شعرونه
ښایست
ښایست راليږونکی : صفي الله په دنېا کې هر څه ښاېست لري ځکه چې هغه نا ښېسته هم خپل وجود کې د ښاېست کلمه لري ..خو ...اصلي ښا يست څه شی ده ؟ځينې خلک ډير ښايسته وي خو ښايسته نه ښکاري برعکس ځينې ښا يسته ښکاري خو ښايسته نه وي،ځکه چې
کند ها ر ته ډ ا لۍ
کند ها ر ته ډ ا لۍ اورنګ اباسين ز ما مسته کند ها رهد غا زيا نو ښکلې ښا رهز ما پت ز ما عز تهد غليم د سترګو خا رهپه جګړو می پيرزو نشيد ا وختونه ستمګر د يغما زا ن د ی ټو ل نا بو د شهز ما و يا ړ ز ما ګلزا ر هد با با د توری شر نګ ووپه غليم مو تل غو ر ځنګ ووبيا سېالې د
ماده پال..(نثري ټوټه)/صفي الله علمي
ماده پال... ليکوال:صفي الله علمي* د محبت دعوېدار څومره ډېر دي...!!؟
خوشالي-صفي الله علمي
خوشالي صفي الله علميخوشالي په بيه نه اخستل کيږي، ضرور نده چې مالداران دې خوشاله وي...هو..خوشالي د تجارتي منډيي يو جنس ندی چې هر بډای به يې واخلي..خوشالي په پسرلي، سرو ګلونو او د بلبلو په چغار کې نشته.. خوشالي د زړونو په اطمينان کې ده.هو.. د غريب جېب که څه هم خالي وي، خو چې زړه يې مطمين وي، ددني
هيو ا د
راليږونکی: اورنګ اباسين هيو ا دز ما ګر ا ن ا فغا نستا نښکلې ښکلې په جها نز ما جو هر زما سره زرمينه مينه ا و جا نا ند ا خو کور د با رکزيا نوښکلې مېنه د ساکز يا نود غو ر يا نو ا و لو د يا نوميړنئ و ز ير ستا ند ا هيو ا د د د ر ا نيا نود نو ر زو ا و هو تکيا نوا فرد و ا و د مو مند و
اغلې حمېدې پکتيانۍ ته د انجينير امين زي ځوابيه شعر
غزل انجينيرهمت الله امين زی كه درد غواړې اوسيږه له درمانه بېخي&nb
څپې څپې پسرلی
څپې څپې پسرلی څپۍ څپۍ سپرلی زموږ په ښکلي ښار به راځيلکه اختر يا نوی کال د اسې سينګا ر به ر ا ځيزه په قد م قد م ګلو نه به شيند مه و ر تهزما جا نا ن يو ځلې بيا په د غه لا ر به ر ا ځيپه و چو وچو شو نډ و زېری په سند رو را و ړ يهغه مسکی مسکی په سترګو کښې ر ېبار به راځي
جها نی ،ا تلا ن
جها نی ،ا تلا ن سلام سلام ستا سو غيرت ته سلامستا ميړنتوب ستا شجاعت ته سلامچی د د نيا سره جنګ کې ښکيل يیا فغا ن و لسه ستا همت ته سلامد ر سره د و ا ړه ښا يسته يسیستا ا سلا ميت ستا ا نسانيت ته سلامد ا طا لبا ن د ا جها نی ا تلا نس
ملی سرود
یادونه: دا د اولنی جمهوریت ملی سرود دی، ددی په اړه ستاسو تبصره اړینه ده. ملی سرود څو چی دا ځمکه اسمان وی
غزل
غزل د زخمونو په حساب كې راته ښكارې خداى دې مړه كړه په عذاب كې راته ښكارې د اغزيو كروندو يمه نيولى د ګلونو په سراب كې راته ښكارې لپې لپې را كوې د مخ سيلونه نيت دې سم دى په ثواب كې راته ښكارې سپي
غزل
غزل په خواږه خوب ټول ويده دي ياره شپه ده خلك مه را خبروه نګاره شپه ده له تومته له پيغوره به ځان خلاص كړو راځه كلي څخه ځو تياره شپه ده سپوږمې ورو د غره له څوكې پ
غزل
غزل په دې توره شپه بیداره خلک ښه دي لیونتوبه ستا په لاره خلک ښه دي چوپه خوله د محبت په ګټه نه ده د منصور غوندې تر داره خلک ښه دي په مونږ څه کوې د حسن سوداګره ستا لپاره دنیاداره خلک ښه دي ملنګانو بادشاهان درنه قربان شه لکه ستاسو بی ازاره خلک ښه دي چې د قام په ګټه نه تیروي عمر له دی کاره بی روزګاره خلک ښه دي څوک چې مینې ت
غزل
غزل څه بې مهره محبته دوستانه شوه هر سړی شو مطلبي څنګ زمانه شوه ما چی ځان پرې قربان کړی و پردی شومينه لاړه اجنبی او بيګانه شوه نا ليدلى مې و ، زړه باندې منلىګرم يې نه بولم مينه افسانه شوه هغه څوك چې راته غرونه غرونه ګران ورانه پاتې يې په نيمې كې رشته شوه يوه ورځ به اوازه شي په دې چم كېخاټول وركه ، خا
غزل ــــــــــــــــــ سید فـخـرالدین هاشمي
