شعرونه
مخکې له دې چې ځان ته خدای ووايي !
مخکې له دې چې ځان ته خدای ووايي ! مــه وايه دا چــې جوړوي پـښتانه دنيـــا لـــګيا ده بــــــېلوي پښـتانه سر له دښمن سره وهلــی شـــي خو سر له تربوره ټکـــوي پــــښـــتانــه دا بــــې ننګي نه قـــبلوي پـــښتانه توره ميدان کې نه پرېږدي پښتانه د پــــرهر شـــور غلــــطوي پــه ټــپو او په خنــدا سنګر ته ځــي پښتانه خـــپل کـــلي خــپله ورانو
نوى غزل / نصرت الهام
غزل څه نغمې دي، څه سازونه دي په شپه کې د چــوپـــتيــاوو آوازونــه دي پـه شپه کې ستـــا د ســترګو د ځــلا غــزل پـرې لــيکم راتـــه سـتوري کــاغذونه دي پـه شپه کې اوس رڼـــا ده ، اوس يـــې کــله درتـه وايم دفـــن کــړي مې رازونــه دي پــه شـــپه کې کــــله خـــانـــ
عندليب / غزل
غزل نور مې نو د ښـــکلو لـــه ازاره خـــدايــه اوباسه ما د ليــــونـــيـــو لـــه کـــتـــاره خـــدايه اوباســـه يا خد د بدرنـــګو يوه بلـــــه دنـــيا جــــوړه کـــــړه يــــا خــــو ما د حــسن له دی ښاره خدايه اوباسه نـــــور د غــــلامــۍ زنځير په غاړه وړلای نه شمه سر مـــې لـــه صــليب او لــه زنـاره خدايه اوبــاسه څـــوپـــورې بـــه غم د ب
جلال امرخېل / نوى غزل
راليږونکی :jalalد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 04-09-2008 غزل هغــه دې ســـترګــې ځلېدې په مـــاښام ما وې که بلې دي ډيــوې پـــه مـــاښــام کړې دې په غاړه سرې جامې په ماښام که دې ورپـــورې کړې لــمبې په ماښام ټـــولـــه اونــــــۍ وي مـــروره رانــــــــــــه بـــس راپـــخلا شـي د جـــمعې په ماښام زلفــــې خــــورې کـــ
نوى غزل / الهام
غزل چــې مــسکى دى چې له ځان سره غږېږي دا پــه خــيال کــې د جــانــان ســره غږېږي پــه غـــزل کـــې يـــې د زړه د پــرهــر چيغه لـــه کـــاڼۀ، کـــاڼۀ جــهـــان ســـره غــږېـږي ستا د ســترګـو په مسکا کې مينه ګوري چـــې زړګـــى مــې لــه ارمــان سـره غږېږي بــس د کــلي جــينکــۍ ســتايي لــګياويچـــــې د کــــلــي هــلکــان ســـره غـــږېـــږي د غــربت د ســتړې ورځـــې حــال يې ووې ســـتړي، ســتړي مــزدوران ســره غـــ
نوى غزل / الهام
غزل الهام لــنــډه ده او ســـتــره ده ژونـــد لـــکه سندره ده زړه کې مې ترې يره ده دا جـــيـنۍ لـــوفـــره ده تاتـــه يــې څنګ ووايمزړه کـــې مـــې خـبره ده تــوره لاس کـې نه ساتمســتا دعــا مې زغـره ده دې جينۍ مې زړه وړى دا چـې اوس مـنکره دهمــينه مــينــه نـــه کــوي هـــســې جـــادوګــــره ده دا ده د الـــهـــام ســجده دا ډېــــــــــــــــــره ژوره ده &n
څلوريزه / الهام
څلوريزه په دې ژوند کومه، دا تصوير مې زړه کې ســتا د ستـرګو د ادا تـصوير مې زړه کې انــنګو بــانــدې روان د اوښــکو څــاڅکى او د شــونډو د خنــدا تــصوير مـې زړه کې نصرت الهام
نوى غزل / الهام
غزل درد شته پر هار نشته دى دا چې کرار نشته دى دلته به مې زړه و چوي دلته کې يار نشته دى دا تياره اوږده ښکاري مخ ته سهار نشته دى هسې ژوند کول غواړي نور مې څه کار نشته دى مرګه زه پښتون يمه تانه مې ډار نشته دى داسې به تر څو در ځمنوره خو لار نشته دى سپين دى د الهام په زړهګرد او غبار نشته دى الهام
غزل / الهام
