د انعام لخوا خپرې شوې لیکنې
غزل // انعام الله ګوهر
غفلت په خوب ویده دې لکه مړي ځیني ځیني پښتانه دي لکه مړي دا زمونږ د پاک وطن پاک شهیدان ټول دا ژوندي دي، داسي نه دي لکه مړي ځیني خلک په عزت کې څومره سپک دي بس په وزن کې درانه دي لکه مړي
غزل// انعام الله گوهر
شمارلي یې په تا د اسمان ستوري او که نه ! زړه ووایه چې ښکلي دي سر زوري او که نه ! په ما خو ساډوبي راځي چې یار ته مخامخ شم ستا څه حال وي ملګریه زړه دي شوري او که نه ؟ بیا به د خاطر غوندې جانان په لاس کې راشي ته صبر چې په شا باندې راګوري او که نه که دلته حالات داسي وه یوه ورځ به ته ګورې چې کاڼي په وطن باندې را اوري او که نه زه چې له کلونو کوم سړي ته غزل لیکم ګوهره خدای خبر هغه یې ګوري او که نه !؟
غزل//انعام الله ګوهر
غزل لږ ســـــــــــــــاده و.لیونی نـــــــــــــــــــه و ملګروګوهر دومره بـــــــــــــد سړی نـــــــــــه و ملګرو دا پــــــه زړه مې چې د کوم خنجر ګوزار دیدا اشنـــــــــــــــا ښکا
غزل // عبدالله بهار
ټوله شپه مي تيره په شوګير کړمڅو څو ځله طواف ستا د تصوير کړمبيګامي وليدی په خوب کي مخ دی رانه واړوهد د ی نيمګړی خوب به څنګه زه تعبيرکړمتاچه جفا راسره وکړه په دی له تا نه خفه نه يمزه خو مې ګيله له خپل تقد ير کړ مته ښه خوشحاله ګرځې هروخت په خندا ييزه د غمو په ډيری ناست يم او وير کړمستا د وصال په تمه مې ډيرې شپې سبا کړېد هجر په زندان کې د ی اسير کړم
دوه نیمګړې غزلي// انعام الله ګوهر
څنګه چې انسان په کایناتو کې راګیر دی داسې مې دا زړه ستا په خیالاتو کې راګیر دی مرګ غواړي له خدایه او له ژونده منکر شوی دلته هر سړی داسې حالاتو کې راګیر دی اغیار مې اوس په خپله چالاکۍ کې رانښتی مچ دی خدای وهلی او په شاتو کې
غزل // ګلالۍ خوستۍ
زه خو ستا یم د بل چا نه یم جانانه پښتنه یم،بې وفا نه یم جانانه که په اور مې ورولې درسره ځمه زه په عشق کې وار خطا نه یم جانانه وړه نه یمه،په مینه ښه پوهیږم له رقیب س
غزل// عبدالله بهار
څو مره سختی وي خدايه دهجران هغه لحظيهيرې به مي نشي هيڅکله دخفګان هغه لحظيدا زړه مي راته لکه د ماشو م شي په ژړاچه کله شي را يا د ي د جانا ن هغه لحظيدوصال هغه شپي ورځي ليد ه لکه دخوب وهڅومره زر شوي تيري د ارما ن هغه لحظيچه د تورې شرنګ به يي دنيا راخوزولهيو ځل بيا راولي خدايه په افغان هغه لحظيدلته دی شپي ورځي نوري ګراني شوي بهارهداسي ښکارې چه بيا راغلي د خزان هغه لحظي
پراټې
رالیږونکی : بادشاه دین مشکور پراټې زلفې وږدې خوند کوي خورې &
غزل/// انعام الله ګوهر
غزل ډېر ځل داسي شوي چې له ځـــــــــــانه یو تېر شويعشق کې مونږ له ګټې او تــــــــــاوانه یو تېر شويشپږ کلیمې ووایـــــــو چې ستـــــــا له کوڅې راشوهسي نـــــــــه چې هلته له ایمــــــــــــــانه یو تېر شويڅو چې د