غــزل څه خوږ مې زړه ته ښکـته شي په سـاه کې ځي راځي ســتا نــوم د ژبــې سـرته په ګــــډا کې ځــي راځي اشـنــا د سـترګو یاد دي جـنـتـي بولم پـه خـ
غــزل
غــزل څه خوږ مې زړه ته ښکـته شي په سـاه کې ځي راځي ســتا نــوم د ژبــې سـرته په ګــــډا کې ځــي راځي اشـنــا د سـترګو یاد دي جـنـتـي بولم پـه خــدایــږو په سـویــو اسـویـــلو کې پــه دعــا کې ځي راځــي یـو څــوک به لــوبــوي د چــا دزلــفـو ولونه ولونه څــو شـوخي خـوشـبویـي بیا په هـواکې ځي راځي د شــګو جـاینـماز یې د ګــودر په سـر هـوار کـــړیــو شېـخ لېـونی شــو
غزل
غزل را نغلې ګلابه له وعدې سره لاړلې روان شوې له هغې سره زه درته په ستورو كې ولاړه وم ومې ليدې ياره له ډيوې سره ته يې په غضب په ګلاب وويشې ته چې را ښكاره شوې له اينې سره ما مې د دعا څادر په سر كړلو ته چې شولې مخ د حادثې سره ماته پيغلتوب د شري تبه شوه تا خو ځواني وكړه د نشې سره ماته مې نژدې ملګرې ووايې ژوند كو
لمر
لمر ستا دې خبره وي په ګل بدله منمه دا چې دوى زياتى كړى دى ستا له خبرو يې ده ساه اخيستې دوى د مارانو لاس نيوى كړى دى --- سترګو ته لاس ونيسه ګوره! ګوره! چې مرغلرې درنه تويې نشي نازك زړګي ته ګورم مه اچوه چې په خاطر دې نورې پوهې نشي --- منم چې ګرانه ګذاره ده دلې راځه د سترګو دروازې وتړو د زړه له خونې نه د لمر په مخه ټولې
سوله خوښ کړه
که زمادلارې مل يي سوله خوښ کړهکه ليموته مې کجل يي سوله خوښ کړهپه قانون دبشريت باندی ځان پوه کړهکه دمينې خوږ غزل يې سوله خوښ کړهارمانونه مې په ز ړه کې ډيربيشمارديکه دافغان دکوراتل يي سوله خوښ کړهيويشتم پيړۍ کې سوله درنه غواړمکه زمادګلاب ګل يې سوله خوښ کړهته دجنګ پرضددسولې لښکرجوړکړهکه دعلم بل مشعل يي سوله خوښ کړهچې دجنګ په کورورګډدغم وبا شيکه هدف زمادتکل يې سوله خوښ کړهدحفيظ ارمان ته پورته دی اواز کړهکه زما داو
د عبدالستار سعادت دوه پخواني خو ښايسته غزلونه
غزل په بېرحمي مې وژني څوك زما تقصير نه ښيي چا ته دې خداى د چا د دوه سترګو تاثير نه ښيي ولې دې ايښى د رقيب انځور زما په مخ كې مومن ته څوك جانانه غوښې د خنزير نه ښيي لا د رښتيا ويلو وخت رارسېدلى نه دى رڼه هنداره ترږميو كې تصوي
غزل
غزل د ديوال غوندې پيكه شوه ايينه ته چې راغلې نو ښايسته شوه اينه دا تر اوسه يې ترخه ترخه كتل را تا ور وكتل خوږه شوه ايينه ما ويل وبه كړي خوږې خوږې خبرې دا خو ستا په ننداره شوه اينه
غزل
غزل د خان لور ده له خوبو اوړي را اوړي د ګلپاڼو پر اوبو اوړي را اوړي په دې سپينې خولې يې موږ ځان ته تسليم كړو جار يې شمه له توبو اوړي را اوړي ميلمنه زموږ ګاونډ ته ده را غلې له ديواله په شيبو اوړي را اوړي
غزل
غزل تاته چې ګورم عجب حال راته جوړيږي مخامخ د يار مثال راته جوړيږي زه چې لاس د هغې لاس ته اوږدومه څنګه ژر ژرې ديوال راته جوړيږي زه څه نه يم خو چې يار باندې يې لي
غزل
غزل په سره ټکه غرمه په انتظار د سېوري لاندې یو ښکلی شان ماشوم اوده په لار د سیوري لاندې راځه چې دا دنیا یو څو شیبې کړو سره هیره راځه چې هلته کینو لږ قرار د سیوري لاندې سپوږمۍ پسې ېې دومره غټه تیږه وه راخستې پټ پټ و راروان لکه لوټمار د سیوري لاندې ضرور دی چې به دنګو جینکو ته غلي ګوري دا نن صبا د ژڼو نور څه کار د سیوري لاندې هغه د کلي مست د ژڼو سر چې مساپر شو ګونګۍ هره حج
غزل
غزل ستا په محبت کی تر هنره رسیدلی یم ان په توره شپه کی تر سحره رسیدلی یم ګرانې نوره مه کوه زما د ورکیدو هڅه هسې د درد خولې کې تر خنجره رسیدلی یم اوس به دې جانانه د نازونو روژه ماته کړم زه په تږو لارو تر اختره رسیدلی یم ما چې ستا د مخ په رڼو کرښو کې عشق ولوستو ځکه اوس پرهر نو تر پرهره رسیدلی یم
