شعرونه
بله شپه او ماشوم ته د قیصې پاتې برخه:بلينډه بدرۍ
بله شپه او ماشوم ته د قیصې پاتې برخهستا بيګا شپه ګلورينهد قيصې په نيمايي کېښکلې سترګې وې ورغلېشپه پخه وه ستوري هم دومره خمار ووتا به ويل چې به راغورځيماته هم خوب غلې غلېله ناز ډکې ټالۍ راکړېزه دې هم خوا کې اوده شوماوس به بيا درته هماغه قیصه پيل کړمه ګلرنګهخو پوهيږم نه چې ته به د قيصې په کوم پړاو کې اوده شویځه کارغه نه به ېې پيل کړمچې د زرکې غاړې وړی ترې جهان و
غزل : رحيمه پښتونجار
غزلمه وېرېږه له ښېرا په توره شـــپه کېستا ډېوه ده زما دعـا په تـــوره شــپه کېته د قدر په لټون شپې کړه شـــوګـېرېهم ثواب دې هم خرما په تـوره شـپه کېد اعظم نوم به دې هله در په زړه شـيچې ګوګل دې شي رڼا په توره شپه کېپه جنت به دې تڼاکې د پښـو ښکل کړېچې دوزخ ته دې شي شا په توره شپه کېمېنه راکړه چې تعوېذ مې د اوربل کړم
ګلرنګ ماشوم ته د زرکې او کارغه قيصه:بلينډه بدرۍ
ګلرنګ ماشوم ته د زرکې او کارغه قيصه زه بيداره يم له ما خويو غزل نيمګړی پاتېته تراوسه نازنينهولې ويښ ېې ، للو نه کړېنيمه شپه ده خلکو دوه انډه خوب کړیته دې ځرځې سترګې اوس همرپوې او بيدار پروت ېېوی له ما خو په خدای هير وچې قيصې ته انتظار ېېنن خو ډير مې په سر درد او زړګی ستړینن د کوم( غازي داستان )به درته وايمنه د( ځوان سالار) تاريخ درته لوستی شمخو ځه دې قيصې ته ښه غوږ شه ګلرنګه
غزل : شمعه شوګير
غزل : شمعه شوګير پـــه موسيقۍ دبنــــــــګړو نـــــه پوهيږي جــــــانان د ژوند په خــــواږو نه پوهيږي دشوم ارمـــــــان کــــــــډه ترې چرته يوسم چې پــــــــــــه تقسيم دغمــــــو نه پوهيږي دژوند په رنګ چې رنګيدلي څوک وي هغــــــــــــــه په ناز اونخـــــــرو نه پوهيږي دګل دکم عمر احســــــــــــاس نــــــــــه لري څــــوک چې په بوی دخوشبو نه پوهيږي بې ننګـــــــ
تصوير : رحيمه پشتونجار
تصوير ما د چنار د پاڼو شاته د آسمان لمنه د ورکو،ورکووريځو ها خوا لټوله ګنې که د شينکي مخ په هنداره کې ئې ستا د رڼو سترګو تصوير وګورم په فولکس ګارتن کې د چنار ونې تر لاندې
د شهادت کيسه : عبدالهادې هادي
عبدالهادي هادي د ګران افغانستان د خپلواکي د يو نوييمې کليزې په وياړ: د شهادت کيسه ۱ آزادي ، د تورو کرښو تر منځ سپينو پاتې شويو فاصلو ته وايي. آزادي ، د ويړې ځمکې ، د اوبو او د هوا ، د شهادت يوه بې پايه کيسه. آزادي ، زموږ د وينو ويالې، چې څه بيځايه ، بې مانا او په ناحقه ولاړې. آزادي ، د يوې نوې کشفيدونکې سيارې ، د اوسيدونکو، بې مفهومه ژبه ، چې يې مانا زموږ په ذهن
بې اتفاقه نظري: نسيم ستورى
بې اتفاقه نظري قلمه تا کې د دردنو افساني ښکاري بيا چا د ښايست جنازي وکړي هديري ښکاري بيا د ژوند ګريوان لا تار په تار دی غونډيدي کله شي د وطن غېږکې د ليلا سترګي چې سري ښکاري بيا د وخت کنډر لېونی شوی عقل ړوند په سترګو سپينه رڼا کې د تورتم توري تياري ښکاري بيا چا په ليلا ننګه ونکړه اوس خفه ده ليلا د غېرت وخت کې د غ
ازادي: سيد جيلاني جلان
ازادي ازادي د ژوند د پيغلې ګاڼه بويه ازادي د سل رنګه ښايست چېنه ده ازادي د وړانګو دنګه ميناره ده ورنسکوره هره ګل ګل زمانه ده چې پراته يې منځ کې واړه کاينات دي ازادي د قدرت هغه دايره ده انسانيت چې يې د ذوق پر شونډو لولي د فطرت په لاسو کښلې ترانه ده ازادي دکيف لبريزه پيمانه ده لکه مور لکه جانان ،جانان خوږه ده. ــــــــــــــــــ ازادي د باد ورغوي کې ډيوه ده نو اسان يې بلول نه دي جانانه ازادي تازه پ
