شعرونه
د انديښمن ځاځي غزل
غزل دا نن مې سکڼـــــــــــى خيال دى د سنـــــــــــدرو په طلب کې په کلي ګرځـــــــــــــي ستـــــــــــــا د څو خــــــــــبرو په طلب کې د شنــــــــــــه چنار زړګى مـــــــــــو هم مين زړګــى ښکاريږي دا ډير وخت دى پريشــــــــــــــــانه د کـــــــــــوترو په طلب کې د لمــــــــــــــر د وړاندګو پيغـــــــــلې بيا د برکـنډو له پـيڅې
غزل : انديښمن ځاځى
غــــــــــــــزل پوه نه يم ځان ته کـــــــــه بې خونــــده ژونـد ته ژوند تـــيره و په اينتـــــظار چې ســـــــتا د شــــونډوخــوند ته ژوند تيره و چې بـــــاڼه ټيټ شـــي اود زړه په ښــــار مــې ســـوله راشي د کبــــرجنو ســـــــــترګو دې اوربنــــــد ته ژونـــــــــــد تيـره و سوګنـــــد يې کـــــړى وو چې
غزل// حميده پکتيانۍ
زه په تمه تمه درته ناسته يمتا خو ويل راځمه درته ناسته يمته به يا بندي يې يا شهيد اشنازه به نو تر کمه درته ناسته يم؟خدای به دې يوه ورځ له سفرراوليخير دی که مرمه درته ناسته يمزړه دې د خليج جينکۍ يونسيمړه به شم له غمه درته ناسته يمدرسته ورځ مې سترګې درختلې ديشپه شوه شومه دمه درته ناسته يمروح د پکتيانۍ درسره تللی دیمړه يمه بې دمه درته ناسته يم. ٢ آګست
د سميرا کوچۍ دوه غزلونه
غزل دي د شپو د مخ زخمونه نور ثمر ور سره نشته په دې ستورو پسې مه ځئ سپين سحر ور سره نشته ما خو و پېژانده، دى د ناهيدې د قاتل ورور دى خير دا که په لستوڼي کې خنجر ور سره نشته دا په عزم کاڼي خلګ په زړه دومره سادګان شوو چې توپير د نيکو، بدو هېڅ قدر ور سره نشته
ننګرهاره ياره ! څه درباندې شوي : نبيله غزل
ننګرهاره ياره ! څه درباندې شوي ننګرهاره ياره ! څه درباندې شوي د مرګي په خوب ويده يې او که ړوند يې د پښتون د ننګ شمله په ټيټېدو ده ته خبر ورباندې نه يې او که ړوند يې د ښکېلاک پر وړاندې ستره مبارزه !يوې بلې قربانۍ ته ضرورت دی د خوب وخت نه دی يرغل په وطن شوی بغاوت او سرکشۍ ته ضرورت دی د پرنګ او د اورنګ لښکرې يو شوې ستر عظمت د ګندهارا غواړي چې لوټ کړي په بخدي د تيموريانو واکمني شوه او تاريخ د اوستا غوا
غزل : انديښمن ځاځى
غـــــــــزل خـير که شډل خيرکه ساده خيرکه اوزګارســــــــړى دى چې دى د مينې سړى بيــــــا نو د اعتبــــــــار سړى دى سړى د کار به د خپـــل ځـــان نه دلــــته نه جــــــــــوړوې دلـــته د کار ســړى د کار نـــه دى د دار ســــــــــړى دى نه يې شړۍ سته نه يې هغه سپ
غزل : سميرا کوچۍ
غزل پرېږدئ ستوري سره لمبه شي يو ټکور څراغ په بل شي د دې تورو شپو په غېږ کې د يو کور څراغ په بل شي کرۍ ورځ مو مغرور لمر ته وايي دا چې بس همدومره اور را پرېږده چې ماښام پرې ستا د خور څراغ په بل شي ته! زموږ د شهيد وينو ته بس دومره
غزل : انديښمن ځاځى
غزل بخــــته ستا د لاســــه بـــــــــې ارزښتـــــه يــــــــم ارزان يمـــــــــه ځـــکه خـــو د ورانو اوربـــلو پـــــــــه څير پريشـــــــــان يمــــــــه تا کـــه مــې ارمــان قتــــل کـــــړ هيــــر دې کـــــــــــړمه ولاړلې زه دې لا همـــغه ليــــونى غــــــــــــــوندې جـــــــــــانان يمـــــــــــه دومـره مې د ژوند ارزښت دى دا مـــې فلســـــفـــه د ژونــــد زه د اوښکــــو څـــاڅـــــــکى يــــــــم راغـلى تر ګــــريوان
