاتې يمهلاس راکوه له ژونده پاتې يمه ((مرګ او بېلتون راته جوړه راغليزه يې په منځ کې بنده پاتې يمه)) لکه غمی په سمندر کې نه يملکه سپوږمۍ څرګنده پاتې يمه د بوسو لاندې اوبه تېرې نکړېرقيبه تاته برنده پاتې يمه
هغه ورځ- نظم (اجمل اند)
لږه تم شه! ښايي هغه ورځ به راشي زما او ستا ورکې کوترې به پیدا شي هېڅ بدرنګه به په ښارکې پاتې نه وي او مجنون به موده پس له صحرا راشي هغه ورځ چې د خوماردور به تېرويملنګان به ځای ځاي ناست وي بنګ به ډېر ويسیندبه ستایوې خوږې خندا په څېر ويهلکان به له ربابه راچاپېر وي داسې ورځ چې اندېښنه به لېونتوب ويد هر لفظ مانابه بشپړ مئینتوب وي تر سبا به کنډولې د بنګو ویشيتښتېدلی له ساقي څخه به خوب وي د ادېوان به له ېوې څېرمې
د ماښامونو مين( نظم )
غنم په وږو کې له تندې وسول په هغه کال کوکنار ږلۍ ووهل د باغ انارو خو هېڅ ګل ونه که انګور په مني کې سيلۍ ووهل کلي کې هېڅ شی هم ورپاتې نه و د تورو غرونو شمله ور زلمي ته حالاتو ټولې لارې وتړلې د اتڼو يو څڼور زلمي ته
راشه کنه !
راشه کنه ، بيا ېوازې شوی يم انده ! لکه ستا يوازې شوی يم بنګ لرې کنه ، خمار اخيستی يمډکه پياله را ، ېوازې شوی يم شته دلته بلا خلک بلا کېسېزه په کې ولا، ېوازې شوی يم نشته هېڅ د غرونو سړی نه شته دیډېر يمه تنها ، ېوازې شوی يم خدايه ! شړک باران دې دېخوا راولهګل يم د بيديا ېوازې شوي يم
غزل (بلينډه بدرۍ)
یو ستوري ته وم ناسته ټوله شپه په ترنمژړلو مې یو څوک هره شیبه په ترنم چا شوم ټوخله وکړه شومه چوپه لکه بتتصویر ته دې راغلې وم څه ښه په ترنم له سوزه یو ( ملنګ شاعر) بې دریغه زنګیدهيسن ) مې ورته وې څه په مزه په ترنم ځواني د پیکر ټال دانتظار په زاړه ښاخزه زانګم پکې ګرانه همیشه په ترنم ورشو کې ژڼي څک شي تروشې ټنډې شي خوارهچې ستا یو غزل واخلم ښه ډاډه په ترنم ژړیږي کاینات ورس
غزل
د خیال په بام ستوري ته لاره نیسمستا د الهام ستوري ته لاره نیسم ځمه د غره په څوکه غلی کېنمنن د ما ښام ستوري ته لاره نیسم شیندم سرې وینې د شفق په غرونو اچوم دام ستوري ته لاره نیسم وړه خولګۍ ترېنه په زوره اخلمنن یو ګلفام ستوري ته لاره
سولې سندره
ای د وطن پيغلې غبرګ لاسونه په زيارت کيږدئ سولې ته جنډۍ تړې نذرونه په زيارت کيږدئ ***جوړی کتارونه په هوا کې دسپين غر په لور پاس په اسمانو کې لړۍ لړۍ ځي تورغر په لور والوزئ شاهين شئ قطارونه د خيبر په لور بيا د سولې غږ شئ د
غزل
د ځوانۍ سور،د حٌسن راګ،د ناز له تاله وځيغرور مې خود پسې یاغي شي له مجاله وځي د انتظار شیبې دې دومره ګړندۍ نو مه شهچې مې دوران ورسره لاړ شي تر زواله وځي له اندیښنو ېې رنګ الوتی وي ګودر ته راشيشیبه حیران راته وګوري خو بې سواله وځي په ستورو غږ کړه چې رڼا دې خپلې کلکې نیسي
د ټول افغان د پنځمې کاليزې په وياړ مبارکي.
