شعرونه
غزل : نورالدين ګوهر
ريباره کله چې له مانه يار ته وړې خبرې ما ته به هم يو څو د مينې ترې را وړې خبرې هسې عبث لدې ګيلو مانو څه نه جوړيږي جانانه خير دی نوره هيرې کړه زړې خبرې ما ته به هره يوه کيسه په څوڅو ځلې کوې څومره مزه کړي ستا په سپينه خوله وړې خبرې ستا کيسې ټولې د دوکو او د غصې نه ډکې زما د واورې په شان سپينې او ساړې خبرې کله ناکله د ټوپک پر ګولۍ نه مړ کيږي کله ناکله سړی وژني ګله مړې برې زما ګوهر د ياره
غزل :شمعه شوګير
شمعه شوګير غزل بغیرلـــــــه تا مې هم لیـــــــــدلي شپې دينن په خوشبـــــــــوباندې لمبلي شپې ديستا له غمجنـــــــوسترګوښکاري داسېزمــــــــــــــــــــــایادونـه یې پاللي شپې ديپه سره پالنګ چې ستا ترڅنـګ تېرېږيجانانه دغــــــــــه ډېرې ښــــکلي شپې ديسهار ته ووایــــــــــــــــــه چې راشي یوځلزمـــــــــــونږ په کلیـــو کې ړولي شپې ديلږ خو ور وګ
خال به دیار له وينوکیږدم :محمدرفیق عزت
خال به دیار له وينوکیږدمدلته کور وو دلـــــته کلـــــــی هر رواج مو وو ښه ښــکلیکلــــکه زمونږه عقـــــــیده وه پـــــه امــام ممــــبر پــا للـیښه رنګـــــــــــین مازریګروو روڼ مو لمــــــر وو ځلـیدلیهر یو ستوری مو خوشحال وو په سپوږمۍ وو شپول راغلیهر ســــــــــــهارنه وو بهار وو ســــور شــــفق مو خـــــندید********************یوه توره ویـــــځ خوره شـــــوه یوه قهرجـــــــنه تالنده شــــوه زموږ سپرلــــــی یې رانه
غزل : نورالدين ګوهر
: نورالدين ګوهر زړګيه غلی د دلبر مخه څوک نشي نيویګوره د هغې زورور مخه څوک نشي نيویستا د تيرو تيرو بڼو نه په خدای سخت ويريږميو د ټوپک بل د خنجر مخه څوک نشي نيویمينه درياب دی پدې مه وردرومه غرق به دې کړيزړګيه بيا د سمندر مخه څوک نشي نيوی
دپیغور شپې ورځې:الحاج الهام الدین قیام
دپیغور شپې ورځېزمونږ په کور طوفان راغلئ ،ټول دخړ و ډک ووټول وران ویجاړ وو،هر یو کونج ېې د تیتړو ډک ووډیرئ ټپیان وو،او دالان مو لادمړو ډک وولا د اسمان زړګۍ تش نه وو، دلوخړو ډک ووچه دیو بل طوفان څپې مو په وران کور راغلېپره دئ لښکرې مو کا له ته بیا په زور راغلېورانو کوڅو ته مو دغلو غدۍ په چور رراغلېقیام ته بیا خدایه شپې ورځې دپیغور راغلې الحاج الهام الدین قیامداوړوکئ شعر افغانستان ته دامریکاېې لښکرو دلومړنئ
پښتانه يادونه : داكټر فضل الله ساقب
داكټر فضل الله ساقب پښتانه يادونه جانانه لکه ته ېې ستا نازونه پښتانه دي مدام مې زړه کې اوسي دا يادونه پښتانه دي ډيوې غوندې روښانه مې په مړو هيلو بلېږي دا څړيکې پښتنې دې دا دردونه پښتانه دي په ژبه که له ډېرې حيا هو وييلی نشې د مړاوو سترګو کونج کې دې ستونه پښتانه دي د زړه په کور کې اوسي هېرېدل پکې هېڅ نشته د مينې په قانون کې دا دودونه پښتانه دي
