د پېمانه پېمانه لخوا خپرې شوې لیکنې


د پاکستان یرغلونه او د پښتنو چوپتیا

د پاکستان پرلپسې یرغلونه او د پښ

04.07.2011 پېمانه

بلا: شیرین اغا جهانګیر

بلاxml:na

07.06.2011 پېمانه

ملنګ: شیرین اغا جهانګیر

ملنګ

07.06.2011 پېمانه

وصیت: شیرین اغا جهانګیر

07.06.2011 پېمانه

لور: شیرین اغا جهانګیر

07.06.2011 پېمانه

ډالۍ: شیرین اغا جهانګیر

ډالۍxml:name

07.06.2011 پېمانه

مجبور: شیرین اغا جهانګیر

xml:namespac

07.06.2011 پېمانه

غلا: لنډه کیسه

07.06.2011 پېمانه

نن او پرون: لنډه کیسه

نن او پرون زه ایله د لسو کالو یم.۱۰

07.06.2011 پېمانه

مورې: مینه درسره لرم

مورې! مینه درسره لرم

06.06.2011 پېمانه

ښځه:شیرین اغا جهانګیر

06.06.2011 پېمانه

په زړه مې ته وې خدای رانکړې کتاب ته یوه لنډه کتنه

په زړه مې ته وې خدای رانکړې، کتاب ت

01.06.2011 پېمانه

ملګري ته د بهلول ځواب

ملګري ته د بهلول ځواب یوه ورځ د بهلول یوه ملګري بهلول ته وویل:" ای بهلوله! که زه انګور وخورم، دا ماته حرام دي؟" بهلول وویل" نه" ملګري يې بیا ترې پوښتنه وکړه: " که د انګورو له خوړلو وروسته زه لمر ته اوږد وغزېږم، دا حرام دي؟" بهلول وویل" نه" ملګري يې بیا له بهلوله پوښتنه وکړه:" نو څنګه چې انګور په منګي کې واچوو او بیا څه موده لمر ته کښېږدو، حرام ګرځي؟" بهلول وویل" ګوره! زه ستا م

30.05.2011 پېمانه

مینه: لنډه کیسه

مینه یوه مېرمنه له کوره وتله، څه ګوي چې د دروازې تر څنګ درې سپین ږيري چې سپینې جامې يې په تن وې او ښکلې ږیرې يې لرلې، ولاړ ول. ښځې هغو ته وویل:" زه تاسې نه پېژنم، مګر ګمان کوم چې تاسې لوږي په سر اخیستې یاست، مهرباني وکړئ او کورته راسره لاړ شئ، زه درته د خوړلو لپاره څه تیار کړم!" سپین ږیرو پوښتنه وکړه:" ستاسې خاوند په کور کې دی؟" مېرمنې ځواب ورکړ:"  نه، هغه بهر کار ته تللی دی" سپین ږیرو وویل:" مونږ نشو کول

30.05.2011 پېمانه

وجدان: شیرین اغا جهانګیر

وجدان یوه لویه ډله، بې رحمه انسانان، د وینو تږي، د مرګ قاصدان ؛ چې سترګې يې له غوصې تکې سرې اوښتې وې، بیچاره بندي افسر يې سړک ته راوویسته. د افسر لاسونه په پړي کلک تړل شوي و. هغه لوړ قد او جګه تنه درلوده. خپل سر يې پورته نیولی و او شاهانه ګامونه يې اخیسته. د هغه له دروند او مغرورانه انداز څخه داسې ښکارېده چې هغه په هغو خلکو ملنډې وهلې او کرکه يې ترې کوله چې ترې را تاو  و او هغه يې سړک ته را ایستی و.  له افسره راتاوه ډله له ډېرې کرکې همدا

28.05.2011 پېمانه

وفا او جفا: شیرین اغا جهانګیر

وفا او جفا هغه ډالۍ يې چې شېبه وړاندې يې له خپلې ملګرې نجلۍ څخه اخیستی وه، له خپلې سېنې سره يې کلکه نیولې وه او په سړک باندې په سوچونو کې ډوب روان و.  حېران و،  نه پوهېده چې دغه ډالې به څنګه د عمر تر پایه روغه وساتي. هیڅ نه پوهېده چې څه وکړي؟ یو سوچ ورغی. ښکلی سوچ، له ځانه سره وموسکېده. خپل قدمونه يې چاپک کړ. کله چې کورته ورسېده، ډالۍ يې له خپلې سینې سره نور هم کلک کړ. خپلې مېرمنې ته مخامخ ودرېد او ويې ویل: " دادې زما ګ

28.05.2011 پېمانه

OK
This site uses cookies. By continuing to browse the site, you are agreeing to our use of cookies. Find out more