شعرونه
دوه شعرونه / صاحب شاه صابر او بختيار ساحل
صاحب شاه صابر : څۀ خواږۀ کاتۀ کوي مينې له مې زړۀ کوي څۀ د قهر اور کري څۀ د غضب تلۀ کوي
دزړۀ دربار / الحاج الهام الدين قيام
راپخلابه مې خپل يارشي،کــــه خدای وکړي بيابه ځما دخوښـۍ وارشي،کـه خـدای وکـړي دراتـګ لاريـي په غـــبرګـــو ســترګــــو څــارم راښـکـاره به په دې لارشـي، که خـدای وکړي ددوزخ په څــېر ژونـــد ســخــت دانـتـظــاردئ
دوه شعرونه / سايل او جلال
رحمت شاه سايل : هېرې مې نۀ کړې خدای زده ولې ستا پاګلې سترګې ستا لېونۍ غزالې سترګ
د رڼا يو ښکلی شعر
لاره دهیلو مو اوږده ښکاریږي ډکه له اوښکو پیمانه ښکاریږي عقل منطق او انسانیت ترې درومي څومره بې ننګه زمانه ښکاریږي نښه دمینې او الفت ورکه ده بس له مطلب سره چاره ښکاریږي د ډالر قدر مو له ورور نه لوړ شو څه بازاري غوندې کیسه ښکاريږي ویالې د حرص په هری خوا بهیږي د دنیا مینه مو میلمه ښکاريږي هریو نیوکه پر یو بل کوو نن څومره بدرنګه سلسله ښکاریږي خدایه! سبا، تۀ راته ښکلئ کړه بس که نه بد
ګاونډيه! / الحاج الهام الدين قيام
ځماپه کوردې بل کړو ،خواوس ســـتاکورته درورسيد زه خـــو پکې سوځم ،خو اوس ستا لور ته درورسيد ســــــــتا په لاس بل کړي اور، زما د مور لمن وسوه اوس
غزل - عاقله هاشمي
لکه ګل چې د خپل ځان په وينو رنګ وي زړه مې داسې د ارمان په وينو رنګ وي پيغمبر د مينې تل په تور د مينې ببر سر څيرې ګرېوان په وينو رنګ وي
غيرتي ولس / الحاج الهام الدين قيام
مونږ هم لکه نورانسانان،ساه لرو،نفس لرو مينه لرو زړوکې،احساسات لرو،هوس لرو مونږته دهوس ترڅنګ،مولاغيرت راکړیدی
غزل / عاقله هاشمي
په هـېـره به هــــم نکــــړم کله هـــــــېر، زړۀ ته راتېر ګلاب ، ګلاب جــانان دی دومره ډېر زړۀ ته راتېر په زړۀ کې مې دي ياره د مــــاشـــوم ارمان سلګۍ د يـــاد غــشــي دې ګرانه، تېر و بېر، زړۀ ته راتېر زمــــا خـــوښ
دلته که راځې اختره / الحاج الهام الدين قيام
ګرانوهيوادوالو! دنيکمرغه لوی اختر ورځې ددرارسيدوپه درشل کې دي اوزه مخکې له مخکې تاسوته په دې مناسبت دمبارکۍ مراتب وړاندې کوم ٠ خداې دې هغه وخت راولي چې اختر واقعا دخوښيواوخوشاليوشيبې دځان سره راوړي . دلته که راځې اختره
څلوريزه / لطيف الله صادق
دامنم چې تاسره مې زړه لګيستا هر یو انداز راباندې ښه لګيټیک ده چې غریب یمه صادقه خو!مینه چې په سوال شوه بیا مې نه لګي
بی انصافي/الحاج الهام الدين قيام
واړه خوندور شيان،ملا دخدای نعمت بولې هرچاته دخدای ورکړه،ته پريکړه دقسمت بولې څوک دژوندهرڅه لري،څوک وږي تږي ساه ورکړي دومره دژوند لوی توپير،ملادخدای حکمت بولې ته چې خپل قسمت ملا،جومات ته وروستلۍ ئې
نظم / مطيع الله تراب
د ژوند را پېښه مو په خپلو اوږو بار پرته ده خدای خبر نور مو تر مخ څومره اوږده لار پرته ده د ستړو خدايه بې وصيت او بې ليدنه لاړو بې جنازې له غسله پاتې بې کفنه لاړو غربت څټلي يو د هجر په اوږدو کې اوسو
غزل / ډاکټر نيازمحمد عادل
تۀ چې وعدې مياشتې کلونه نيسې دا مې پۀ تن پـــورې اورونه نـــــيسې دا دې عادت دی او که ما ســـوځوې ګورې پۀ شا مخ ته لاســـــــونه نيسې مــــا به هـــمزولو کې بدنامه کړې تۀ راته پۀ لار کې چې ګلــــــــــونه نيسې ژر به رســــــوا شې نيازمحمد عادله تـــــۀ چې د پـــېغلو پلـــــوونه نيســـې فيصل روغتون - کابل
يوه ورځ به درنه پا تي دا دنيا شي / عبدالله بهار
يوه ورځ به درنه پاتي دا دنيا شيخپلوان او دوستان به هم درنه جداشيدا هرڅه چه ستاسترګي پرې خوږي ديدا هرڅه به دي د نظر نه بيا پنا شياوس خو دغفلت په خوب ويد ه ييهله به خبرشي چه دی شروع اخرې سا شيدزړه خبره به دی پا تي شي په خولهنيمګړي به دی هره ارزو او تمنا شيښه عمل کوه هميش په دي دنيا کيچه پکارد ی بيا هلته په عقبا شيکه هر څومره توبي وباسي فايده نشتهچه وخت پوره شي توبي
