shamshad shamshad
نوم : ستانه مير زهير
د شينوارو د هسکې مېنې اوسيدونکی
زده کړې : ما ستر ، د کابل پولي تخنيک انستيتوت ، شل کاله کيږي چې د خپل مسلک تر څنګ ادبي ليکنې هم کوي
لنډې کيسې
مور مړه شوه ، پلار ژوندی شو
لنډه کيسه ليکوال : ستانه مير زهير مور مړه شوه، پلار ژوندی شو!ناڅاپه د تليفون زنګ وشرنګيده ، مور په بیړه خپل شپږ کلن زوی زمري ته غږ کړ : زمريه زويه! چیرته يې؟زمري له ورايه ورته ووی
هغه اوس شپيلۍ نه شي غږولی !؟
هغه اوس شپيلۍ نه شي غږولی د سپين غر د لمنو په شنو ورشو ګانو کې د خرولو، مخککو او کستري کلونو لوی، لوی ټلونه ليدل کيږي چې خوږ بوی يې د پسرلي دمستووږومو په څپو کې لرې لري ځايونه ته رسيږي. د ګودر د کلي تنکي ځوان (( شينو)) هره ورځ د همدې ورشو په جنتي هوا کې خپله رمه څروله او د خپلې شپيلۍ په خوږ و نغمو به يې د دې ورشو کاڼي او بوټي تخنول. هغه به د خ
د سروزرو غاړکۍ
انجنير ستانه مير زهير د سرو زرو غاړکۍ د کلا تر مخ د اتڼ مست ډول غربيده، ژڼو او ځوانانو ورته يوی خوا، بلی خوا څڼی غورځولې. د ډول غږ تر لری ځايونو رسيده. له هری خوا نه ورته ډلی ډلی خلک نندارې ته را روان و. د کور دننه دکلی نجونې راټ
زما د مينې نه توبه
لنډه کيسه : انجنير ستانه مير زهير شينواری زما د مينې نه توبه ده!
د وينو څاڅکي
د ښوونې او روزنې وزارت د ودانۍ په څلورم پوړ کې د خپل دفتر په کوټه کې د لويې او رڼې ښيښې تر شاه ناست وم او د سالنګ واټ د ارت او پراخه سرک په لور مې په ځير ځير کتل . د طبعت او ژونديو بنيادمانو منډو ترلو په فکر کې ډوب کړی وم . د مازديګر مهال و ، د مامورينو رخصتۍ ته لس پنځلس دقيقې پاتې وې د چا په لاس کې تازه ترکاري ، د چاسره تازه ميوه او د چا سره هم د ټوټو په کڅوړو کې چارک ، نيمن الوګان وو ، ه
د پلار له وېرې .... ؟؟؟
د اختر دريمه ورځ وه ، مور خپل دولس کلن زوي انار ګل ته په لوړ غږ وويل :_ اناره زويه ، چابکه راشه! چې غوا درته خلاصه کم ...انار ګل په بيړه رانږدې شو او په خپله ماشومانه لهجه يې ، په عذرو زاريو داسې وويل :_خير دی مورې ، اختر ﻻ نه دی خلاص ، نن هم ورته په کور کې واښه واچوه ، سبا به يې له وخته بوځم ، ښه مورې !؟مور يې په داسې حال کې چې غوايې له موږي نه خلاصوله لږه ټکنۍ شوه :_ زويه ! څه درته ووايم ، که پلار دې خبر شي چې نن دې بيا هم غوا سارا ته
دشين ځنګل په ټاپو کې
د ساينس فيکش دلړۍ لنډه کيسه &
د خبرو بوجۍ
&nbsp
د دوبۍ سفر
د دوبۍ سفر ...هلو ! هلو ! د ا هوايي ډګر دی ؟... بخښنه غواړم دوبی ته سبا جاز په
نيمګړۍ تاريخ!
وايی : د هيواد مشهور او وتلي تاريخ پوه ، د هيواد نه لرې د مهاجرت او پرديسۍ په وطن کې د خپلو هيوادوالو د جهاد، اتلوليو او ميړانو تاريخ ليکه چې يونا څاپه سپين ، تور او شنه بيرغونه ورپيدل ، ورسره سم دا نارې هم پورته شوې : ازادی، ازادی، ازادی....وتلي تاريخ پوه چې دا نارې واوريده نور ژر، ژر يې خپلې عينکې په سترګو کړی، ښه ډير رنګارنګ قلمونه يې دخپل کميس په مخامخ جيب کې قطار کړل ، يو پنډل سپين کاغذ يې هم د ځان سره واخيست اوپه بيړه يې کابل ته ځان ورساوه.چې پاتې تاريخ په
هوايي موټر
د ساينس فيکش دلړۍ لنډه کيسه انجنير وحيد نن بيا هم د نورو ورځو په شان يو څه ناوخته ، د خپل کور تر مخ موټر ودراوه ، هارنډ يې وکړ . ميرمن يې دتل په شان نن هم د ګراج دروازه خلاصه کړه ، اود بيرته ستنيد
وروستی ليک
وروستی ليک
د يارانو ياد
د يارانو ياد خدای دې لري، ياران مې ډير وو، خو په ټولو کې مې يو يار ډير ياديږي.، هر چيرته چې وي خدای دې ژوندی لري . نوم يې ( مرچکی ) و،
د وينو څاڅکي !
د وينو څاڅکيد ښوونې او روزنې وزارت د ودانۍ په څلورم پوړ کې د خپل دفتر په کوټه کې د لويې او رڼې ښيښې تر شاه ناست وم او د سالنګ واټ د ارت او پراخه سرک په لور مې په ځير ځير کتل . د طبعت او ژونديو بنيادمانو
