د laman laman لخوا خپرې شوې لیکنې
نعمان دوست دبېنوا دکال غوره لیکوال
بېنوا انټرنیټ پاڼه دخپل مطبوعاتي یون دتیر کال په کاري بهیر کي د یوشمیر غوره لیکوالو او ددې پاڼي سره د څانګړي همکارانو دجملې څخه چي پروخت يې د خپل ملت د کړاونو په ژبه خپله ملي او وجداني دنده او مسؤلیت پرځای کړیدي محمد نعمان دوست د همدې کال غوره لیکوال نوموي ، دوست دوطنوالودهر درد سره ژړلي دي او هم ئې دخپل ولس له دردونو،کړاونو او ستونزو ډک ږغ پروخت دبېنوا له لاري په نړیواله کچه تر نورو رسولی دی. بېنوایان ښاغلي محمدنعمان دوست ته کوم مادي جایزه په لاس کي نه لري خو دمعنوي پلوه به ښاغلي دوست په
ادب اوژورنالیزم
ځينې خلك ژورناليزم او ادب يو صنف ګڼي. كېداى شي دغه خلك د خپل عامه فكر لپاره ډول، ډول دليلونه ولري، ولې ځينې داسې برخې شته چې پكې ژورناليزم او ادب له يو بل سره ورته موخې لري. د بېلګې په ډول ژورناليزم كېداى شي د يوه خاص دور تاريخ وګڼل شي چې د اوچتې پايې ادب هم همدا ځانګړتيا لري. همدارنګه كه د ناخوالو پر خلاف ژورناليزم غږ پورته كړى، ادب هم چوپ پاتې شوى نه دى او په يو ډول يې د ظالم پر خلاف څه ويلي ،مظلوم يې ستايلى او د ظلم پر خلاف په هڅو يې پر شا ډبولى دى.په افغانستان كې د شوروي د يرغل پر مهال ك
دسيال مومند په کلياتو کې دوطن دوستۍ او انسان دوستۍ انعکاس
ارواښاد ميراجان سيال هغه ټولنيز ،سياسي او ادبي شخصيت دى چې په لره او بره پښتونخوا کې يې ډيرى قلموال او سياستوال لږ او ډېر پېژني،ځکه خو دهغه دشخصيت په اړه دڅه ليکلو اړتيا نه ليدل کيږي، خو که بيا هم څوک غواړي چې دارواښاد ميراجان سيال مومند دژوند په اړه بشپړاوهر اړخيز مالومات تر لاسه کړي ، نو کولای شي چې دسيال مومند په کلياتوکې دعبدالله خدمتګار بختاني،اجمل خټک، حاجي فريد سيال او ببرک مياخېل هغه ليکنې ولولي چې دکليات په سر کې يې دهغه دشخصيت په بېلابېلو اړخونو ليکلي او په بشپړه توګه يې دهغه ټولنيز
دکلتور وزارت یوه ښه هڅه خو....
پدا وروستېوکې دافغانستان دعلماووشورا،ولسي جرګې اوداطلاعاتواوفرهنګ وزارت په ګډه پرېکړه وکړه چې په یوشمېر خصوصي تلویزوني چېنلونوکې ځینې هغه هندي سریالونه چې دملي اواسلامي ارزښتونوسره په ټکر کې خپرول بندکړي .دغه هندي سريالونه دکوم کوم ،امتحان زندګي،تولسي ،درانتظار اودولهن په نومونویادیږي چې دنورین،طلوع ،آريانا ،اوافغان ټلويزيوني چېنلونو څخه خپريږي .که څه هم داطلاعاتو اوفرهنګ وزارت لدغې پرېکړې څخه ولسمشرکرزي اویوزیات شمېرعاموخلکو ټینګ ملاتړ وښود خوبیاهم ځینودغوتلويزيوني چېنل
دلمن ادبي،کلتوري مجلې دخواشینۍ پیغام
ځیني وخت انسان نشي کولای دیوچا دژوندانه ټول اړخونه اوکړه وړه په یوځل بیان اوخلکوته ښکاره کړي.عبدالصمدروحاني هم یوله همداسې کسانوڅخه ؤچې سړی نشي کولای په یووار دهغه ټول خویونه اوټولې ځانګړنې وستايي ،په هرحال روحاني یوزړور،باتور،اودټولو انساني اصولوپابند ځوان ؤ،دهغه مړینه دټول پښتون ولس اوبیادرسنیوپه ډګرکې یوه ستر ضایعه.خدای خبرولې داسلام اوبشریت دښمنانوپداسې یوتنکي ځوان خپل زړونه تش کړل چې تراوسه یې هیچاته هم په بدنظرنه وکتلي بلکه تل یې دخپل هېواداوخپلوخلکو دخدمت لپاره مټې رابډ وهلې وې.