غزل : شمعه شوګیر
غزل لکـــــــه ږلۍ چې ژېړ ګلـــــــــــــــونــه وهيداسې غمـــــــونه زمـــــونږ زړونــــه وهيچې پرې له چـــــا نه زړه اخیستی نه شيپېغـــلې نوهسې شنـــه خــــــــالـونه وهينور دژوندون تېرول ګران ښـــــــکارېږيوخت پـــه څپېړه ارمـــــــــــــــــــانونه وهيپیغلـــــــوټي زړونه لکـــــــه شـــاړې مېرېټال به پرې کلــــــــــــــه امېلـــــــــــونه وهيڅه اضطراب کې شمعـــــــه شپــه تېرويمئین به
د يتيم اختر : الحا ج الها م الدېن قېا م
دېتېم اخترماشوما ن چه وږې ناست چا پېر د موروېراته واېه څه اختر به ددې کور وې؟شهېد پلار ېې په مېرانه، په وطن ورکړئ سروېددښمن سره جګړه کې ،لګېدلئ په ټټر وېدمېړانې انګازه ېې، خوره شوې لر او بروېخو ترې پاتې ېتېما ن ېې، وږې تږې لنډ لغړوېراته وواېې ملګرو دېتېم به څه اختر وې؟دا ېتېم ماشوما ن واړه ،لا ځوانا ن نه وې کوچنېا ن وېداد موردزړه بڅرې ،په کو څو کې سرګردان وېپه مړه خېټه ډوډئ ی ېې،
غزل: نورالدين ګوهر
انتظار ته لا واړه يې پيغلتوب درباندې کله راځي؟هغه د مينې ليوانتوب درباندې کله راځي؟سترګې د ټولې په ژاړه باندې خرابې شولېستا له شوګير نه قربان خوب درباندې کله راځي؟جانانه زه هم ستا د ژوند
غزل : شمعه شوګير
غزل دزړګي پـــــــــــه سر داغــــــلی انتظار دیپـــــــــه دیـدن پسې راغــــــلی انتظار دیمالیـــــــــــــدلی ماهـــــم کـړی انتظاردیمحبتـــــــــــه! ډېر دې ستړی انتظار دیله هـــواستــــــورواو لارې نه یې
غزل : رحيمه پښتونجار
رحیمه پشتونجارسرې سپرغی د اوښــــــــــکو مې جانانه پټوی نه شمبــــــــې له تــانه یاره سترګې چاتـه غــــــــړوی نه شم مـــــــــــــنم شاعـــــــــران واړه دمیـــــــنې لیوني ګڼيچیــرته یې جانــانه لیــونو کې دې مونـــــــــــدی نه شم ژاړي راتــــــــه پیغـــله دارمــان اوښـــــک
غزل : نورالدين ګوهر
: غزل ما د ټول جهان واکمن ته لاس نيولیهميشه مې لوی څښتن ته لاس نيولیخدايه ما په دومره ښکلي زندګۍ کېد جانان د خت لمن ته لاس نيولیګناهګار به وم چې سوال مې نه قبليږيما خو هر وخت خپل وطن ته لاس نيولیچې مين وي د ديدن امکان يې نه ويپدې باب مې هر مين ته لاس نيولیستا غوښتنه مې په بار بار ترينه کړيستا د کور مې هر يو تن ته لاس نيولید عشق تبه د طبيب په د
غزل:نورالدين ګوهر
دواړه د يو کلي يو تر منځ مو فاصله نشتهبيا هم جدايي ده د ورتلو څه وسيله نشتهنن مې د همزولو مخ کې يار ته اشاره وکړهجوړه قيصه ورانه شوه ددې اوس فيصله نشتهمينه چې په سوال غواړې ثواب دی که ګناه لريستا سره خو شيخه پدې باب څه مسله نشتهدا خو زه منمه چې د صبر ميوې خوند کويڅه وکړمه خدايه زما دومره حوصله نشتهچا ترې تپوس وکړو چې ګوهر مندوزی څنګه دیويل ي چې هغې سره زما څه سلسله نشتهنو
