شعرونه
غزل
غزل اوښـــکــــو زمــا د ویـــر کــیســې وکړلې وژړېدې ســتــورو مــې خــواکې پوره شپې وکړلې وژړېدې د تــنــهــايـې شــېبــې هیـــڅکله تنها پرې نه خودم وخــتـــونــو پــټ پــټ تــمــاشــې وکـړلې وژړېدې د زړه ربــاب مـــې د ګــری
غزل : د غره تندی
یاره که د خپل نظر ښاغلی دې کړم در به شم سوځم لمبه کېږمه که غلی دې کړم در به شم سوچ کې مې هم نه راته چې دومره به بدنامه وې مینې که د ځان غوندې سپېڅلی دې کړم در به شم زه مې لکه خپل د قسمت ستوری راپرېوتی یم خیاله که د لم
غزل
راشــي ســهــرونــو تـــه تــیارې ځــان ســره راولي داســې ستــوري نــشـته چې ډیــوې ځان سره راولي زمـــونــږ لا د خــزان زخمــونـه نـه وي رغیدلي چې شــور شي سپـرلی راشي سرې لمبې ځان سره راولي
درې بېتونه
زما که د لمبه لمبه وجود بڅرې مړې شي ایله به ددې ښار دلیونو سندرې مړې شي ما لوستي د منصور دافسانې د کتاب پاڼې والله که مې په دار هم ارادې د یرې مړې شي چې اوړي له شمشاده تور کارغان پ
غزل : جذبات
جذبات د نیمګړي خوب تعبیر دی حادثاتو ته مې سپاري که انجام د محبت دی وړي حالاتو ته مې سپاري د تدبیر په زنځیرونو د تقدیر دروازې بند کړي بغاوت به رانه وشي جذباتو ته مې سپاري مینه هسې هم
څلوریځه : وخـت نــه دخپــلــې بـدې ورځــې انـتقـام اخلم
زړه وایي مه ځه خو زه ګام پسې بل ګام اخلم پـرېـږده باغـي شـمه پـه سـر دغـه الــزام اخلم وخت د حــالاتــو زنــځیــرونــو کـې تــړلـی یمه وخـت نــه دخپــلــې بـدې ورځــې انـتقـام اخلم شیرین اغا جهانګیر ۱۴-۰۸-۲۰۰۹ هرات
څلوریځه
ویـــر زما ټــپه شــوله ســندره شوه میـــنه می کیــسه شـــوله خبره شوه اوښکه تړمې تړمې د ګریوان په چم پرېــوته له ستـــرګو مسافــره شوه شیرین اغا جهانګیر ۰۶-۰۸-۲۰۰۹ هرات
سوداګر
سوداګر پاک نن په زمزم اوپه کوثر ښکاري پېل کی سړي دغسې اکثر ښکاري ما درته ویلي وه چه مه یې منه ماته داغږونه جادوګر ښکاري مه ورکوه لاس چی درنه یې پرې نه کړي پټ یی په لسټوني کې خنجر ښکاري
مونږ
مونږ بــېرته پـاتـې شــوو د ژونـد د قـافــلـې نــه دنـیـا وویـسـتــو د خـــپــلې سـلـســلې نــه ورځ مو خپله په ځان شپه کړله خوبـــــیا هم ګــیــلـه مـن یـو د تــــــقـدیــر د فېصلــې نــه ******** د بــشــر د تـاریـخ بــر دور کـې ګـرځــو مون
خوشحال بابا ته
په خاوره د افغان بیا کوم مغل ایښی قدم دی راپورته شه خوشحاله که راځې دغه دې دم دی ملالې ټپې نشته اکبر خان په خوب ویده دی پامیر له غمه ژاړي اباسین خپه خپه دی بکوا سور سیلاب وړی دی کابل پرهر پرهر دی کوم چا درته په سرو لمبو سېځلی پیښور دی
څلوریځه:د یوې فارسي څلوريځې ژباړه
مونږ خپله لوی هستي یو زمانه پر مونږه هست شو زمونږ د سر نشې نه شراب زور واخستو مست شو شراب په دومره جوش کې لا زمونږ جوش ته فقیر دی ګردش ته زمانه خپل لا زمونږ د هوش اسیر دی
څلوریځه
نـــظر دې د ګلـــــونو د ګلــزاره دی راغلی زما د ســـوي زړه تر یــکـه زاره دی راغلی تعبـیر مې د خوبونو یو د بل پســې راوځې د میــنــې د انکـار خــبــر د یاره دی راغلی شیرین اغا جهانګیر هرات ۳-۱۲-۲۰۰۹
سپرلي ته
سپرلیه چې د اور جامې په تن راله رانشئ کنډر پروت دی لمبه لمبه وطن راله رانشئ باروتو د ګلبڼ د ګلو څانګې دي سیزلي پرې شوي چنارونه دي کونترې چاوژلي د کلي د خاورین جومات منار
غزل: په نښترو تالان ګډ دی
مو ماڼې لولپه شوې په ګورګورو تالان ګډ دی سپین غر لمبه لمبه شو په کونترو تالان ګډ دی ګرم ندی کنړ سیند که کروندې راځني یوسي نن هلته سردرو کې په نښترو تالان ګډ دی پامیر له ډیره شرمه سر ګریوان ته دی ور وړی
وروستی ماښام
