د نصرت الهام لخوا خپرې شوې لیکنې
تصوير دې څنګه جوړ کم
تصوير دې څنګه جوړ کم نسيم خوږياڼى : کابل ما هغه تېر مازديګر ته د ګودر تر څنګه د چانار دنګې ونې څنګ ته ولاړه ليدې ما مې قلم راواخيستچې دې تصوير وکاږمقد دې چنار نه هم لوړ سترګې بادام ، بادام وروځې ليندۍ ، ليندۍ شونډې د ګل د پاڼو په څېر ښايسته ښکارېدېمخ دې د شمعې په شان داسې لمبې کولې ته وا په نيمه شپه کې دکوم مين د زړګي په خونه اور ولګېداوس راته ته ووايه (( تصوير دې څنګه جوړ کم
غزل - سعود
غزل شاه سعود ژړا همدغه شانتې پرېږده چې وي خندا همدغه شانتې پرېږده چې وي ډيوې د سترګو راته بلې ساته رڼا همدغه شانتې پرېږده چې وي سزا چې هرڅه وي قبوله مې ده خطا همدغه شانتې پرېږده چې وي د ښکلا هيڅ نعم البدل نشته دى ښکلا همدغه شانت
نه سحر دی نه جادو !!!!!!
نه سحر دی نه جادو !!!!!! محمد نعمان دوست په پېښور کې ديوه مداري تماشې ته ولاړ وم ، هغه عجيبه _ عجيبه اود نه منلو کارونه وکړل ، خو وروسته له هرې نندارې به يې ويل : نه سحر دى نه جادو ، د لاس صفايي ده . هغه وخت زه ماشوم وم او د لاس په صفايي نه پوهېدم ، خو چې کله خپل هېواد ته راغلم او هرځاى مې سياسي او مذهبي مداريان وليدل نو اوس د پېښور د مداري په خبرو لږ لږ پوهېږم . رښتيا هم زموږ سياستوال نه سحر لري او نه کومه جادو ، بس د لاس چالاکي يې ده او
د انسان لېونتوب
د انسان لېونتوب طوبى ندا صافۍ ته پوهېږې لېونتوب هم يو کوچنۍ شانې دنيا ده ستا د فهم درک نه لرې څه رنګينه تماشاده ډېر غمونه لاس په لاس شي او خندا شي ورنه جوړه سکوت دومره زورورشي چې غوغا شي ورنه جوړه د هوس له بريده هاخواجوړ د مينې تاج محل شي د ادراک له سيوري لرې مرګ او ژوند سره منحل شي هلته غم او خوښي دواړه
غزل - احساس - دوبۍ
راليږونکی :حميد احساسد راليږونکي پته :h_ihsas@yahoo.comنيټه : 24-03-2008 غزل حميد احساس : دوبۍ ته چې له مينې نفرتونو بام ته وختلېزما د زړه په پرهرونو بام ته وختلې ماچې صفت ستادښايست په هرمحفل کې وکړځان درنه ورک شو د نازونوبام ته وختلې لاخو پيوند نه دي زما هغه زاړه زخمونهته مې لا بيا هم په زخمونو بام ته وختلې د جانان ياده ما د
نوى غزل -- ٢٠٠٨--٣--٢٥
غزل نصرت الله الهام درد دې وم دوا دې راته ونه وې غلې شوې اشنا دې راته ونه وې ښه شوه چې وعده دې قيامت راکړه ښه شو چې دنيا دې راته ونه وې دا منم چې زړه دې راته ووې خو هسې په خندا دې راته ونه وې سترګو کې دې اوښکې مسکۍ نه شولې سپينه
افتتاح
راليږونکی :دوستد راليږونکي پته :numandost75@yahoo.comنيټه : 23-03-2008 افتتاح ليکه خلک ولاړ وو ، يو تن چې نيکټايي په غاړه کې ټالۍ وهلې له چاکليټو او شيرينيو ډک پتنوس په لاس کې نيولى و او مخکې وروسته کېده . مخامخ يو سره پټۍ بنده وه، رييس صاحب چې تورې عينکې يې تندي ته پورته کړې وې ، تازه يې له خولې سګرټ وغورځو او له نورو رامخکې شو : حاضرينو ! هميشه د موسسو او انجوګانو په فعاليتونو نيوکې کېږي ، يو شور ګډ دى چې انجوګانو وطن
غزل --- الهام
غزل نصرت الله الهام
دعاء
دعا الهي ستا په طاعت ما ته طاقت راستا مخلوق ته د خدمت ماته فرصت را ما د بل او بل له ما نه ازار نکړېد نفرت په ځاي هستي د محبت را ټول مخلوق ته ستا هستي د مهر غواړمهر عمل ته ترازو د عدالت را هسې نه چه بل ته سپک، درانه کړم ځان تههسې ظلم نه نجات په مرحمت را ستا بنده جليلي ځي نور له دنيا نهتنګ لحد کي لوى جهان
غزل -- عندليب -- اسلام آباد
غزل محمد اسماعيل عندليب : نړېوال اسلامي پوهنتون - اسلام آباد د لمر زرینو وړانګو له ګل پاڼو شبنم واخیست زما ساده زړه راغى ستا له زړه نه يې غم واخیست ما مه نیسه ساقي زه لېونی یمه چې موړ شم که حظ مې ستا له خُم څخه زیات واخیسته کم واخیست نن یاد د خلیل لمانځمه نمروده ستا په مخ کې په فکر د عدن مې دادى اور ته قدم واخیست لښکر د