ماته تاوان راکړه :رحيمه پشتونجار
ماته تاوان راکړه مــــــــاتــــــــــــــه تــــــــــاوان راکـــړهســــــــتا ويــــــــرانېــــــــــــو کــې مې د لاس بنــــــــــــګړی مــــــــــات شوياوس پـــــــــه تــــــــــــــــاوان کې راتهيو بـــــــه د سرو ګلــــــــــونو باغ راکوې يو به د زړه کلي کې د ژوند مکان راکوېبــــــــــل بــــــــه د ژونــــــــــد په غرمو د خپل اوچتې شملې يخ سايبان راکوې زه اوس تــــــــــــاوان غـــــــــ
غزل : شمعه شوګير
غزل : شمعه شوګيرچې په تا شــولوکامياب زمـــــامکيزونهبې بهـاشـــــــولو ناياب زمـــــــــامکيزونهله يوچــــاخـــــــــــو به ارومرو زړه اخـــــليدغه سرې شــونډې ګلاب زمــا مکيزونهستاپـه برخه سړيتــوب زمـــــــامـکيزونهستا ځــــــواني اولاجــواب زمـامکيزونهته به کله په ښــــــه ورځ واوړې جــــــانانهچې ترڅـووي داشبــاب زمـــــــاميکزونه
غزل : رحېمه پشتونجار
غزلسترګې مې ړنــــدې کړه خــــو رڼا کړه ليونـــــــتوبهورکه مې کړه شــپو کې خو ســـــبا کړه ليونــــــتوبهکاڼي شه د سرو لمبو د زړه په کور مې پـــــــريوځهمامــــــــې په دردونو کې فـــــــــنا کړه ليونــــــــتوبهوير ته دژړا مې چــــــې د غــم زمانــــــــــه وخانديداسې مې خــــــندا کې په ژړا کـړه ليــونــــــــــــتوبهډوبه مې هستي کړه د غـــــزل پــه ګــردابـــــ
ډالۍ : سيد كريم خوستى
ډالۍ دا سندره په خوست كى ګرانه دوست ياسين شفق ته اوپه اوكرين كى كران مسافر يار غفور زي لكڼوال ته ډالۍ ده د سترګو تور مى دى دځانه په ما ګران دىډير ښايسته زما جنان دىسترګې يي ښكلې دى بې شانه ښكلې دى ښكلې دهرچانه ځكه يي زړه وړې له مانهمخ يي هم ښكلې د ګلاب نه قدردان دىډير ښايسته زما جنان دىزما ليمه زما نظر دىدورځې شمس دشپې قمر دىځكه ز
انځوريز ورغوي: سيد حيلاني جلان
انځوريز ورغوي ای ! راته وګوره په سترګو کې دې ستوري ژباړمد لوی ښايست د خوږې ژبې نه څو توري ژباړمد پسرلي خوږې سيلۍ ترې لوپټه جګه کړهد يار د څڼو ماښاميز ماښاميز سيوري ژباړمهلته څلور جهانه زور دليونۍ مينې دیهغه دوه کوره د غونډۍ پر سر چې ګوري ژباړمد کايناتو د ښکلا وو انځوريز ورغويد طبيعت په ايينو كې مې چې ښوري ژباړمد درد پر سرو پاڼو چې کاږمه جلانه کرښېارما
ماته بنګړي وليږه : رحېمه پشتونجار
ماته بنګړي وليږه ماته بنګړي ولېږهزه شنه بنګړي غواړمهېو څه کې ژېړ نور په کې سره غواړمهماته بنګړي ولېږهچې ېې د شرنګ په نغموستا د بېلتون د تور سکون په تېارو د شېن سحر وړانګې را وځلېږيزه شنه بنګړي غواړمهماته بنګړي ولېږهماته بنګړي ولېږه