د سميرا کوچۍ دوه ښايسته غزلونه
غزل هر تورى د غزل مې يو سېلاب در سره مل وي شرنګ شرنګ مې د بنګړو لکه رباب در سره مل وي يو زړه څو نرۍ اوښکې ستا په لاره ماښام پرېږدم سهار يو څو سندرې يو ګلاب در سره مل وي ورځ تېره کړې په لمر کې په شپه راشې زما زړه ته جانانه څومره غوره انـتخاب در سره مل وي
چميل اخند زاده دوه غزلونه
افغانستانهرڅه نه منکرشه خو له مانه انکارمه کوهسترګونه دې ځارشم له رښتيا نه انکارمه کوهخپل وخت کښې ماهم ټولې نړۍ ته امامت کړیاوس له دې ضعيف پياوپيشوانه انکارمکوهزهَ افغانستان که اوس له لاس او پښو لويدلی يمبيا مې هم دتورې له شرنګا نه انکار مه کوهڅه که نن ازغی يمه اغياره ستا په سترګو کښېګل يم دګلاب ته مې ښکلا نه انکارمکوهټول پرهرپرهريمه وجودمې څړيکه څړيکه دیته اوخدای طبيبه له دوانه انکارمکوه
حکمتياره/ بلېنډه بدرۍ
یادښتددې شعر توري مې هاغه وخت په خوله کې زمزمه کیدل کله چې صلیبیانو د یرغل په شروع ورځو کې زمونږ د کلي په ګوره تنګي ، بیګاني بمونه غورځولي وو زه هغه وخت لا شاعره نه وم خو دا توري مې ټول زمزمه کول د سپینې شګې په خوا کې تیریدم کوم ځای چې د امیر المجاهدین حکمتیار صیب سنګر و او دا توري مې تر ډیر وخت په زهن کې پراته وو چې بیا مې ورسته ورته د شعر بڼه ورکړه د وطن په غرو راواوختې چورلکېڅه درانه درانه بمون
زمــــا ژوند: انديښمن ځاځى
غــزل د يــــو چـــا د راتـــلو تنـــده يــو خمـــــــار دى زمــــــا ژوند بس ارمان ، ارمان ،ارمـــان دى انتــظار دى زمــــا ژوند يوه اوښـــکه يوه ســـلـــګۍ ده يــوه څړيــــکــه د دردو ده د ناصور غوندې را غـــاړې يــو پرهــــــار دى زمــا ژوند بې له درده يې څه را کـــړل بـې له درده پکـــښې څه دي
نظم : انديښمن ځاځى
خداى دې نکړي چې دې هير کړم هير مې نه يې خداى دې نکړي چې دې هيــر کـړم ځـــان دې هير شــي زما کــه تـه راځينې هــير يــــې تــــه زمـــــا د ژونــــدانـــــــــه لــــه سپيـــــــــره تـــــــاره د پروتـــــې په شـــــان ښــــکلـــى را چـــــاپــيــــر يې ٭٭٭٭٭٭٭٭٭
د جميل اخند زاده غزل
غزلچې دردونو ددې قام لره آوازشمچې دفکرویښیدوته يې آغاز شمربه توان ددې ملت دخدمت راکړېچې دژوندخوږونغموته يې شابازشمچې زخمونه يې دزړونو پرې رغيږيپروا نلري چې سوزشم او که سازشمچې غليم وينمه سترګې ترينه باسمدوطن په غرو رغونو کښې يو بازشمچی اغيارراځنې څنګ کوي تيريږي په نړۍ کښې چې بس دغسې اندازشمبيا به هله داژوندون لږارزښتناک شيچې نازکو نازوليو ته ټول ناز
د سميرا کوچۍ تازه غزل
غزل تر څو چې تشه ستا د سترګو له نيرنګه نه شي پاکه به چيرته دا فضا له دغه جنګه نه شي ساده جنۍ يم، ماته ډېره مينه مه راکوه چې د وړې دنيا په تن مې جامه تنګه نه شي د نيمې شپې ګونګي سندرې! چې رسوا مې نه کړې چيرته دي ټيټه مناره تر ستو
رياض تسنيم ته د نبيلې غزل ښکلى نظم
رياض تسنيم ته خبره شوې يمه چې د پښتو ادب ستره هستي ښاغلی رياض تسنيم په مرګونې ناروغی اخته دی زه يې د روغتيا لپاره په هر لمانځه کې الله تعالی ته لاسونه لپه کوم ، الله دې وکړي چې تاسې يې هم په دعاګانو کې ياد وساتئ ، الله تعالی دې ښاغلی تسنيم له ورپېښې ناروغۍ څخه ډېر ژر وژغوري ، الله دې د ښاغلي تسنيم د فکر له رڼا نه پښتو ادب نه بې برخې کوي