غزل نصرت الهام له کـوم زيارت نه د رباب د ترنګ آواز راځـي او د ګـــودر د جــينــکو د جــنګ آواز راځـــي دروازه و ټــکــېــده اوس يــې غـــږ راورسـېدۀ د هغه خړ ، سپـېره ، بوډا مــلنــګ آواز راځي اوس په کوڅه کې بنګړيواله توړۍ پورته لاړهد کومې پېغلې د بنګړو د شرنګ آواز راځـي هــاغــه هلــک په پورې ونــوکــې مـرغۍ ولي دلــته چلـم بانـدې پراتــه دي بـنګ آواز راځـي بېــګا د کــلي پښـــتـنه ادې هـم مړه شوه، لاړه لــ
د انتظار خوږ غزل
راليږونکی :sayed Intizar Khadimد راليږونکي پته :sintizar.khadim@yahoo.comنيټه : 11-08-2008 غزل سيد انتظار خادم زه کـالبود يم تــه می ســاه د ژونــدانه يېتـــه هـــر څــه يې تــه بــقا د ژونـــدانـــه يې زمــــزمـــــه زمــــــا د آه دانــــگـــــازې يــــېهـــر غـــزل کې مــې معنا د ژونــدانــه يــې نـن مــی بيا اشنا تر سترگـو سترگو کيږی خــدای دې راول
د جلال امرخېل نوى غزل
غزل جلال امرخېل دا بيــا کــومـــــې خــبرې سـپــينوې په دېـــوالهکم عـــقلــې خلـک نه کوي جــرګــې پـه دېـــواله باران دې کړې خورې زلفې لمــدې پــه دېــــوالهځـــه خــير دی نـورې مه کوه ګيـــلې پـــه دېــواله راياد شي ستاسې کډه په زېړي مـازيــګر تــلــله رايــاد شــــي غــلې غــلې ژړېــــدې پــــه دېــوالــه زړه ګرم نه دی چې اوس ورپسې ګــرځــي
په زړه پورې ټپې ( لنډۍ )
په زړه پورې ټپې ( لنډۍ ) هغه مې ګل له لاسه نه اخلي زه يې د زهرو ګولۍ هم له لاسه خورمه ياره مثال دې د سپوږمۍ دى تر څوارلسمې دې دوران دى تېر به شينه جانان زما غېږ کې ويده دى
بېګا مې خوب ليدلی / ناجيه هاروني
بېګا مې خوب ليدلیناجيه هاروني بيا مې د تل په شا نېبېګا په خوب وليدېلکه بې روحه جسدپه ځمکه پروت وليدې.يو چا وژلى وې تهيو چا سېځلی وې ته ډېره په چيغو چيغو له خوبه پا څېدمهدر ته يوه لپه دعا مې وکړهمور مې هم سرته راته ودرېدهدم اود عا يې وکړه .بيا يې د خوب رانه پوښتنه وکړهژبه مې بنده شوله سلګو نيولې و مهبيا مې په بنده ژبه هغه، هغه، وويل.توبه توبه وويلمرګ ته ښېرې مې
نوى غزل / الهام
غزل ن / الهامدلـــتـــه يـــم لــــــوېـــدلى دلـتـه پـــروت يـــمه ســــتـــــــا آزار وهــــلى دلتــــه پـــــروت يـــمه تــــــه لــــکـــــه مـــيـنــار دنــــګـــه ولاړه يـــــې زه لـــکـــه ړنــــګ څـــلـــى دلـــته پـروت يـــمه مُسک شوې د ټوپک شپېلۍ دې مچې کړهاخ ! لــــکه ويـــشـتــلى دلـــته پــــروت يـــمه
د ګل څانګو لو / تعمان دوست
راليږونکی :دوستد راليږونکي پته :numandost75@yahoo.comنيټه : 31-07-2008 د ګل څانګو لو لور خطا کړئ ، د ګل څانګو لو نور بس دى !دا غوټۍ هم پسرلي ته انتظار دي خداى لپاره له ماشې کړئ ګوتې لرې ځوانيمرګ مو لا پراته کتار- کتار دي جګې – جګې نورې ميندې بورې نه کړئ !!لا زمونږه پر اوږو جنازې بار دي ناخبره ورته کاڼي ، لوټې وايي دا زمونږه ککرۍ دي چې انبار دي د جګړو د وحشتونو له شامته ښکلې پيغلې مو سوالګرې د باز
د غزل نوى غزل
غزل نبيله غزل ، پېښور چې په سوله د چــــا جنګ دی بــــدل شوی ګوره وخت يې هم په څنګ دی بدل شوی د بـــاروتــــــــو د لــــوګو لـــــه تـــنـــفــــسه د کــــابل د حـــورو رنـــګ دی بدل شوی درپــــسې به د زېـــړي پــــه رنځ اخته شم داغ د زړه مې نور په زنګ دی بدل شوی د شپېلۍ غږ د شپې نه اورم په خوب کې له زيارت نه جوړ ملنګ دی بدل شوی
د جلال امرخېل غزل
