شعرونه
غزل//طالب منګل
چې په سترګو دې ګنډلی نـــــــــــــــاز داوښکودځـان یوسم جنازه په ســـــــــــــــــــــاز د اوښکوپـه سجده کې مې ژړا درپسې کـــــــــــــــــــړيمــا ســــــــــــــــــــاتلی دی له درده راز داوښکود دوزخ لــــــــــــــــــــــــــه وېرې زیری راسره دیکه مې ژونـــــــــــــد شو راسره داراز داوښکواوس دټـول عمر ژړا څه ګرانــــــــــــــــــــــه نه دهچې
غزل//نظیرالحق قریشي
که په عشق کي مونږ تر پـــــــــــــایه ورسېږوښایي واړه تر خپل خدایـــــــــــــــــــه ورسېږو غږ بـــــــــــــه هله زمونږ واوري خلک دمینيدعشق سوز کي که تر نــــــــــــــــایه ورسېږو بله لاره مو تر یـــــــــــــــــــــــــــــاره پوري نشته خو پــــــــــــه خیال
غزل//ګلالۍ
ستم کوه ګوره جفــــــــــــابه نــــــــــــه کړې چې کړې ښيرې نو بيا دعـــــا به نـــه کړېکړه اشتباه،کــــــومه خبره نــــــــــــــــه دهخو،ګرانـــــــــه هر وخت ناروا به نــه کړېپه بد نظر چي دې زړګی را مات کـــــــړوپه وروسته ورسته بيا ادا به نــــــــه کړې
ما له ځانه سره يوسه //اټک يوسفزی
ما له ځانه سره يوسه لکه سيوری دې جانانه، ماله ځانه سره يوسهچېرته مه ځه بې له ما نه، ماله ځانه سره يوسهڅو شېبې مې د سپوږمۍ سره د ستورو غوندې پرېږدهلږ را ښکته شه اسمانه، ماله ځانه سره يوسهګوره داځل به ګرېوان بيا هسې تش را لمدوې نهطوفاني شه ښه بارانه، ما له ځانه سره يوسهاباسينه لږ راونغاړه څپو کې دې اټک ننخير دی خير دی تر بولانه
غزل//ځوانيمرګ خاطر افريدی
بادشومه د عشق دګړنګونو په سرونو پرېوتم دلري وطنونو په سرونو درېغه چي دستاداننګوخوله هم زه وای
تازه غزل///انعام الله ګوهر
زړه کي پیدا شــــــــــــــوې مي جذبه ده،عجیبــــــــــــــه غونديخـــــــــــــدايه دغه وینه پښتنـــــــــــــــه ده،عجیبـــــــــــه غوندي داچي په خــــــــــــــــــاورين وجودسېلـــــــــــــــونه داسمان کويخلکـــــــــــــود ضعيف انسان رتبه ده،عجیبـــــــــــــــــه غوندي
دسميرا کوچۍ ښايسته غزل
نه توره يې په کار ده نه وسله غواړي خاوندهپه تشو احساساتو جنګېده غواړي خاوندهدې ډېرو نفرتونو دومره ډېر دي وېروليد يار تر ديد تېرېږي سترګې نه غواړي خاوندهپه دې پسې به دا وي، دغه کونډه په دعا کېو خپلې پېغلي لور ته حوصله غواړي خاوندهچې ستوري په کې نه وي او چې لمر په کې ډوب نه شي
تنهايي//ازاد شعر..............انعام الله ګوهر
تنهايي پرون سهار مي ځان سره وعده کړې وهچه زه به دي بيا نه يادومته چي ما نه يادوې زه به هم تا نه يادومنوره خوشحاله زندګي تېرومنور خپل درسونه وايمها بې وفا نه يادومستا تصويرونه مي وسوزل ټولد محبت هغه خطونه مي وسوزل ټولستا نشاني مي ټولي ماتي کړلېها په مریو جوړي شوېهغه اينې مي ټولي ماتي کړلېماويل زه به تا ن
غزل/ګلالۍ
تا خو ويل چي وني ګل شي زه به هله درځماوس خوسپرلي په تيريدوشووته به کله راځېجانانه زه چي ستا دراتلو لاري ګــــــــــــــورم سترګونظر په کمــــــيدو شوو ته به کله راځيدځواني وخت چي يوځل تيرشي بيا نوکله راځيداستړی ژوند په تيريدو شوو ته به کله راځېستاد راتــلو په هيله هيله چي دا وخت تيرومد ميني ګل په راژيدو شوو ته بــــه کله راځيدغه عالم چي ګورم تل
غزل/بختيار ځدراڼ
زه چې وخنــدمـــــــــــــــه ویر راپسې راشيبوږنیدلي خـــــــــــوب تعبیرراپسې راشيپـــــه رښتیاچې دې یادونـــــــــه زورور ديخامـوشۍ کې دې تصـــویرراپسې راشيچې لـــه چاسره مې رخـــــــــــه په څـه راشيشخصیتـــــــــــه ستــاتعمیرراپسې راشيشم ناهیلی دخپــل سرخیرمې غــــــــــواړمخـــــودغرضي چې د ضمیرراپسې راشيله زړګي چې وسواسې دبختیــــارتاؤشيشـــــــکرغ
مینه/عبد الرحمان الفت محمودي
مینهمینه ښه ده مینه خوی پیغمبری ده مینه ښه سکون د ژوند دهمینه خپله یو ژوندون دهمینه ّځاله مینه کور ده مینه زر دهخو کلهمینه ګور شیمینه مرګ شی مینه ظلم شی ستم شیمینه زور شی زورول شی مینه هسی پرځولوشیبیا هممینه راز ده مینه نیاز دهمینه ښه ډالۍ دخدای ده چی پیروزو یی په مخلوق دهنوژ
غزل/انعام الله ګوهر
څه په بې وفــــــــــــــا بــــــــــاندي اوښتی يم خلکه په بـــــــــــــلا بـــــــــــاندي اوښتی يم نه مي خپلوي،نـــــــــــــــه مي پرېږدي بل تـــه داسي په يو چــــــــــــــــا بــــــ
غزل/انعا م الله ګوهر
روغ او لېوني راتـــــــــــه يو شوي ديخپل دي که پردي،راتــــــه يو شوي دي نيسي مي لمني ورتلی نــــــــــــه شمهګل سره اغزي راتــــــــه يو شوي دي بيا مي رقيبان د يـــــــار په خوله بانديله کلي نه شړي،راتـــــــه يو شوي دي
تازه غزل/انعام الله ګوهر
د خپل ژوند له تقدير سره خبري کړم بيا ستا له تصوير سره خبري کړم خوب مي ليده څوک رانه هر څه واخلي اوس يې له تعبي
د عبدالوهاب څاروان په زړه پوري غزل
اور دي وي،انګار دي وي خو يار دي ويژوند بس خوار و زار دي وي خو يار دي وي ما دواړه منلي دي په مينه کي دار دي وي سنګسار دي وي خو يار دي وي خير دی له ناکامه خو به يې ومنمټک دي راکړي مار دي وي خو يار دي وي
استاذ نيازي ته!