وروستی ماښام "لئوناردو داوینچي" د «وروستی ماښام» د تابلو د ویستلو پرمهال د یوې لويې ستونزې سره مخامخ شو: هغه باید نیکي د عیسی علیه السلام په بڼه او بدي د یهودا په بڼه، چې د عیسی علیه السلام یو ملګری وو او د ماښام پرمهال يې پریکړه وکړه چې د عیسی علیه السلام سره خیانت وکړي، انځور کړای وای. خپل کار يې په نیمه کې پرېښوده او کوښښ يې کاوه چې خپل د خوښی وړ څهرې ومومي. یوه ورځ يې په یوه سندریز مجلس کې د عیسی علی
غزل
عمر بې دیاره بس همداسې وي ډک له انتظاره بس همداسې وي ډار د قافلې د لوټ کیدلو دی شپه پرلویه لاره بس همداسې وي عشقه قدمونه منصوري واخله دالاره تر داره بس همداسې وي تاته اشنا ستا د حسن څه پته ستوري له مداره بس همداسې وي
غزل
د چا د سر وهلو پسې تورې ګرځوي بدرنګ د ښار د ښکلو پسې توري ګرځوي د کومې قافلې د کومې لارې لارویان دي ډیوې وژني سندرو پسې تورې ګرځوي د روغو سره کلي کې دوه درې لیوني ښه دي راغلو نابللو پسې تورې ګرځوي ضرور به دغه باغ له بې موسمه خزان راشي
راليږونکی : نسیم ستوری
راليږونکی : نسیم ستوری سرليک: مبارک شه نېټه: 19.04.2010 08:54 مبارک شهذهـنـونـه چـې ډيـوي شـوي دا رڼــا مــو مـبـارک شـهای ټـولـو پـښـتــنـو دا پښـتـونـخـوا مـو مـبـارک شـهخېبر ئې تل دستار دی او پښتونخوا ئې همیش تنپه سر هسـکـه شـمـلـه تــل د بــابـــا مــو مـبارک شهجذبــه د قــام د مـیـنــې پــاریــدلــي پــه وجـــود کــې غـېـرت ویــنـــې راخــپـلــه کــړه لـیـلا مو مبا
راليږونکې خالد شيدا
د ز ړه اواز که مې يارا نو تر محل لاړبس په دې پوه شئ چې ارمان مې ترمنزل لاړزه چې دچا مينه کې ګرځم ليونی په بيدياهغه نا پوه زماګرېوان پورې خندل لا ړخير دی جانان به تيروتلی وي اخيربه پوه شيزاړه ټپونه مې په زړه ناسوريدل لاړزه له اغياره ګيله نه کو وم روېباره واورهزمونږ ترمنځه پټ لوظونه ماتيدل لاړزه په اسمان کې دښکلا په نامه ستوري شمېرمغلي په وريځ کې دلمرمخ ته تيرېدل لاړپښتون اشنا غږ دجرس وانه ورېده که څنګه
سميع الله تړون
زماپه لوندګرېوان دتړمواوښکوهارګرځـــــــي دښکلاچم کې راته غلى غلى يارګرځـــــــــــي مئينه غلى شه دميني نوم په خوله وانخــــــــلي منصوردمينې لېونى په سرددارګرځــــــــــــي زړه کي مې يارراته په لــپولــــــپو اور اړوي ګرځي راګرځي مينه نه کوي قارګـــــــرځــي
راليږونکی : عزيزالله نو يد کو نړ
راليږونکی : عزيزالله نو يد کو نړ لکه ګلاب چې په سحر کې په هوا تازه شيستاپه ليدو سوى نظرزما . اشنا تازه شيد درد کيسې دزړه په غولي کې رټولې کړمهپرهر دفکر مې په هرقدم بيابيا تازه شيدباران شور دى ،او په کلي خاموشي خوره دهخداې خو دې وکړي .داميدفصل سبا تازه شييه پښتنې محبوبې تاسره ژړاخوند نه کړيلږه موسکۍ شه چې
راليږونکی : نجيب عادل
راليږونکی : نجيب عادل دا کلی مه ورانوئ !دا کلی مه ورانوئ!دا کلی مه ورانوئ!ګورئ چې هلته د شنو ولو د شنوسيورو لاندېګورئ د شنې ويالې تر څنګه د جلګو دپاسهيو کوچنی پروت دیيو کوچنی ويده دیاو ، تر وړې لوپټې لاندې په خوب وړو سترګود ناز په غېږه کې کوچني شينکي خوبون
سميع الله تړون
دهجرلويه دښته وه جانان راځني ورک شـــــــــو کاروان په ټپه ودريده څاروان راځنې ورک شــو دخړې کيږدۍ غيږه کې کوچئ وه لاس ترزنــــې
سميع الله تړون
دياردغبرګوسترګوجنګه ليونى دې کړمـــــــه څيرې ګريوان سرتورملـنګه ليوني دي کړمه ياغي سيندونه مې کږې وږې سنـــدرې وايي دزوړرباب دنغموشرنګه ليونى دي کـــــړمه
سميع الله تړون
غلي شئ ښکلوته پيره کوي سړي پراته دي چړي يې څنګ ته هم يې سرته تبرګي پراته دي ملا صيب ولې مينه ګر درته بي دينه ښکاري زمونږه مېنه کې ټول توري قرآني پراته دي
