شعرونه
درې شعرونه//عندليب دير
درې شعرونه.....عندليب ديرد مينې سبق اخـــــــــــــــــــــــــــلم زه له څاڅکی د شبنمد ګل په پاڼه پروت وې يــــــــــــــا د ګل په خوا کې مړد بخت ارمـــــــــــــــانی ښه وو چې تر تخته پورې لاړد تخت ارمـــانی پروت وو د درشـــــل په خوا کې مړد دنګو غرونو باز ته مې د نيــــــــــــــاز قيصه کوومما مــــــــــــــــــــه ګوره د زلفو د ځنګل په خوا کې مړ
غزل//انعام الله ګوهر
مین چي نه وي زندګي بــــــــــــــــــــــــــاندي هیڅ نه پوهیږيهغه په درد د تنهایي بــــــــــــــــــــــــــــــاندي هیڅ نه پوهیږي زړه چي ورنه کړې دلداري بـــــــــــــــــاندي هیڅ نه پوهیږيدا ښکلي ښکلي په یــــــــــــــــــــاري باندي هیڅ نه پوهیږي کلی یې ټول په مـــــــــــــــــــــــــــا خبر کړ ځوانیمرګه یې کړېوړه جینۍ په ریباري بــــــــــــــــــــــــــــاندي هیڅ ن
د رخمت الله حقبين شعر
نېټه: 03.10.2010 19:57 دخـفـګان په څانګه ناست ېم ځـکه ژاړمدارمـان په څانګه ناست ېـــم ځــکه ژاړمغــم مې ټـول عمرملګرې شـــــوجـانـانــهدخــزان په څـانـګه نـاست ېم ځــکـه ژاړمچـارچـاپېره ېــم راګيـرستـا پـه غمـوکــېدزندان په څانـګه ناست ېــم ځــکـه ژاړمدادې څــه ډول انصـاف وکــړوجــانـانـــــهدګېرېان په څانګه ناست ېــم ځـکـه ژاړمدحـقـبين ځــواني خـوتـا واخيـستـه ېــ
غزل او څلوریزه//انعام الله ګوهر
بیـــــــــــــــــــــــا مي په زړه اوري نن یادونه د خپل کورکيږي مي تر سترګو دیوالونــــــــــــــــــــــــه د خپل کور هر ځای چي واړه ماشومان ووینم پـــــــــــــــــــــــــه لوبوذهن تــــــــــــــــــــــــــــــــه مي راشي زر ګلونه دخپل کور څوک چي مي د کلي له خوا را
غزل//ګلالۍ خوستۍ
که اجـــــــــــازه راکړي له کوره درمعلومه به شمخپلې پښتونــــــــــــــه يم مجبوره درمعلومه به شمپام کوه پــــــــــــام چيرې غلط نظر په ماونه کړېپه پښتانه نظر راګوره درمعلومه بـــــــــــــــه شمدماشومتوب ځينې خبرې بــــــــه مې هيري نشيچې به دي وويل بي وروره درمعلومه بـــــه شمکـــــــه لټوې مې بل وطن کې نولباس مې ګوره
غزل//انعام الله ګوهر
غزل چي دوه مین کړي سره ښکل،ماته رایـــــــــــاده شې تهبورا چي کېني په کوم ګل ،ماته رایـــــــــــــــــاده شې ته ما چي دستـــــــــــــــــــــا د هېرېدلو کوشش کړی هر ځلتر ټولو زیـــــــــــــــــــــــــاته هغه ځل ،م
غزل//ګلالۍ
خپل کور راته راغلي دي يـــــــــــــــــــــــــادو نه ښه بې شميرهتر څو پوري به پـــــــــــــــــــــــــــــــــــالم دا غمو نه ښه بې شميره په ژوند چي مې څوګ نــــــــــه کړي تپوسونه ښه بې شميرهمزار ته مې اوچت نـــــــــــــــــــــــــه کړې لاسونه ښه بې شميرهزماداقوي زړه دي شيشه په شکل مــــــــــــــــــــــــــــــــات کړويقين لرم چي مات به دي وي زړونـــــــــــــــــــه ښه بې شميرهعجبه زمـــــــــــــ
د ابراهیم رضا ښایسته غزل