راليږونکی :jalalد راليږونکي پته :jalalamarkhil@yahoo.comنيټه : 28-07-2008 غزل جلال امرخېل بيا د ظالم چنګېز نظام دی خوله ګنډلې ښه ده زما په هر لوري سلام دی خوله ګنډلې ښه ده لښکر اخته په قتل عام دی خوله ګنډلې ښه دهاو د بادشاه دغه پيغام دی خوله ګنډلې ښه ده چاته نعرې د زنده باد ووهو څوک مخکې کړو ؟ هر يو د سر سړی غلام دی خوله ګنډلې ښه ده
غزل / ځدراڼ
راليږونکی :بختیارځدراند راليږونکي پته :bakhtiar-arman@hotmail.comنيټه : 27-07-2008 غزل بختيار ځدراڼ اروا چې کلــــــــه هـــم شي ځـــوانه ،بياځــــــان نـه پټوي راوړي نازونــــه ښــــه پرېمـــانه ،بيــاځـــــان نـــــه پټوي پلـــــــو لـــه ګـــــــوتو تاووي څــــه پــــه نــــــخرو روانــــه اور به ترې واخلې ګوره ځـــــــوانه،بياځــــــان
غزل / محب
غزلمحب الرحمن محب زما پرشونډوله مودو مودو نه سوال پروت دیګلُې ! خو ستا په دواړوسترګوکې جلال پروت دی ياد دې باور وکه زما په زړه ورېږي داسېته وا چې ټول عمر په سرو شګو بلال پروت دی شپې که هرڅو دبغاوت جنډه راپورته کړلهخو دسپوږمۍ په سپينه غاړه کې مېډال پروت دی دا د سرکوزو غلامان دې راته نه را لېږيزما په سر دی لنګوټی ستا په سر شال پروت دی
غزل / سروش / انډيا
غزل حکمت الله سروش / انډيا تــه چــې نه وې درد نــه و، څه داسې کيفيت نه و ژوند وو څومره ښه چـــې پــکې غم د محبت نه و څـــنګه دې پــــه نـــه خـــبره مـــخ راځـــنـــې واړاوه ته خو داســې نه وې ستا خو دا رنګې عادت نه و ما تــــه هـــم لا تـــا غــونـــدې خـواږه کتلي نه و چا مـــا هــم کـــله کـــړى د چـــا دومـره ډېر صفت نه و نـــن د چـــا کــا فر په ليــدو ويلــې،
دا جينکۍ چې درته راغلې د بابا مزاره
غزل شاه سعود سعود سترګو کـــې هــر څـه د جـانان دي ته خـــبريې کنه؟ستــوري هــم بېــــرتــه راروان دي ته خــــبر يې کنه؟ دا جـــينــکۍ چـــې درلـــه راغـــلې د بــــــــابـا مـزارهد دوى پـــه زړونـــو هلـکـــان دي تــــه خــبر يې کنه؟ دا خــنداګانــــې خو مو هسې په وښکو خپرې ديزمـــوږ د زړه کـــــورونه وران دي تـــه خـبر يې کنه؟
نوى غزل / جلال امرخېل
غزل جلال امرخېل نـه د مــشرق په لــوري لــمر پـرېوځي نه مې تندی دا ستــا په در پــرېوځي د کــابل جــان ګــلونــو رنـګ وبايـلــه جــوړ کـــوم افـــت په پېښور پرېوځي دا خــــو مـې ړنګه کــړه مــاڼۍ د غاور دا چــې هــر کاڼی مــې په سر پرېوځي ښه ده چې ته خو بې وعدې شوې راته ښه ده چــــې ستــوری د سحر پرېوځي
جينۍ زما واوره !
جينۍ زما واوره ! اردو نه ژباړه : فرهاد هلمند جينۍ زما واوره ! اوس مينه هيڅ مه کوه اوس دې نانځکه ساته ورسر
د زړه معبد
د زړه معبد طوبی ندا صافۍ ما دخپل زړه په معبد کېد وفا محراب ته څيرمه يو دمينې ممبر جوړ کړد هغې ممبر پر سر مې شين دسمال د هيلو خور کړ بيا مې ور د معبد پرانيستته مې هلته وبللېپر منبر مې کښينولې ستا حضور ته په ګونډو شومد اخلاص سجده مې وکړهبيا د اوښکو له زمزمهمې لبرېز د سترګوجام کړما ويل په دې معبد کېخو څه بله متاع نشته دا د غم څو منارې دي له دردو جوړې تاخچې ديلا ماشومه وم چې تل به
ځنځيرونه / زرغونه رحمتي
يادونه : اغلې زرغونه رحمتي به کابل کې دښځود ادبي بهير يوه غړې او تکړه شاعره ده، که څه هم چې په دري ژبه خبرې کوي خو له پښتو سره مينه لري او په پښتو ژبه شاعري کوي چې ستاينه يې په مونږ حق دی . تنده ځنځيرونه زرغونه رحمتيد ژوندون هره شېبه ده، لکه اوښکه راروانهراشه وګوره چې څنګه، زه ژوندۍ يم بې له تانه
