شاعري مې ددې خپل زړه مجبوري ده
غزل / رستم
غزل یو هلته پروت پر میکده دی خو له درده ډ ک دی
غزل / رستم
غزل ژېړ مازیګر دې خنداګانو نه بې برخې نه شي
نظم
نظمزه په کور کې یو وزری یادیدمه زما مې پلار ته نازولی یادیدمه که له عمره څخه کم ومه، خو بیا همزه له مینې نه منلی یادیدمه مونږ د وخت له ترحم لاندې ژوندي ووخت زمونږ پر ژوند وه مینه اچولېوخت ناځوانه نه و، وخت ! هغه وخت ښه ووخت پر مونږ لته وریښمینه اچولېمونږ یو څو تنه په خپلو کې راټول ومونږ په خپل جنتي ژوند باندې اخته و
په سفر کې فې البدیهه مشاعره
دا ځلي مو یوه نوې مشاعره په نوې سټایل کې وکړه ، زه ، نذیر ، ژوندون ، جلال او احساس د هالنډ ښار امستردام څخه د حیرلین پر لور روان و چې تقربیا ۲۲۰ کیلو متره لاره وه ، نذیر او جلال د ملګرو په شعرونو دغه سفر ښه شاعرانه کړ، نووروسته مو د فې البدیهې مشاعر ې پرېکړه وکړه چې دغه ۳ ساعته مزل مو بې له ستړیا تمام کړ ، مشاعرې ته مو را بولم هیله ده چې د پام وړ به مو وګرځي. رستم
غزل / رستم
غزلما دا سپين قران بللی محبتما په سترګو دی منلی محبتتعادل او حالات اچوي په جنګستا نفرت او زما سپېڅلی محبتهم خواږه او هم ترخه په کې راټولدا له کوم ذاته راغلی محبتنا ممکن ،د ځینو ځينو شیو مرګ راته ښایه؟ چا وژلی محبت؟
نظم // فضل الربي رستم
نظم اوس خو په خپله وعده ټينګه اوسه تابه ویل چې نور دې نه یادوم له ټولو مخکې مې د ژوند ملګری اوس هماغه به په لمانځه یادوم زه پښتنه یمه پښتو لرمه نوم مې اوس بل سره ټړلی دی کور زه اوس دستور ته قرباني ورکوم ژوند ول په ول سره تړلی دی کور زه اوس هم
نظم / فضل الربي رستم
خدای بخښلې د څانګې اماج د زوکړې ورځ ته !!! نن د فروري دوهمه یوې مور ته نن درانده دردونه راغلل یوه پلار دی نن خاموشه مخ نیولی او په ستونې کې یې غوټې د در د جوړې د تندي سپينه خوله یې د خفګان ده ورته تیر هغه یادونه رایادیږي زړه یې لوییږی ، درد زیاتیږی ، زړه یې لوییږي چې له نن نه پوره دوه لسیزې مخکې ټيک همدې کاله کې
غزل /// فضل الربي رستم
غزل هر ه ګړۍ ، هره لحظه په تنهایۍ کې لرم د ژوند نشه ، د ژوند مزه په تنهایۍ کې لرم شًکر یو څــه خو شته چې زه ورباندې یمه مشغول ستـــــــا د یادونه سرمایه په تنهایۍ کې لرم بلا بلا سوچونه ذ
غزل //// فضل الربي رستم
غزل خوب کې ؤ راغلې افــتــــونــــــه لکه غرونه ؤ د بیلتانه تور انــــــدامــــونه لــکــــه غرونه زه له دغې وخته څو څو وارې نا رضا یمه ما ته یې راکړي دي غمونه لـــــکـــه غرونه ځار دې له تنکیو ګوتو ، ځار دې له دې لیکه شم ما هم در ځواب کړل سلامونه لکه غرونه ستا له خیالیګره ان
غزل // فضل الربي رستم
وخته! دحالاتو ناکردې له ياده باسمه ژوند ته مې را پېښې حادثې له ياده باسمه
غزل فضل ربی رستم
غزل زما د زړه مات کړو د زړه په درد اخته شې جینۍ د دې ماښام له برکته غیبي مړه شې جینۍ پریږده چې زما دا دردیدلی وجود درد احساس کړي پریږده
غزل / فضل الربي رستم
غزل د سترګو د جرګې لیږلي غړې راستانه شول یوځای ورسره زما د هیلو مړي راستانه شول د اڅو نفره ګورې دا د مینې له کاروانه رنګ ژيړي ، ساه نیولي، ستړي ستړي راستانه شول یو چا یې ادکۍ ته د زامنو زیری ورکړ چې اله هغه ستا انقلاب وړي راستانه شول پښتون اوس تلل شوی د ورغوي ترازو کې پښتون
د اختر د شپې غزل /// فضل الربي رستم