استاذ نيازي ته! زاهد جلالي استاذه! رهبره! امامه! مرشده! د حق د لارې لارښوده! ستا له نوم سره مو سترګو ته د روزنې
ژمی راغی/ امرالدین سرحد
ژمی راغی: امرالدین سرحدمنی لاړه سړو پیل کړلي ناريژمی راغی په تن نه لروجاميد کمیس د ګریوانه تڼۍ شکیدلينوي نه شوي دا زمونږ دپښو پڼيسرګردانه یو وطن کې یخ وهليتاوده ګرځي پردي کاندی ننداريدیتیمو٬ کونډو میندواوښکي څاڅیپه مخ راغلی ان له سترګوڅوګیلي لاړي والوتي تودواوبوته زاڼي مونږه ناست یوو تیرو یخي څیليجګړی ړنګ کړتود کنډرله پلاره پاتیپه مونږ اوری یخي واوري شوي خو
نثري ټوټه
نثري ټوټه د هر کس په زړه کی يوه دنېا غمونه پټ دي، هر یو پدې کې ده چې څنګه يو بل نه خپل غم پټ کړي.ځيني ډير چالاکان يی د خندا په لباس،ځينې یی بيا د چپتيا په جامه ستروي. بعضې ډېر بې تجربې وي، د غم پټولو په چل نه پوهيږي.چې ډېر بې وسه شي نو د سترګو له لارې یې د يو څو غ
حذيفه شهيد ته
حذيفه شهيد ته شرف شينوارى چې سر پلوري شهادت پېري ځوانان نه هېرېږيدا مېــړني دغـه سـرتېــري ځوانـان نه هېـرېـږيچـې د حــريت، د خـپـلـواکـۍ او د غـليـم د ماتـې
موري
موري امرالدین سرحد نه پوهیږم په کوم لفظ دی موري یاد کړممحبت زما دژوند یې زه دی ښاد کړمدالله او داکبر نوم دی را زده کړپه پوهنه کې دی پوه په لوی الله کړم ستا دمینی پي می ورودي مورجانیتوده غیږکې دی هم غټ هم دی آباد کړمستا دپښو خاوری رانجه زما دسترګورڼا ته شولی تیاروکې د
للو\امرالدین سرحد
للو د اسلامپال او وطنپال شاعر ښاغلی امر الدین سرحد له په زړه پورو او ملی اشعارو څخه: د تاریخ که هره پاڼه چالوستلی
ټیکری\ امرالدین سرحد
ټیکری امرالدین سرحد څنګه دی راوکتل ټیکري لانديبریښي ښکلی ستوري دی تندی بانديتوري دي کوڅۍ ښکلی اوبدلې ديزانګې په ټټردی مالیدلی ديخال دی پټ ساتلی له پیکۍ لانديبریښي ښکلی ستوري په تندی بانديمادرته کتلي ګناه زه ګالمدربه شم ګدرته زه به ووایمکیږده دا ښی لاس دي زما زړګی بانديبریښي ښکلی ستوری پ
کوکنار\ امرالدین سرحد
کوکنار امرالدین سرحداوښکی مرګ کبرونه ټولمونږ ته په نصیب کې شولشاړي مځکي پاتي شويشنه «کوکنار» پټي کې شول«»«»شونډې ژړه غونې شويمرګ غږ مې تر غوږه شوټول ژاړي په کلی کې ځینی په فایده کې شول«»«»څه له به خندا وکړوشاوخوا مرګونه دينشته دپسر
ولسمشره تا ته وايم
ولسمشره تا ته وايم
لټون
لټون راليږونکی : صفي الله دسحر باد لکه سخي ساقي دژوند پيالې ويشلې ،لمر وړانګې دښایست جادوګرې هر څه له ښایست ورکاوه،ګلاب په مخ پرتې اوښکې وچوي خوله یی له خندا نه ټولیږي...لنډه دا، چې هر څه خوشاله دی.خو،يو کس ډیر خفه دی زړه یی له هوس نه خالي دی،دسترګو پيالوکې دژوند مۍ نشته ،داوښکو پر ځا