د شمې شوګير تازه غزل
شمعه شوګير غزل هيلې ارمــــــــــــانـونه انتــــــــــــظارکوي څه شوې ګلابـــــــــونه انتـــــــــــظارکوي کال کې پشـــکال وي خوزمــــاسترګې هروخت بارانــــــــــــــونه انتــــــظارکوي داسپرلی خــــــو هـــم په تېرېدو دی لاړ چا وې چې وختــــونه انتــــــــظارکوي؟ مانه مې هروخت زړګی پوښتنـــه کړي
غزل : رحيمه پشتونجار
غزل : رحيمه پشتونجار زه داسې ورکه په غربت کې درنه لـيرې ښـــــــــه يم زړه ته نږدې خو په فـرقت کې درنه ليرې ښـــــــه يم زه دوطن نـه ستـــــا د ژونــد نه ســتا دکلــي لــيرې پنـــاه د مـــــــخې په هــجرت کې درنه ليــرې ښه يم خوږه ګناه يـمـــــــــــه په غــاړه به دې څــه پـريــوځــم د مات کچکول په سخاوت کې درنه لـيرې ښه يم ولې مــې بــولې د شــــــــــاعــر د تخــيل
ستادسمال: رحيمه پښتونجار
ستادسمال ++++++++++++++++++++++ ډير کلونه ما تاته په زړه کې ځای ساتلی و ستا د يو ليدو په طمع زړه ډير ژړيدلی و هسې ښاپيرۍ مې د روح غوږ ته بګنيدلې وې چې ورشه يار ته ورشه ستا په طمع ستا په هيله دی ناست د زړه تيارو کې شمع يې مړه پتنګ يې ستړی دی ورشه ورته جوړه کړه د مينې دنياګۍ نوي ورکړه هومره مينه چې دې زړه کې نازولی دی څومره په هوس مې س
د شمعې شوګير نوى غزل
غزل : شمعه شوګير زمـــــــاغزل هــــم داشنــــاوجــــــــود دی له ګل نازک دی دښــــــــکلا وجود دی کلک يې ونـه ګڼئ مـــــــــاتيږي زړونه زړه دخنــــــدا اودژړا وجـــــــــــــــود دی هسې به يې، پرې تېروتلی ګـــــــــوره! دا ائينه رنګی خو زمـــا وجـــــــــود دی يو د يوبل سره مـــــــونږ دومـــــره نږدې فرق يې مشکل دی چې دچاوجود دی په شمعـــه مالګـــــــــــوئ تورهمځلــــــو داپـ
نسيم ستورى
د قسمت بڅری په حجرو باندې مئين يم پښتنو نه مې سر زار شه زه د داسې وجود ساه يم د پښتو نه مې سر زار شه عقله هـسې لېـونـی ئې ښايســتونو پسـې ګرځي تل ښايسته زما وطن دی د شملو نه مې سر زار شه وخته څله بغاوت کړي فکر اوس لا ښه سمسور شو بيا پيغام د محـبـت کـې د خـوږو نـه مې سـر زار شه چې د قام لپاره مړ شې مړ خو ندی تل ژوندی دی چې انا مو د پښتو ده د جرګو نه مې سر زار شه د جنون په ګونګه
د شمعې شوګير په زړه پورې غزل
غزل زه هــــــم مئينه يمـــــــــــــــهپه زړه غمجنــه يمـــــــــــــهدکاينات ښـــــــــــــــکلا يمدګلـــــــــــــــــــو ونه يمـــــــهزه دې له اوښکوجـــارشمزه دې لمنـــــــــــه يمـــــــــــهستادڅنــــګل دپاســــــــــه
د ميرمن کلتوري او ټلنيز بهير راپور : نجيبه زمان
ليکواله : نجيبه زمان دميرمن کلتورې ـ ټولنېزبهير دڅوارلسمې اوونيزې غونډې رپوټ ځای : دپوهنې وزارت، کلوپ د مېرمن کلتوري ټولنيز بهير د ١٣٨٩ کال ۱۴ اونيزه غوڼډه تېره شنبه د چنګاښ د مياشتې په ( ۱۹ ) نېټه د د پوهنې د وزارت په تالار ک
د شمعې شوګير په زړه پورې غزل
سرليک: غزل ډېره يې مـــــــــــــزه وکړه نن دې چې غصــه وکړه غېږه بــــــــه دروسپـارم راشــه کنه شپـــــــه وکړه بياپه زنګېــــدوراغـلې بيادې څـــــه نېشه وکړه نورله دې جـــــــامونو نه وګرانـــــه تـــــــــوبه وکړه کړوبه زه اوتـــــه شوګير شمعې سره وعـده وکړه شمعه شوګير