روان یمه،روان یم له کاروان نــــــــــــــه لاس نیوی کړمسندري یې رایادي کړې بـــــــــــاران نه لاس نیوی کړمرکوع کي رایادیږي په سجده کي رایـــــــــــــــــــــادیږينور څه وکړم مجبور یم له جانــــــان نه لاس نیوی کړمد ذهن تخیل مي د ارمـــــــــــــــــــــــــان تر کوڅې یوسيارمان چي په کي نه وی له ارمــان نـــه لاس نیوی کړمپه پټــــــــــــــــــــــــه چي ورځمه نو ازغي مي لمن نیسیپه سمه لار ورځمه له بـــــ
غزل//انعام الله ګوهر
درنه لوګی درنه قربــــــــــــــــــــــــــان ،راپسي وبه ژاړېجانانه وبه کړې ارمــــــــــــــــــــــــــان ،راپسي وبه ژاړېاوس مي په حال بـــــــــــاندي خندا کړه هیڅ خبره نه دهچي کله مړ شم په ایمـــــــــــــــــــــــان ،راپسي وبه ژاړېتل به دي نه وي دغه سره لبـــــــــــــان او توري سترګيچي کله تېر دي شي دوران ،راپسي وبـــــــــــــــه ژاړېزه به د تلو اجـــــــــــ
غزل//ګلالۍ خوستۍ
درپسې که مې ازار شي بيا بـــــــــــــــــــــــه ژاړېد غم لاره که دي لار شي شي بيا بــــــــــــــه ژاړېهر يو دوست که دي اغيار شي بيـــــــــا به ژاړېکه دا چا دسترګو ښکارشي بيـــــــــــــا به ژاړېاوس خوشال يې اوس خنـــــــــداکوې پرشونډوکه يو ځلې دڅوک يارشي بيــــــــــــــــــــا به ژاړېدبل چا دغم او درد په سوچ کې نــــــــــــــــــــه يېروغ زړګی که دي بيمار شي بيــــــــــــــا به ژاړې
دسنګر خبري//سيدشاه خروټی
دسنګر خبري هغه د مسجد او د ممبر خبري څه شویتوره شپه خوره ده دي سحر خبري څه شویملاصاحب خطبه کي دي سياست کوي خبريهغه دي الله او پيغمبر خبري څه شویذاهد هم رياکارشوچي په مکر کړي خبريداامر بالمعروف ونهي عن المنکر خبري څه شویوبا د جهالت ده ګډه شوي زموږ په کلينشته علم نشته دي هنرخبري څه شویورور
غزل//نظیرالحق قریشي
نېټه: 19.09.2010 19:17 غزلظالم مې خپل كړي لكه توره مې تر څنګ پـاتې شيماكاندي مخته او پخپله روغ له جنګ پــــــــاتې شيهله خوشحاله شي اوپړق له خندا شين شي راتـــــــــهچې يې په تور بدن زما دوينې رنګ پــــــــــــــاتې شياشنـــــــــــاتر څوچې داتراخه لوګي ورك شوي نه ويز
غزل//انعام الله ګوهر
دزندګۍ پیریــــــــــــان کیناستي په مــــــــا که د ځوانۍ پیریان کیناستي پـــــــه مــــــــا په خولــــــــــــه چي داسي ګډي وډي وایم ستا د خولګۍ پیریان کیناستي پــــه مــــــــا
اختر//سیدشاه خروټی
اختره جلوه ګر شوې په معنا دی نــــــــــــــــه پوهیږمغمونو سره راغلې په خندا دي نـــــــــــــــــــه پوهیږمژړا مي ده په برخه دا مي برخـــــــــــــــــــــــــه ازلي دهدا ته ولي ژړیزې په ژړا دي نــــــــــــــــــــــــــه پوهیږمچي درومې تا سره وي خوشحالي او خنداګانيدموږ په لور چي راشې په غوغا دي نه پوهیږمدا زما سترګي کمزوري شوې که ته ويران ويجاړ شوې؟خړپړ راته ښکارېږې په ښکلا دي نه پوهیږم
غزل : طالب منګل