د عبدالله بهار شعر
د راتلو لار دی څارم زه هره لحظهستا په غم کي مي شوګيرکړه ټوله شپههيڅ نه پوهيږم چه په څه رانه خفه ييراشه په دواړو سترګو دی منم هره ګيلهستا د منزل په تلاش کي يم رواند محبت په دي سفرکي مي لاره شوه اوږدهد بي وفايي نه دی نورتنګ راغلم جانانهبس دي نوره کړه ختمه د دي مينی سلسلهاوس خو زما په حال پورې خاندا کوييوه ورځ به اشناپه تا هم راشي دغه مرحلهارمان به زماد مينی هله درشي چه زه لاړش
بې ننګانو! / الحاج الهام الدين قيام
تاسوځانته سوله غواړئ،مونږته مدام جنګ غواړئخپل وطن اباد غواړئ،زمونږه وطن ړنګ غواړئتاسو هريو ځانته،په دنيا دجنت ژوند غواړئمونږ ته، تاسو ژوندپدې دنيا،له دوزخ تنګ غواړئتاسوخوننګ نه پيژنئ،مونږخو په ننګ ژوندکووتاسونوبياولې؟مونږدځان په څېر بې ننګ غواړئتاسودښمنان زمونږ دښکلي فرهنګ ولې يی؟تاسو په مونږ ولې راتپل دخپل فرهنګ غواړئ؟تاسوچې پخپل وطن کې مونږه ارام نه پريږدئتاسونو،دتيرپه څېر،بيازمونږ دتورې شرنګ غواړئ
د ډاکټر نيازمحمد عادل ښکلی شعر
حسن پرســــت يو په هر ځای باندې ګلـــــــونه کرو مــــــونږه ســــــپرلي غواړو خزان په ځنځيرونو تړو مونږ پښتانه يو زمونږ نوم په ټول جهان خور دی مونږ په روڼي کې ماشـــــــومان په ځنځيرونو تړو هغه چې هر څـــــومــــــــره له کبره تر اسمانه خيژي هـــغــــــــــه مرغه هم د احــــــسان په ځنځيرونو تړو فيصل روغتون - کابل
غزل / وحدت وزير
تا پسې به ای جانانه لېونی شم مخ راواړوه چې ټول درنه لوګی شم د خزان بادونو غرق کړمه تباه کړم چې تا ووينم جانانه نو سپرلی شم ټول ياران سره په يوه حجره کې ناست وي چې په ﻻس ک
تيليفون / ډاکټر نيازمحمد عادل
ورځم ســــــبا له مـــــا پسې ډېر جــګرخـــون دی * جانان مې کړی تيليفون دی راتـــــــه يې ووېل پۀ ژړل کې داسې پۀ لنډه،لنډه ساه کې بغـــــــير لۀ تا نه مې په دار باندې ژوندون دی – جانان مې کــــړی تيليفون دی کله نا کله به غـــــــــوسه شوه په تيليفون کې به خفه شوه کورونه يې وران کړی ورته چا کړی لمسون دی - جانان مې کړی تيليفون دی راته را ياد ش
غزل / ميوند شينواری
هره ورځ او هره شپه ما درنه وژني پاچا اورې او کۀ نه ؟ ما درنه وژني ستا لښکرې دي لۀ مونږ نه مرورې ستا د ژوند په بهانه ما درنه وژني ولسمشر دې ژوندی وي، دا دروغ دي دا ب
غزل / سيدجمال الدين فاطمي
زه درته وژاړم له چا نه سپوږمۍ له خپل قسمت کۀ لۀ اشنا نه سپوږمۍ داسې څوک نشته چې فریاد مې واوري ځکه خو ډېر يمه پرېشانه سپوږمۍ ته راته نۀ وايې د يار حالونه ډېره
غزل / ميوند شينواری
تا نه لـــــــــــــرې دی خـــــــــو ما ته ډېر نژدې دی زمانې! مــــــــرګ لکه ســــــــيوری راپسې دی ســـــــــــتا جــنت ته خــــــدايه سل لارې درغلي خـــــــو مــــونږ خـــوارو ته يوازې په کعبې دی دومره فـرق دی، زما غوڅې، غوڅې شو
غزل / ويس الدين زاهد - پکتيا
چــــــــــــيــــــــغې وهي د ازادۍ، ازادۍ څۀ، څۀ وايي د يو غازي داســــــــــتان لۀ پـــــــاره نړۍ څۀ، څۀ وايي د سور ســــــالو په ښورېدو يې دومره پوه شومه چې : کړي اشـــــارې لۀ هـــــــــــغې پورې بلۍ څۀ، څۀ وايي د خـ
غزل / ميوند ځوان شينواری
ګوري چې ژوند يې نور د خپل واک او اختياره وځي پۀ ښار مين ســــړی زړۀ تنــګی شـــــو له ښــــــاره وځي ســـــتا د ليدو وعــــــــده د پټـــــو جـــــنــتـــونو وعـــــده خــــدايه کافــــــر نـــشــــم خــــــــــبـــره تـــــــر انکاره وځي دې زمانې پــــښـــــــــتون ته