پـه مـیـنـه کـې ژونـد
راليږونکی :Nasim Storiد راليږونکي پته :pakhtyan_Stori@hotmail.comنيټه : 05-06-2008 تل به په مینه کې ژوندی ئې دا ژونـدون کوه غـــــــږ د پــــــښــــــــتــــون کـــــــوه ژونـــــد ســـــــره مـــیـــــــنـــه بـــــــه زیـــــــاتـــــیـــږیمـــیـــــنــــه د یــــــــــــو بـــــل نــــــــــه زاریــــــــږیزړنـــــــــو تــــــــه لاری بــــــــــه لــــــــنـــډیـــــــږیپـه میـنـه پــوه شـه د نـفـرت ځـینـی بـیـلـتون کوه غـــــــږ د پــــــښـــ
دلمن ادبي،کلتوري مهالنۍ پېغام
که افغانان دجګړې په ډګر کې برياليتوب تر لاسه کولای شي نو په نورو ډګرونو کې هم تر چا کم نه دي او دا دې اوس خو يې ټولو ته ثابته هم کړه. ښه دې چې دا دجګړې دبرې پرځاې دسپورت په ډګر کې برې دى او هغه هم په داسې يوه لوبه(کرکټ) کې چې افغانان ورسره له داڅو مخکې کالو راهيسې او تر ډيره دکډوالۍ په دوران کې بلد شويدي.جګړو ډير ځپلي يواوس وخت رارسيدلې چې همداسې بري خپل ټاټوبي ته راوړو.او دهغه چا په سترګو کې يې اغزي کړو چې موږ ته کاږه ګوري ،دلمن ادبي اوکلتورې مهالنۍ خپرونې مشرتابه دبريتانيا
غزل
د ژوند اوږده توبه مې ګناهونه ماتويد يار ليونۍ سترګې خمارونه ماتوي راوړي دي خمونو کې ساقي پردي شراب ديرندان زما د چم چې دې جامونه ماتوي زاهده دا خو واړه تش د پېو مجنونان ديمحراب کې چې په دروغو خپل سرونه ماتوي ما کړى دا سوګند دى چې به ځان درنه لوګى کړمافغان کله دلبره خپل لوظونه ماتوي نصرته لاس له مېني نه وانخلې څو دې سا ويمنزل ته نه رسېږي څوک چې زړونه ماتوي
غزل
خزان دی وړی درنه دا ګله ځونیمه شه مغروره په داخپله ځوانی لکه دشمعی په ورو ورو کمیږیچا ده لیدلی تل ترتله ځوانی راشه دچم دجینکو ښاپیرۍماهم راوړې له کا بله ځوانی ستا اننګونه می الهام اخیستئنه می لیدلې داسی بله ځونی عمری زوړبه هیڅ تر مرګه نه شېکه وه دیار درسره مله ځوانی محمدعلی عمری / مسلم باغ
د زرعي پوهنتون پېښور جینکو ته !
ای پښتني خویندو !تاسو زما بس دغه خواست واورېد زړه له کومي دا اواز واورېزمونږ ملګري ګلهمن دي دلتهد دوی پر زړو باندی پرهر دی دلته ای پښتني خویندو !چې کله کور نه بهر شې د خپل صوبې نه بهر شېد پښتو پت وساتئد پلار غیرت وساتئځکه چې مونږ پښتانهنړې کښې خپل څه تاریخاو څه کلتور لرومونږه یلدیږو په نړې کښې ډیړ غیرتي او با حیا پښتانهزه خو دا نه وایم چېعلم پریږدئتاسو تعلیم مه کوئخو !تعلیم هاغه چېتاسو نه خپل ځان هیر نشي
غزل
په مړو سترګو او په مکردې خطا كړم خطا څه سي په جهان كيدي رسوا كړماخر دكوم جرم سزا دي راكړهستا له لاسه زه اوس پشه او ورځ ژړاى كړمستا دغم پيټي درانه دي خو بيا هم زه ورته ټيګ به شم دا پيټي به په شا كړماشنا راته قسم په مينه وكړوچي له تا سره به ټول عمروفا كړمخو بيا هم زما ګله له تا نه نشته زه دا خپل قسمت له تا نه جدا كړمسيلاب هيڅ وار خطاي نه پيژندلهخو دا وارداستا غمونو وار خطاكړم
څلوريځه
راليږونکی :جنت الله مينه والد راليږونکي پته :sunoon_558@yahoo.comنيټه : 29-04-2008څلوريځهنور يو مشر لري وطن يې وي ودانمونږ ټول شول مشران وطن مو ورانڅنګه جوړ شم زه خوار افغانستانچي وي لاسونه دپاكستان هم دايران
څلوريځه