ګران او په پښتو مين ورور شېرزاد کامه وال صيب سلامونه !د ټول افغان د پينځمې کاليزې مبارکي مې له زړه له تله ومنه الله تعالی د اوږد عمر څښتن کړه، همدارنګه د ټول افغان هغو کارکوونکو ته چې بې له کوم امتياز څخه ټول افغان ليکنې برابروي، خبرونه ورکوي او تل هڅه کوي چې د ټول افغان په خپلو ليکنو او خبرونه تاند وساتي هم مبارکي وايم څښتن تعالی دې دوی ته نور توفيق هم ورکړي چې ټول افغان په خپلو لېکنو او تازه او سمسور وساتي. ټول افغان د پښتو ويب پاڼو له ډلې څخه هغه ويب پاڼه ده چې په
د ننګ په خوشې کېدو ددسپين غر ادبي بنډار د مبارکۍ پيغام
د ننګ په خوشې کېدو د زړه له کومي خوښ يو. د سپين غر ادبي بنډار ((ننګرهار)) دا چې د هېواد تکړه ليکوال، غښتلی سياستپوه، په پارلماني چارو کې د دولت وياند او د امن مجلې مسوول مدير خوشې شو موږ پرې د زړه له کومې خوښ يو او د افغانستان د اسلامي جمهوريت له درانه ولسمشر څخه د زړه له کومې مننه کوو چې نوموړی يې وباښه او خوشې يې کړ، همدارنګه ښاغلي ننګ ته هم مبارکي وايو چې بېرته خپل کورته راغی. خو يوه يادونه اړينه بولو او هغه دا چې ولسمشر د خپل شخصيت د اعاده کولو په خاطر ننګ ۱۳ ورځې د تورو
ننګ په اسلام،هيواد او پښتو مين ليکوال دی
دا نظاريان او شغله يان ټول د همدې بې واکه پښتنو نه ګټه اخلي او د خپل قوم په مقابل کې يې استعمالوي او دوی هم دغه کار ښه په جرات او خوښۍ سره ترسره کوي. ننګ صيب د هېواد يو له هغو تکړه او بادرکه پښتنو لېکوالو له ډلې څخه دی چې دداسې نظاريان او شغله يانو په زړه ورته ښه نه ځايده، چې بلاخره د همدوی د شومو او کرغېړنو پلانونو ښکار شو. زه وايم چې که زموږ پښتانه ليکوال همداسې چپه خوله پاتې شي او په دې اړه خپل ځان داسې وښايي نو بايد پوه شي چې دا نوبت په دې ټولو راروان دی او بلاخره به ايرانيا
ننګ ولې بندی شو؟
. چې زموږ په واک سپاره بې واکه پښتانه يې حمايت کوي او چپه خوله ورته ناست دي. زما په ذهن کې داسې سوال راولاړېږي، چې هغه خلک ولې نه تورن کېږي کوم چې په ښکاره ايران غواړي اويا تاجکيستان غواړي، زما په اند خو د افغانستان ټول ګاونډيان لکه ايران، پاکستان، تاجکستان اونور يو هم د افغانستان سوکالي او ابادي نه غواړي . خو سوال دا دی چې تراوسه هېچا دا ونه ويل چې پلانی د ايران جاسوس دی يا پلانی د تاجکيستان جاسوس دی خو هر پښتون په کابل کې په همدې نامه چې ته د پاکستان جاسوس يې
کرزی صيب يوه مشوره :
نېول د غېر قانوني لارې څخه ترسره شوي. کېدای شي دا کار په يو قانوني شکل باندې شوی وای يانې ننګ بايد د اطلاعاتو کلتور وزارت له خوا غوښتل شوی واي او ددې ليکنې په اړه ورسره خبرې شوې، هغوی کولای شول چې محکمې ته يې معرفی کړی وای خو بدبختانه داسې ونه شول او ننګ د ملي امنيت له خوا ونېول شو. لنډه دا چې قاضي صيب حسن حقيار همداسې خپلو خبرو ته دوام ورکړ ده زياته کړه، چې د ننګ صيب په لمن چې کوم داغ ځينو رسنيو ولګاوه دا هم دهمدې غلطۍ له مخې وشو خو دلته دده خبره يو بل چا ورپرې کړه زما په اند خو دا تن
غزل
