د انعام لخوا خپرې شوې لیکنې
د روبینې احساس نظم
اوس به نو څرنګه اوس به نو څرنګه په شونډو زه موسکا خوره کړم چې د فطرت دا زړه راښکونکې ښکلاد څو بدرنګو،بې ضميره خلکوپه ناکردو او وحشتناکه عملپه بې رحمۍ او په دردناکه توګهپه چغو چغو او په سرو وينو کې تاوه راتاوه وه په وينو سره وهزمونږ په سيمه کې يې د
د ډاکټر ذبیح الله حسن د کتاب د مخکتنې انځورونه
1. ۱.ډاکټر ذبیح الله حسن ګډون والو ته د وینا پر مهال،شاته په چوکۍ ناست کس سپین تڼۍ 2 ۲.د غونډې ګډون وال ۳.ښاغلی سپین تڼې د
د روبینې احساس نظم
نظم //روبینه احساس د رواجونو زولنو کې راتهنور نو د ژوند تېرول ګران ښکاريلکه شیبه په شيبهګرځم په څوکو د ازغو باندېپه ټول بدن باندې مېسرکشه اور د هجرغواړي په هره لحظه ځان کې طاقت پېدا کړياو بيازما پرېشانه ذلفې ستا د وصال د پسرلي شمال تهپه انتظار پرتې ويخو ته بيا هم رانشېد رواجونو زولنو کې راتهنور نو د ژوند تېرول ګران
غزل///فضل حکیم عندلیب دیر
غزل چې رازونــــــــــــودسفرتـــــــــــــــــه سړی رسيديقين دباغ ثمــــــــــــــــــــرتـــــــــــــه سړی رسي يابه خــوږ وي يا به خـــــــــــوږ لري په زړه
غزل//انعام الله ګوهر
غزل په هر مین به خامخا دا امتــــــــــــــــــــــــــــحان تېریږيچې محبت کې به له ګټي او تـــــــــــــــــــــــاوان تېریږي ته ښه بې غمه په پاسته پـــ
غزل//عندلیب دیر تالاش
غزل عندليب دير تالاشياره چې د زلفو دام کې ګير نه يېته لا په ميئنو کې د شمير نه يېدومره رانه هير شه چې راياد دې کړمدومره راته ياد دي چې مې هير نه يېسره يې خو اميل د غاړې جوړ نه شوېځکه چې د سرو لمبو نه تير نه يېچرته يې د يار د نظر غشيهوتی مې د زړه نه تيروبير نه يېټکي د پښتون
غزل//ډاکټر حسن
نن بىا دې چې په شونډوبهانې راوړي ديله مىو نه دې تشې پىمانې راوړي ديپروا مكړه اشنا ستا د وصال هرې ګړۍ تهپه موټې كې د زړه مې زمانې راوړي ديحضور ته دې جانانه بې سينګاره نه راځمهر تار كې د ګرېوان مې دردانې راوړې دياوس خود به باره ؤ د خړ سېلاب په او ږ و كډېناوې ته مو ملګرو آشيانې راوړې ديپه وينو ټوكېدلې مې دي زړي ددردونو په شعر كې مې چې كومې ترانې راوړې دينور مه څاره دحسن تماشې ته دچا سترګې(حسن)درته د م
غزل//انعـــــــــــام الله ګوهر
غزل تا په ټول ژوند راته د یـــــــــــــــــــــــار په سترګه ونه کتلما درته بیا هم د اغیـــــــــــــــــــــــــــــار په سترګه ونه کتل له کومه وخته چې مې ست
غزل فضل عندلیب دیر/پښتونخوا
غزل فضل عندلیب دیر/پښتونخوا د خپلو اوښکو په ډنډونو کی غوپې وهمهزه هغه نه یم چی د تندی نه نعرې وهمه&n
غزل//فضل حکیم عندلیب دیر
ديادپه سیـــــــــــــوري دې وسيږم نمرتــــه نه يم تلیزه دې لاهغسې مين يـــــم چرتــــــــــــــــه نــــــــه يم تلی دخپل وجــــودسیوری مې هم تل په کمروويشتیدچـــــــــادسیــــوري په اسره سفرتــــــــــــــه نه يم تلی چې ستــــــــــايادونه اوخيالــــونه پکې نه وي ګرانه
غزل//انعام الله ګوهر
غزل سور اور دی او غذاب دی بې له یـــــــــــــــــاره زندګيتر څو بــــــــــــــــــــــــــــــــــه تېرومه داسې خواره زندګي
غزل//انعام الله ګوهر
د دغه بـــــــــــــــــــاغ او د بلبل مزه اوس نـــــــه ده پاتېپـــــــــــــــــاڼي یې زهر شوې د ګل مزه اوس نه ده پاتې دســتا په سترګو کي د میني اظهار نه ښکاري اوسستــــــــــــــــا د خواره واره اوربل مزه اوس نه ده پاتې پښـتانه اوس دلته په ژوند باندې
غزل//شفیق الرحمن شفق
جانان جانان مه رانه غــــــــــواړه ای نادان زړګیهنور دمرګي په خــوب ویده دی هغه ګران زړګیه رویبارګونګی شو ښکته ګوري څه به وایي ماتهپه زنکـــــــــــدن کې وؤ اشنا ستا په ارمان زړګیه رنګ ته دې ګـــــــورم ژړه راشي خزان راغی په تاعلاج دې نشي ګرزاوم دې په جهـــــــــــ
غزل//انعام الله ګوهر
غزل بس چې په تــــــــــا مي باور نه شو پاتينور په هیچا مي بــــــــــــاور نه شو پاتي مــــــــــــا ازمایلي دي په سخته کي ټولپه هیڅ اشنــــــــــــا مي باور نه شو پاتي
غزل//سید شاه خروټی
هم له بل او هم له ځـــــان سره په جنګ شيمئین زړه چي له جــانان سره په جنګ شي چي ازل د نابودۍ یې وي راغـــــــــــــــــــــلیهغه قوم بیا له افغــــــــان سره په جنګ شي عزابونه به په برخــــــــــــــــه د هغــــــــــــو شيچي عمل یې له بیــان سره په جنـــــــګ شي
غزل//انعام الله ګوهر
د هوښــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیارانو له کتاره سړی وباسيمیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنه دي ورکه شي له کاره سړی وباسيژوند ورته ګران شي د مجنون غوندې د خـــــــــلکو منځ کېصـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــحرا ته مخه کړي له ښاره سړی وباسيخوب یې د بل،ژړا د بل،خـــــــــــــــــــــــــندا د بل په لاس کېله خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــپله واکه،خپل اختیاره سړی وباسي
غزل//ګلالۍ خوستۍ
نور مې اميد د ژوند ډير کم پاتې شوخوشالي لاړه راته غم پاتې شوزړګی مې نه لري نور توان وايمهنه خو قران او نه قسم پاتې شوستا دا زړګي به فراظيت اوباسمکاش چې پوره وی، خو زه ځم پاتې شوهر څه مې هير کړل د سختی له وجېپه خوله اوازمې ،مورې مرم پاتې شوپه دعا ګانو دا دنيا ونشوه مورجانې ستا دا لاس ملهم پاتې شوزما زړګی دی چاوديدالی غوندېځکه په مثل د غنم پاتې شودغه
غزل//انعام الله ګوهر
غزل ډېري ژړا مي سترګي سرې دي ،راشــــــهشپې مي کـــلونو نه اوږدې دي،راشــــــــه ټوله شپــــــــه ویښ یمه د ستورو غوندېد بېلتانه ترخې لمحې دي،راشـــــــــــــــــــه