د حميدې پکتيانۍ يوه په زړه پورې څلوريزه او درې تازه غزلونه
څلوريځه/ پکتيانۍڅه به راته راکړې څه به درکړمه؟زړه به راته راکړې زړه به درکړمهدواړه به احسان پر يو بل واړووخوله به راته راکړې خوله به درکړمه.غزل اوښکې مې کتار کتار لېمو نه ځيژوند کې لکه يوه يوه شپه له شپو نه ځيشپه دې لکه ګلو کې چې تېره ويبوی دې د ګلابو له بارخو نه ځيژوند نه د ژونديو ښه خبر نه ديمړي بېرته هسې هديرو نه ځيوينې څوک په و
د نبيله غزل تازه غزل
غزل دومره ظلم ، دومره ظلم جار درباندې نه کومنه ؛ زه د لمدو زلفو ګوزار درباندې نه کوم بل تصوير درلېږمه الله ښېرې به نه کوې نه جانه تر مرګه انتظار درباندې نه کوم
يوه سندربوله مې په روح کې اوسي \ د انديښمن ځاځي نظم
يوه سندربوله مې په روح کې اوسي ډيرې سندرې مې زړګي ته بخښي د رنګ او نور يوه نړۍ راکوي خوږې خبرې مې زړګي ته بخښي يوه سندربوله مې په روح کې اوسي وايي له تور شپو ژوندون وباسه
روڼ څاڅکي ته ځغلنده شاعرانه نظرليکوال_خېبر/ تهران رېډيو پښتو خپرونه
روڼ څاڅکی په کوټه چمن کې د استوګن ځوان شاعر عادل اڅکزي شعري ټولګه ده چې نږدې دوه کاله وړاندې د شاعر په خپل لګښت د چاپ په ګاڼه پسولل شوې ده پر دغه ټولګه عادل اڅکزي دوې سريزې کښلې او له هغه وروسته د کتاب ډېره برخه غزليزه ده د غزلونو شمېر يې ۶۹ ته رسيږي ، يوه سندره او څورلس ۱۴ نظمونه هم پکښي ځای پر ځای شوي دي په روڼ څاڅکي کې هڅه شوې ده چې دسیمې روان حالات په شعري بڼه انځور شي او ورسره شاعر زيار وېستلی چې نوي ترکيبونه ،استعارې او تشبيهات وکاروي په روڼ څاڅکي کې وين
د سميرا کوچۍ نوى غزل
غزل ژوند مو واړه وخوړ د اغزو په سر اوښکې يو تېرېږو د بڼو په سر مراندې مو د زړه اخير پرې غوڅي شوې لوبې مو کولې د
د وحدت ترجمان نظم
دوحدت ترجمانښايست مينې څپو ته دي جګ غرونه سلامې ديستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې ديمـنـمـه دا مـنـمـه چـــې پـــه ډانـــګ هــم نــه بـلـيــږیپـه خـپـلـه مـيـنـه مـسـته د هيچـا نـه ، نـه ويريـږیماشوم وم رازلمی شوم ستا يادونه مې زړه نيسېخـواږه ټـول تـير وخـتـونـه مې هيڅکله نـه هـيريـږیدا سـتا ميـنې تـړون تـه غـورځنګـونـه سـلامـې ديستا مستو غورځنګونو تـه فکـرونـه سـلامـې ديد نــ
د يوې مېرمني هيله / نظم س - کوچۍ
د يوې مېرمني هيله / نظم وحشي لېوان را پسې ګرځي د مرګ زما د زنې خاله و مې نه خوري تر زړه دي ځار شم ماته مينه راکړه چې دا څلور دېواله و مې نه خوري -- تر ډيلي لاړ شه ټوله سيمه واخله د هر يو تخت دې هم ستا
غزل// حميده پکتيانۍ
څه و؟ توره شپه راباندې راغللهته وې چې خوله راباندې راغللهشرم ستا په وړاندې ژوندۍ پرېښودمسخته زلزله راباندې راغللهنه ځم پېښوره درنه بل لور تهخير دې که جګړه راباندې راغللهوړاندې وم خو وړاندې تللې نشومهښه شوه (بلېنډه ) راباندې راغللهتېر اختر لا سترګې وم پر لار درتهبله يوه روژه راباندې راغللهمرګ او ژوند مې دواړه د مخلوق په لاسداسې زمانه راباندې راغللهکېناستم کشتۍ کې پکتيانۍ د ژوندډوبه شو
د سميرا کوچۍ تازه غزل
شپه غوندې په شپه راته په قهر شوې چې چپ شه روح غوندې بې زړه راته په قهر شوې چې چپ شه ما خو بيان کړى يو ارمان لا پوره نه و ولې ته په څه راته په قهر شوې چې چپ شه زه د