غزل -- جلال امرخېل -- نوى
غزل جلال احمد امرخېل څه لويې خوارۍ ته غاړه وتی يم بس خو زندګۍ ته غاړه وتی يم اوس ستا د مړوند خوبونه چرته دي اوس خو تنهايۍ ته غاړه وتی يم دا څه په لانجه باندې اووښتی يم دا څه لېونۍ ته غاړه وتی يم ستا د قدرت راز مې کشف کړی دی حسن پرستۍ ته غاړه وتی يم مينه دې جانانه عبادت ګڼم ځکه بندګۍ ته غاړه وتی يم
چې دبل زړه ماتوي
************ څومره وړوکی وي انسان چې د بل زړه ماتويهغه به څه لري ایمان چې د بل زړه ماتوي چې چېرته ښکلی په دعوه له چا سره ووینمزما همدا راځي ګومان چې د بل زړه ماتوي تر دې خو ښه ده چې سرمات کړي، وزر مات کړي د بلدا په تهمت او په بهتان چې د بل زړه ماتوي
غزل - شهريار معروف خېل
راليږونکی :شهريار معروف خېلد راليږونکي پته :shahreyar_stranger@yahoo.comنيټه : 14-03-2008 غزل شهريار معروف خېل هغه ساده هغه دغرۀ لېونینن راوريږي مې پۀ زړۀ لېونی ستا پۀ وصال کې لېونی غوندې ومپه جدایۍ کې دې شوم ښۀ لېونی په تا مین یم دجنون تر حدهته راته وایې شوې پۀ څه لېونی؟ زلفو ته شړک ورنکړ
غزل - هجرت الله اختيار
راليږونکی :هجرت الله اختيارد راليږونکي پته :wrakht_olf2@yahoo.comنيټه : 15-03-2008 غزلهجرت الله اختيار له خپل وجود ځينې رابېل ولاړ حيران يمهلكه تصوير د وخت اينې باندې تاون يمه لامې په زړه كې د هغې د ياد لمبې بلې وېاوس يې له درده د رڼو اوښكوباران يمه زه اوس هغې غوندې په سترګو كې راټول نه يمه زه د خپل ځان په رنګه تيت يمه پاشان يمه
د نبيله غزل نوى غزل
راليږونکی :nabila ghazalد راليږونکي پته :nab_ghazal@yahoo.comنيټه : 15-03-2008 غزل ګوره رسوا کېږمه نوره رسوا کېږمه چوپ شه د پرهر زړګي شوره رسوا کېږمه پام له سترګو لاړ نه شې توره رسوا کېږمه ځم رقيب ته وايمه وروره رسوا کېږمه نه به وځم نوره له کوره رسوا کېږمه
خوږ غزل -- ميوند شينوارى
غزل ميوند شينوارى ځم درپسې چېرته ځې مرم درپسې چېرته ځې هجر کې د زړه وينې خورم درپسې چېرته ځې څوبه مې د زړه کډه وړم درپسې چېرته ځې زه لکه ماشوم ژړا کړم درپسې چېرته ځې د
غزل --- نوى
غزل نصرت الله الهام ښه بې شمېره راسره ده مينه ډېره راسره ده چې هېڅ زخم به را نه کړې ددې وېره راسره ده مينه وايي نړۍ ټوله ګېر چاپېره راسره ده هغه ټال پکې اوس نشته هغه بېره راسره ده ستا د مينې نرۍ څړيکه زړه کې ګېره راسره ده چې
غزل - کاروان - نوى
غزل پير محمد کاروان په دې خپل ځان باندې خو نه خوږېږي مينې په تا پسې مې زړه خوږېږي ګل چې د تندې په قمچينه وهي په دې دټول جهان اوبه خوږېږي بېګا مې ټوله شپه په ويښه تېره نن مې په ټوله ورځ لېمه خوږېږي ځکه يې غږ تر ګني خوږ لګېږي شپېلۍ په غم کې د شپانه خوږېږي له ډېره درده درته غږ نه کوي کنه دا ټول کاڼي د غره خوږېږي د مرګ شراب چې وڅښي درد يې هېرشي ويښ په ګوزار ډېر تر ويده خوږېږي کارو
پرخه -- محمد عيسى جانان
پرخه زه به شم پرخه اشنا ته شه غونچه د گلو زه به په شرنگ ورېږم دا ستا په پېغلو څانگو او شپه به تېره کړمه په دوه نازکو پاڼو د لمر د څرک سره سم اوبه اوبه به شمه د غونډې زنې شينکي خال باندې به وڅڅېږم بيا به د شونډوپه پستو قدمو په صراحي غاړه راوبهېږم يو څه به دمه شمه د دوه پنډکو په منځ د دمه ځاى نه به کوزېږم ستا د پښو خاورو ته تر څو تازه پاتې شې د لمر تاودې وړاندې دې مړاوې نه کړي زه به شم پرخه اشنا
غزل -- هجرت الله اختيار
غزل هجرت الله اختيار : جلال آباد راټولومه هر ماښام سهر شيندلى وجودد رڼاګانو په وجود پورې تړلى وجود ددې لپاره چې ستا يو حسن نه دوه راجوړ شيد ايينې په څېر مې ستا مخ كې بايللى وجود وخت نور پر موږ د څه احسان ښه ده كولى نشيتا ځان كړ محوه لكه شمعه ما سېځلى وجود په هر قدم مې ستا ارمان كړى دى خپله روحه په هره لاره چې پردى راسره تللى وجود