چـا د ژوند پـــــــــــر فلسفه امتياز اوښتی؟ژوند له مـــــــــا سره په دې مجاز اوښتید سپيڅلو نغمو وحي ورســـــــــــــــره دهد سندرو پيغمبر پـــــــــــــــــه ساز اوښتینن دې چا ته دي خــــــواږه،خواږه کتلي؟ستـــــــــــــا د سـترګو د کتو انداز اوښتیدواړه يو پر بل مئين يو خبر نـــــــــــه يوموږ لــــــه يو بل ســره دومره راز اوښینن راړنګه شوه په روح کې لکه روح
غزل /سعیدزابلی
مزي اخونداواغــــــــــاوکړلي چي دم لګوي له چایي لیري کړوپيریان چاته صنم لګوي جهادمنوخوپه دي خلکوکي دی شک زموږه دمسجدوسپین منارتـــــــــــــــه لاهم بم لګوي
دوه ښایسته غزلي//ګلالۍ خوستۍ
غزل پرون خندانن بياغوسه کوي يــــــــــــــــارخواږه خبره هم تـــــــــرخه کوي يـــــــــــــــارداغه چي رنګ يې په مڼه بــــــــــــدل شوخـــــــدايګوچې سمه نن جګړه کوي ياردخوپــــــه نیمه شپه ګیـلې شروع کړېپه داغه وخت څه عجيبه کوي يــــــــــــارچې وخت يې راش
غزل//طالب منګل
بيا لپو کې اوښکې توېدې مـــــــــــــــــــاښامبيا هم دعـــــــاګانې ژړېدې مــــــــــــــــــــاښامڅو سنــــــــــــــــــــــدرې نورې هم تڼاکې شوېڅو سندرې غـــــــــــــــــــــــــلي غږېدې ماښامتاته انتظار دومره نــــــــــــــــــــــــــا هيلی کړمتاته مې کتار نه کې ډېوې مــــــــــــــــــاښامبيا دې ټول مــــــــــــــاښام بې هوشه کړی وبيا راته په غېږ کې ړن
ته لا وړه يې
ته لا وړه يې//قریشي ته لا وړه يې دژوند بڼ كې غوړېدلې نه يې ته لا غوټۍ يې لكه ګل ته سپړېدلې نه يېته لا تر څو د مينې ټال كې زنګېدلې نه يېته لا د مور له پستې غېږې بېله شوې نه يې اى په ما ګرانې زما غېږ كې خوبوړې لورېته په سلګو او په ژړا شوې څومره ستړې لورېته به هم لويه شې زما د احترام په خ
غزل//انعام الله ګوهر
مینـــــــــــه او وفـــــــا پرېږدم بس دی یــــــــــــاره تا پرېږدمرقیب له لاسـه ستـــــــا محفل هـــر وخت پــــــــــه ژړا پرېږدمزړه مې له هر چـــــــا تور شــوپیر پرېږدم ،مـــــــــلا پرېږدممـــــــاافغـــان به ګــــــورې تههـر قـــــــام بـه تر شــــا پرېږدموچې مظلــــــــــــومان خندوم هلـــــــه بـــــــــــــه دنیـا پرېږدمچپ شـــــــه غصې واخیستماوس دي په ر
غزل//ګلالۍ
دديدن ښه وصيله يې مـــــــــــــــــــــــــازديګره ټوله درنه ځارشم زمــــــــــا ځـان او ځيګرهداتا چې په رڼـــــــــــــا ورځ ګوتي غوڅې کړېجوړتــــــــــا هم زړه بايللی دی لــــــــــــــــو،ګرهزړګی دي په ډير چل ول ر انــــــه غلا کړالو ځکه درته وايمه اې یاره جـــــــــــــــــــادوګرهخير دا که هغه غونډی ته تـــــــــــــلای نه شوڅنډو
غزل//رویید همت
ستورو که تاسو د ټول عمر شوګيرې کړې ديما هم په ويښه بلا تاسو سره شپې کړې ديد زړۀ پرهر مې ورته هم ډېره خوښي کړې دهپه کومه ورځ چې يار په سترګو ايشارې کړې ديمونږ له ازله د جنګونو په څادر مې تاو يومونږ له ازله د جنګونو تماشې کړې ديوخته له چا، چا نه ګيله وکړمه څوک وښيمپر مونږ خو هر چا د مرګونو تجربې کړې ديهغه به څه د ژوند خوښيو ته ځان ورسويهغه چې مور ورته بلا بلا ښېرې کړې ديوخته پر مونږ د ستمونو انتها شوې د
