د اندیښمن ځاځی لخوا خپرې شوې لیکنې
د باڼو هندوان : انديښمن ځاځى
خـــــداى خو دې وســـــ
غزل: انديښمن ځاځى
د درد شاعر دې کــــړم غزل شوې زما
د ميرمن بهير رپوټ : نعيمه غني
نعیمه غني د میرمن بهیر د ۱۳۹۱ کال د اوومې غونډې ریپوټ میرمن کلتوري-ټولنیز بهیر د شنبې ورځ د غویي په شپاړسمه نیټه دکابل ښارد ښوونې او روزنې په تالارکې اونیزه غونډه وکړه.غونډه د زمزمې نیازۍ به ویندویۍ د ورځې په یوه نیمه بجه پيل شوه د غونډې مشره میرمن شاه ګل (ګلزاده)او میلمانه یې د الجزیره ټلویزیون خبریاله آغلې جنیفر او د سویس د ملي رادیو خبریاله آغلې کاراین(وینګر)وې ، د غونډې په سر کې د تل په څیر په کاري مسایلو لنډې خبرې وشوې او د میرمن بهیر د دارالانشأ له خ
غزل: انديښمن ځاځى
څو نغمې دي خــــــــــــوندورې راسره دي لکه ستا د خــــــــــــــــولې خبرې راسره دي کاڼى زړه بــــــــــــه دې راخپل کړم ډبرزړيه د جـــــــــــــــادو په څير سندرې راســـــره دي چې تر دره دې درځــــم د رقيب شتون کې بس جـــــــذبې مــــــې زورورې راســره دي څو غزلې دي چې ما ســــــــره پخـــــلا دي
غزل: انديښمن ځاځى
غزل زړه مې د چا د مستو سترګــــو جنګ ته تــږى ناست دى يو نازنين بدلون يو شوخ غــــورځنګ ته تـږى ناست دى زه پــــه زاريـــــو له ســــپرليـــــو ورتـــــــــه رنګ غــــــواړمه زما ګلرنګ زمــــــــا د وينو رنګ ته تــــــــــږى ناســت دى په دې اميــــــد چې يــــــــــې يو مست ربـــــابي ونـــــــازوي يو تنده غرى د تـــــــارونو
په درد كې ورك يو : انديښمن ځاځى
په درد کې ورک يو مونږ ملګرو له ديدار پاته يو لکه د پښو خاپۍ په ژوند څخه په لار پاته يو مونږ د اوږدو زلفو په خيال کې په ځان نه شو خبر خو چې خبر شو په سولۍ پاته پا دا پاته يو د يوه جانان ، د يوې بوسې ، د يوه اقرار په تمه مونږ په سلګو کې پوره يو ژوند انتظار پاته يو اوس مو حالات چې د نغمو په مرۍ تيغ تيروي زمونږ سندرې مړې دي مونږ لک
لا خو له خپل ځان نه پردى يمه زه : انديښمن ځاځى
لا خو له خپل ځان نه پردى يمه زه د ژونــد ازغـنــــه كيــسه تـــا تـــه نـــــه كــــړم تــــــه خـــــو تنـــكــۍ يــې ته وريـښمينه څانگه زمــــا د ارمـــــان دڅـــــناره پــــــــــه ډډ كـــــې بـــــس هـــمـــــدا تـــه ښـــكارې حسينــه څانگه گلـــــــه زه څنــــــگه درتـــــــه وواي
سپينه كعبه : انديښمن ځاځى
سپينه کعبه ما په لمن پورې ښه سم د مينې تور نيولى ځکه مې زړه د وير په اور باندې نسکور نيولى واوره ! د دهر له ستم نه درته سر ټکوم