د شمعې شوګير په زړه پورې غزل
: شمعه شوګیر غزل د يرغلګرغوندې په زړه کې ځای په زورجوړوي ضرور دې راشي چې په مينـه پکې کورجــوړوي دانن سبامئين ښې خـــــــــــــــــــــــــامې ارادې لري که مـــــــاشومان په نه خبره باندې شــورجـــوړوي په دې کوڅه کې ځې راځې خــوګـوره پام دې وي رقيب ظالم ترې دسنګسار لـه پاره تــورجـوړوي چې ته راوګــــــــــــــورې اوزه درنه مخ وړاومـ
محمد کريم امين متونوال
نيمه خوا می هر ارمان شی نيمه خوا می هر ارمان شی تنګ په ما واړه جهان شی دخيالونو کور می وران شی چی سحر کله ازان شی شپه چی کله شومه د م شی يا امير شم يا وزير شم رقيبان می غلامان شی غلامان می رقيبان شی کله زه ديار دزلفو په ځنګل کې تری تم شی په انګوله زمريان شي ګيدړان راته ليوان شي يا د قاف په تورو غروکی شم پاچا دښاپيريو راسره څوښا پيريان شی س
غزل : رحيمه پښتونجار په زړه پورې غزل
غزل پر تا مئېن زړه مې ېاغــي شو له مــجـــالــه ووت لکه کـــبلی د غـــشو لانــدې د خــپل حـالــه ووت اوس به مې غوڅه کړم دشعر ژبه قلم په تـوره که د غزل دور مــې هــم چــــور له زوالـــه ووت د اندېښــنو مالــک نــه غــــشي د ولـــکې وتـــلي لګي د زړه په کور مې نېغ د وخت له ډالــه ووت څو به تنــدی وهم په کاڼـــو ورتـــه پاکــه ربـــــه نــن او ســـبا دا عـــــبادت هــم له کــم
زما جانان وطن : سيد کريم خوستى
زما جانان وطن زما ژوندون زما ايمان دی وطن قسم په خدای راباندې ګران دی وطن په دې غمجنه پرديسې کی مدام زما ارمان زما ارمان دی وطن منم چی وران دی کنډ کپر به وی خو ماته جنت دی ګلستان دی وطن
ها د کابل په شپوکې: رحيمه پشتونجار
ها د کابل په شپوکې په هغه تورو شپو کې پاس د بلۍ په لمن چې مو د مېنې ډېوې بلې کړلې ستا د غزل ښاپېرۍ راته د پېغلو ستورو د ارمانونو سرې جوړې ګنډلې زما په سر به ېې د سپېنې سپوږمۍ شال غوړوه د تورو شپو دېو به غلام و زمونږ پاس په اوږو به ېې وړه د وړانګو ډولۍ په هغه تورو شپو کې پاس د آسمان په ګلبڼ د سپېنو ستورو غونچو نه به شبنم ورېده زمونږ د مېنې پر تنکېو لمبو تا به کاتل ورته د شعر خداېه په
د سميرا کوچۍ تازه غزل
غزل نه و، دا چې اوس په کومه لار قدم جانان اخلي دا خو مې شېبه شېبه د مينې امتحان اخلي ظالم غوندې يو خوب مې دى ليدلى څه به کېږي تا به رانه اخلي که مې اوښکې او ګرېوان اخلي له اوره که يې بچ کړو لاس و پښې يې رانه غوڅ کړل دا خواخوږي ګوره بدله د خپل احسان اخلي
دانديښمن ځاځى نوى غزل
غزل نن مــــې پـــه زړه وريـــــږي ستــــا وصـــال هــيرې شيبې خــــداى خـــو دې راولــه چې بيا مې راشي تيرې شيبې د بيــــ
شپې دهجران : سيدکريم خوستی
شپې دهجران شپې دهجران ډيرې اوږدې شوی راتهدپرديسۍ شپې غر غرې شوی راتهديار يادونه مې دوزخ ته بوځې دوجود غوښې مې پخې شوی راتههغه تير شوي دوصال وختونه سوچ پرې وهمه افسانې شوې راتهديار خوږې پ
غزل : رحېمه پشتونجار
: غزل غزللېريې له خــــماره عذابـونه کــړهډکې له ثــوابه نــن جامونــه کــړهحســن د تخلــيق په مدارونو کــېجوړ د ستورو ښکلي قطارونه کړهشرنګ د زولنو په ژبه نه غواړيبندې ورته زير و بم تارونه کړهنه دي شاعران چې لېوني نه ويډوبې د غزل په جام حسنونه کړهرســم دې کــه وهم د الله پــه کېتاوې چې د غاړې تعويذونــه کړهزړه کې ېې کړه تېره د