غزل : شمعه شوګير
غزل : شمعه شوګيرپېغلـــــــوټي زړونه ډبرينـــــــــــه صحراګلـــــــونه مه کره په مينـــــــــــــــه صحراپه دې اميـــــــــــــدکــــه بارانونــه وشيکچيرې خدای کړه ګلـــــــورينه صحراراځـــه راځــــه يوبل تـه وخـــــــــاند ولږچې مو مزل ته شي رنګينــــــــه صحرابغيرلـه مينې تکـــــه سپ
غزل : رحيمه پشتونجار
غزلمېنه دې ګوره چې کري غمونهزړه کې ټوکېږي ستا تنکي غمونهدغم خمار دې ترنګوي د زړه جاملکه بېخود چې کړي ساقي غمونهد شرنګ نغمې د ترنګ فرېاد غږوي چې ماتوي رانه بنګړي غمونهماته مې تنده کړه لېمو په اوښکواوس ښکلوم به په زړګي غمونهرحېمې پاسه خوب ېولې ېې کهنن دې په وېښه زنګوي غمونه
غزل : اتل افغان \\\\\ كوهاټ
غزل اتل افغان\\\\\\\کوهاټ دافاصله چې منځ نه لرې وی هنداره نه وی خپله څیره چې مې ملګرې وی هنداره نه وی چې ښکاریدلی په کې نه دچا ظاهر او باطن کاش چې دا زړونه مو ډبرې وی هندارې نه وی ولې به خپل صورت دخپل صورت پیغور راکوه ګرانه چې مخامخ خبرې وی هنداره نه وی مونږ که خودلی نه وی ښکلو ته دفن سلیقه اوس به دهغو سره زغرې وی هند
غزل: شمعه شوګير
غزل : شمعه شوګير چــــادچــــالاس د دعا په رنګ،رنګ کړياوچـــاخپل لاس دحناپه رنګ،رنګ کړيله تا نه لروګيلــــــــــــــــه مـــــــــــــونږه اختره!ماشومــان دې دخندا په رنګ،رنګ کړيچا لاسونه دجـــــــــــــــانان له غاړې تاؤ ديوجـــودونه د وفـــــــــــا په رنګ،رنګ کړيچې له چــــــــــا ځينې دی لرې محبوب لرېګرېوانونه دژړا پـــــــــــــه رنګ،رنګ کړيشمــــــــعې هم پـــ
مسافر پلار : سيد كريم خوستى
مسافر پلار راشه كړه جامى بدلې خلق اختر ته خوشخاليږېجامى نه بدلوم مورې مسافر پلار مى ياديږېدامنم مورې اختر دى د دنيا خلك خوشخال دىزه په شان لكه يتيم يم په ما خاورې راوريږېتير اختر كى راسره وڅومره خوند څومره مزې وىنن هغه مهربان نه شته په پرادې وطن ګرځيږېجامى نه بدلوم مورې مسافر پلار مى ياديږېزما خيال او فكر واړه دخپل پلار په غم كى غرق دىنن مى سخت زړګې خفه ده زړه مى درد كوى خوږيږېمورې پلار به مى اوس هم زموږ يادونه
نکريزې: رحيمه پشتونجار
نکريزېدا هم پيکه وختېما د اختر په شپه کېستا په نامه په لاس نکريزې ايښيما ستا د ښکلو غزل تورو نه د شنو نکريزوپه شينکۍ پاڼوڅو د مينېدايمان مستې وږمې خورې ديما مې د زړه په وينو دلاس د کرښو د قسمت په لارهد ارمانونو سرې غوټۍ کرليما مې د اوښکو د رڼو پرخو اوبه ورکړيپه کې يو څو ټکي مې د پاک قران په بسم الله ليکليد (ر) په څنګ کې مې بيا ټکی نن د(پ) وليکهرپ مې د سترګو ترينه جوړ پاس په بڼو مې ځای کړيو څو دعايې