راليږونکی :جنت الله مينه والد راليږونکي پته :sunoon_558@yahoo.comنيټه : 28-04-2008څلوريځهمينه پلورم ارزشت يي قدم په قدم زماغواړمجانانه تانه خو لوزونه دوفا غواړمورځ دقيامت شفاعت به زه داستا غواړممينه وال دنيا كي عمل دي بي ريا غواړم
تنده
سپور په نيلي يم روانېږم ، بيا ارمان ونه كړېسترګې را واړوه ستنېږم ، بيا ارمان ونه كړېزه له توپانه زېږېدلى، د موجونو غر يمپه رپ د سترګو كې ورانېږم ، بيا ارمان ونه كړېاوس لا راغاړې وزه پلنګ د ګلاب زما و ستا دىلكه شبنم درنه وركېږم، بيا ارمان ونه كړېيم د اوبو د مخ هنداره، وربل ژر سموهپه يوه پوه سره ورانېږم، بيا ارمان ونه كړېپه بېړه ونڅېږه ښكليه! مهال پاتې نه دىد مجلس شمعه يم ويلېږم، بيا ارمان ونه كړېدا تورې څڼې دې په مستو څاڅكو ولمبوهد سپرلي اېښمه يم، تېرېږ
پاڼه
يا پاڼه ستا دمخ ده او يا پاڼه دقرانهمدغه ښه تفسير دى ددې ځمکې اواسمانزمونږه دوران کلي دفقير زړه کې ترې ډير شتهداڅه چې درته ښکاري په ټټر دکهکشانيوه ده تجلا خو رنګارنګه ايينېرقيب ځکه بدرنګ شولو ښايسته ځکه جاناندا خړ خړ غرونه ګورې لکه طور خدای ته نزدېزمونږ دبوډۍ ټال نيسي له حورونه ګريوانمرغان په زمزمو سيند په څپوڅاڅکې په شرنګديوملا خو نه دى شته په هر تال کې اذانانسان له خدايه ورک شو چې د)کن فيکون(شور دىافغانه زر راوځه نور ورانيږي زوړ جهان بربنډه شوه ښ
غزل
ماپه سينه کې لټوه زړه مې پېدا نکړوزخمي ځيګر راته ويلې چې جانان وړىچاته له مينې مينه ډېره رسي نه يې کويچابېا ترقبره پورې دغسې ارمان وړىدپښتنودستور دى يوساعت خندا لپارهشرط کې يې هروختې انسان نه بل انسان وړىکه مې اخر ځلې جرګه ومني ورغلمهداځل مې لوندګرېوان اوسترګو کې باران وړىغشي يې ټول پرون له ورورسره جګړې تمام کړلددښمن جنګ ته يې نن بې غشوکمان وړى
غزل
د محبت په رنځ بيمار يم لږ مې خيال وساته وګوره!څومره خوار و زار يم لږ مې خيال وساته آه او فرياد لره مې غوږ كېږده د خداى لپاره سوى د هجر په انګار يم لږ مې خيال وساته چې قرباني يې كړلو سر د ازادۍ په خاطر زه د هغه شهيد مزار يم لږ مې خيال وساته پلار او نيكه دې جوړولم ته مې ولې ولې ؟هغه مسجد هغه منار يم لږ مې خيال وساته دوزخ خو نه يم چې تا دومره ګناهګار راوستلزه د كابل جنتي ښار يم لږ مې خيال وساته له تندې مرمه ساقي جار دې شم جامونه راكړههنر له
نظر اونذر
ټول دردونه دې زماټول غمونه دې زماله نظره نشې بېایاره ستا بلا په مایاره ستا بلا په ماپه هواکې دمرغانوپه اوبوکې دماهیانوپه ځنګله کې دپېرېانودهررنګه انسانانونظرمات شه دهرچایاره ستا بلا په مایاره ستا بلا په ماهم دتورواوشنوسترګوهم دبدو او ښوسترګوهم دسموکږو سترګوهم دوږو مړو سترګونظروچ شه په هرپلایاره ستا بلا په مایاره ستا بلا په ماترجومات پورې ورځمهاو پڼې یې سمومهوچ واښه ترېنه راوړمهبېایې تاته دودومهچې دې ور
څلوريزه
راليږونکی :جنت الله مينه والد راليږونکي پته :sunoon_558@yahoo.comنيټه : 26-04-2008څلوريزهكتاب دميني مي جانان راكړيپكي لوزونه دوفا وينمله اوله تر اخره ټول ريښتاوينمراځي چي اوګورو په مينه دى بقا وينم
غزل
دې تېاره تېاره ماښام کې زه ېوازې ته ېوازېستا دتورو زلفو دام کې زه ېوازې ته ېوازې خېرکه ته له ما نه لرې،خوستا مینه راسره دهیادوم دې صبح اوشام کې زه ېوازې ته ېوازې ستا کتل مې نه هېریږي ستا خندا مې لاپه زړه دههمېشه مې یې په پام کې زه ېوازې ته ېوازې ستا دتوروسترګو جارشم ستا له سپینو غاښوومرمغړپوم دې په هرجام کې زه ېوازې ته ېوازې