غزل زړه ته مې سنګین سنګین درانده راځی ګوندې دا دردونه پښتانه راځي شل قسمه خبرې مې په زړه راځي بس څه مجبوري ده په خوله نه راځي څه پوه شوئ ، ددې علت به څه شی وي؟ هر افت زمونږه په کـــــالـــــــــه راځي
غزل / فضل الربي رستم
غزل د ښــایسـتـونــــــو لــــړۍ چــــرتــــه لاړه هغـــه بــې کـــرکــې نړۍ چــرتــــه لاړه د هغــــه کـلـــي د ښکلا امــــا مـــــــــــــه د هغـــه کلـــي نجلـــۍ چـــرتـــــــــه لاړه ګـــونــدې چــې
فضل الربي رستم
له ښاغلي انعام الله ګوهر څخه مننه کوم چې غزل یې ډالۍ کړی ؤ ، زما له خوا ورته هم دغه غزل ډالۍ. غزل زړه مې غورځیږي دم په دم ، کلي ته څنګه درشم حالاتو وتړلم سم ، کلي ته څنګه درشم پریږده چې ستا د سوداګر پلار خوله ور ټوله کړمه
نوی غزل // فضل الربي رستم
غزل په ژوند او مرګ کې سر مغزنه ده تروره ادې په یوو
غزل/// فضل الربي رستم
غزل خیال چې د سپرلي د غوړیدو لرېنیت مې د زړګي د چاودیدو لرېزما د بوسې هیله او ستا دا اندازتل په خوله کې نا په زړه کې هو لري څومره په کمال یې جوړه کړې یېخدای که به ښایست کې ذره خو لرېدومره مې په مینه باوري یمه څومره چې باور په الله هو لرې
غــــزل // فضل الربي رستم
غزل* ادې! چې ته وکړې دعا د جنت په مونــږه ولــــګــــي هوا د جنتحاصلیدل دي، کامیابي مینه کېبس بــــلـــه نشته ده مــانـا د جنتقـــهــر دې ســـم لکه ســـــزا د دوزخپسته مسکا دې ده، ښکلا د جنتابلیس مو نه پریږدي ،دوکه مو نه کړي لــــکـــــه ادم ،لــــکـــه حوا د جنترستمه تــــه به اخېرت کې څه کړې؟؟ مزې
غزل «««« فضل الربي رستم
غزل بیا د حسن ښکار مې کړه ،خمار مې کړه عشقه خوار او زار مې کړه ،خمار
غزل // فضل الربي رستم
غزلخــــــــــــوبــــــولې خیالیګرې ،خیالیګريسترګې مړې وړه ،جادوګرې خیالیګرېزه یې اورمه د روح مړښــــت مــــې نشته ستــــا خبــــرې دې سندرې خیالیـــګرېبیا د ژوبـــــل کلي یاد یې دی په سترګو بیا یې توی کړې ملغـــلــــرې خیالیګرېیو خو ستا ښایست بې باکه کړي موجونهبل مې ګوتې انځورګــــــــــــرې خیالیګرېپښت
غزل // فضل الربي رستم
غزل نـــــــرۍ جوړه دې ده نجـــــلۍ ، ګوره کاپر به مې کړېنـــــــرۍ نـــرۍ لــــګــي سیلۍ، ګوره کاپر به مې کړې نــــــه چې جــنـــــت څخه منکر شم ، مـــزه دلته واخلمبیا درنـــه نـــــه غواړم خولګۍ،ګوره کاپر به مې کړې
غزل // فضل الربي رستم
غزل خوښۍ ټولې د ژوندون راباندې قات شوېخیاليګرې ارزوګانې مې میرات شوې ستا د کوم پرهر علاج زړګیه وکـــــــــړمته چې هر ځله مین شوې نو رامات شوې درده ، درده ! چې هغه دې کړه را یادهراته خوږلکه د میني د ایات شوې رانه هیره لکه ستا هره بانه شوېرا په یاد لکه وعده د ملاقات شوې مئ خانې ته مې راتګ شو ستا له لاسهګناه ګار یې
غزل // فضل الربي رستم
غزل نــــــور مې په باور هـــم باور نه کیږيتا ســــــره ټــــــګ جنـــې ګذر نه کیږي ځــــه الله دې مل شه، خدای دې ښاد لرهدلته په خطر کې اختر نـــــــــــــه کیږي میــــنه پــيــوســتـون د دوو زړونه دیمیـــنـــه په تــاویـــزاو منـــتــر نه کیږي
غــــــــــــــزل///// فضل الربي رستم
غــــــــــــــزل وخت عجیبه دی، عجیب موړکې زمونږ لار بیلويما تـــــه سپيـــــړې راکــــــــــــــــوې او له ما یار بیــــلوي هغوې به هیڅکله د
ستا تصویر زما شعر// فضل الربي رستم
ستا تصویر زما شعر