نن دې له دره بې نوا لاړمه جانانه څومره په سودا لاړمه ستا مې د زړه په سر ليکلی دی نوم ستا چې هېر يمه اشنا لاړه هغه وعده هغې د مينې قسم تا کړلو مات شومه جدا لاړمه چې به لېواله وه ديدن ته مې تل لټوم هاغسې ښکلا لاړمه نن مې په تلو کې شاته ډېر وکتل پوه شوم څه نه وايي رښتيا لاړمه
زنده ګي هم د لښکر غمونو مورده
يو وخت داسې و چې د پېښور په کوڅو کې به مو په ساعتونو ساعتونو پياده مزل کاوه، چې د ښاري موټر درې کلدارې سپما کړو، دا يوازې زما نه بلکې د ټولو فرهنګيانو همداحال و. ددې خبرې د پخلي لپاره يوه خاطره راياده شوه چې دلته يې يادونه اړينه بولم . ((د حقوقو پوهنځی مې په دويم کال پرېښوده او دخپلې کورنۍ سره پاکستان پېښور ښارته لاړو البته لامل يې دا و چې دلته طالبانو د پوهنځي شرايط دومره سخت کړل چې له ويلو نه يې نه ويل ښه او بله دا چې زموږ کور هم پاکستان ته لاړو نو داند هم نه خوښېده چې
مينه
مينه څه ده ؟ يوتړون د دوه زړونو يو وعده د دوه مينو مينه څه ده؟ يو تړاو د ګډ ژوند باور په يو بل انتظار د يو چامينه څه ده ؟يو درد خو خوږ چې وايي : (( واه څومره خوږ دی د مينې درد چې ، په
غزل
د ګران ملګري کمال زی د یو شعر په ځواب کې سمه ده رښتيا پوښتنه نه کوم اوس جانانه ستا پوښتنه نه کوم ژوند راته د زهرو نه تريخ شوی دی ځکه خو د چا پوښتنه نه کوم ها چې مې زړه ورکړ راته مات يې کړ نور د بې وفا پوښتنه نه کوم دا په خوله د مينې او وفا وعدې ستا وې که زما پوښتنه نه کوم تامې په دوستۍ باندې ویاړ ونه کړو خوښ یمه جدا پوښتنه نه کوم
د دوستانو په نوم ليک
خاونده مرګ د ځوانۍ راکړې چې لوی واړه مې د ځوانۍ ارمان کوينه. درنو او دقدر وړ دوستانو سلامونه مې د زړه له کومې ومنی، په دې هيله چې روغ رمټ به ياست. زړه ته راتېرو ! نن څه عجيبه غوندې ورځ ده، تاسو ټول دوستان مې يو بل پسې مخې مخې ته کېږی او بې واره مې پر زړه راورېږی، ښايي دا به زما د مينه وي چې تاسو سره مې کړې او دا يو حقيقت دی چې ما مې د خپلو يارانو سره له حده زياته مينه کړې، خو نن ورځ مې د څښتن تعالی ددې مخلوق نه داسې زړه تور شوی چې هېڅ درته نه
غزل
په ننګرهار کې خپلو څو دوستانو ته! په دې خوشال وم چې راپاتې دغه څوملګري ولې پوه نه وم چې دا هم دي د دوکو ملګري څه دور راغی ټول يې کړلو د يو بل مرورګنې موږ وو يو وخت د ښکلو پلوشو ملګري چې به مو يو بل ورځ کې ونه لېده داسې به وو لکه چې ته مو وې لېدلي په کلو ملګري مينه مو خواره کړه په مينه مو څه لوبې وکړې په بدو بدو يادوو په مجلسو ملګري ددې مالت وګړي ټول د خپل مطلب پورې دي ځکه راپاتې نه شو ماته مې د شپو ملګري.
ماشوم ته دمور مينه
ماشوم ته دمور مينه زما ګل غوندې کمکى زما زړه زما زړګى څه سودا چه زه ګالم تورې شپې صبا کوم په نغمودې يادوم
ژيړه غوا
ژيړه غوا سترګې مې توريږي بيا ژيړه غوا لنګيږي بيا ماته خوسكۍ راوړي ښكلې ګلالۍ راوړي رابولم به همزولې دايره به وهي ټولې دوى ته په اورږه وركړم
ځمکه خپه کيږي نه
ځمکه خپه کيږي نه ستوري به بيا شمارمه پرې چې شپه پخه شي لا اوس اسمان ته نه ګورم ځمکه به خپه شي بيا *** ځمکه په ما ګرانه ده ځمکې په سر کور لرم