غزل // انعام الله ګوهر
غزل د جانــــــــــــــــــان له ډېره غمه شـــــــاعري کړماو هــــجران له ډيره غمه شــــــــــــــــاعري کړمبیــــــــــــــا د یــــــار له کوڅې راغلم بې دیدنهیم روان ،له ډيره غـــــــــمه شـــــــــــــاعري کړمچې
مهترلالام بابا
مهتر لام بابا ادبي ټولنې دروژې مباركې په فضيلت ځانګړې غونډه وكړه((۱۳۹۰ لمريز د زمري ۷ مه )) جنرال عبدالصمد مومند دغونډې صدارت وكړ انجنير داد الله ، داسلامي فرهنګي مر كز مشر قاضي محمد حسن اسلامي او استاد عبدالظاهر اثري ځانګړي مېلمانه ټاكل شوي وو.مهتر لام بابا ادبي ټولنې د اوني
غزل// انعام الله ګوهر
بې وفــــــــا ! ستـــــــا پرېښولو تـــــــــــه خفه یمزه د خپل ژونـــــــــــــــــد تیرولو تـــــــــــه خفه یم ګران کار نـــــــــــه دی ستـا تر دره خو به درشمخو واپس بیرتـــــــــــــــــه راتللو تــــــــــه خفه یم دا نو څنــــــــــګه محبت دی چې کــــال تېر شود
حمــــــــــــد
حمد رالیږونکی : عبدالله بهار هر يو صفت يي ډ ک دي له کمالموجود دي د ازل نه نه لرې زوالپه دنيا کي په یو حال باندې څوک نه دې خو زمارب و ي هميش په يو حالشرېک نلري په ذات اونه صفات کېباد شاه دي دزړونوبی نظيراوبي مثال
خبــــــــــــــــــــــــــرتیا
مهتر لام با با ادبي ټولنه د روژې مباركې مياشتې په اړه ځانګړې غونډه كوي . ۱۳۹۰ لمريز د زمري ۷ مه
غزل/// انعام الله ګوهر
ستـــــا د سترګو نشانه بـــــه شم یوه ورځد غمونو افسانـــــــه بــــــــــه شم یوه ورځکه ستـــــــــا حسن زما مینه وه همداسېد دې خلکو تماشه بــــــــــــه شم یوه ورځله دې غــــــــم او له ژړا سره زړګــــــــــیه !ته غم مــــه کړه ،اموخته بــه شم یوه ورځکه دې هـــــــــــــره ورځ دا هسې ځورولـــمدرنــــــــه لاړ به شم، خفه بـــه شم یوه ورځد غزل د عروجونو پــــــــه اســـــــ
غزل// انعام الله ګوهر
ستـــــــــا په عشق کې یــاره، له هر کاره دی وتلیزړه مې اوس له واکـــــه او اختـــــــــیاره دی وتلی هغه وخت چې زه به نــــــــــــاکرار وم ستــــا له غمههغه وخت مې ژونـــــــد کې لږ کــــــــراره دی وتلی د مزل ،منزل او، د اجــــــــل کیسه کې نـــــــــــه ويچې څوک
غزل//دوست محمد ځونډی
د درویش دراني صیب د غزل په لیکه څـراغونه يې کړي مــړه او بيا يي پريږديغم کړي جوړ په هر کاله او بيا يي پريږديها بې پلاره ماشومان کړي خپلې ميندېپــــه للو للو ويـــده او بيا یي پـــر يـــږديپه دې هـــيله يم ژوندی چې زما په لورېلږ را پــورته کـــــړي باڼه او بيا يي پريږديخدای دې داسې شپون پیدا کړي چې رمه مولږ کــړي تيره تــــر ليوه او بيا يي پريږدياې ځـــونډيه! دا زمــــــوږه اتـــلان خـــــو آزادي راوړي تــــر وره او بيا يي پريږدي
