شعرونه
زموږ د یوه قاتل په مرګ فتني شي را ولاړې --- په اوښکو تویوونکو کې یې شمار خلک ډېر شي
وخت چې د آرام راشي د کار خلک ډېر شيد کار او د روزګار په وخت وزګار خلک ډېر شيچې وار د ښو خبرو وي بیا هر سړی ویده ويچې وار د بدو ردو شي بیدار خلک ډېر شيپه کلي کور اورونه بل د جنګ او نفرتونوپه دغه حال کې خامخا د ښار خلک ډېر شيافسوس چې حقیقت کې دا خبره سرچپه دهد خیال په ټول نفوس کې مې هوښیار خلک ډېر شيد جنګ له هر رقم سره جوړ نه دی ډیری خلکچې بیا ولې له سولې د انکار خلک ډېر شيزموږ د یوه قاتل په
غزل - حېران مومند
غزل حېران مومند زما په تن زما په زړۀ تیریږیچې کوم یو غم په پښتانۀ تیریږیستا په وعده ستا د راتلو په تمهشپې مې د ستړی ژوندانۀ تیریړیتا
غزل-تواب ترابي
غزل تواب ترابي ځــان رانــه ســاتـي دومـره دلـبـر لـرىڅومره چې دَ زمکې نه دے نمر لرىستـا سـو دَ کــور ور مې لـرى ؤلېـدوپــرېښــودلـــو ما هــم دَ کــور ور لــرىمـا ورتـــه کتــل دومــره غصـۀ
غزل-شېرېن یار یوسفزی
دا دستور دَ دې وطن او مونږ شیرینه ګور که ګران دی ،نو د مړې خو ناکام دی
د استاد روهي په ياد
د استاد روهي په يادد٢٠٠٦ز کال دمې دمياشتې اولسمه نيټه وه،دافغانستان دنامتوعلمي،ادبي اوفرهنګي شخصيت استادمحمدصديق روهي جنازه،دهغه دمړينې څخه پوره لس کاله وروسته،په ګران هيوادافغانستان کې دده مورنۍ خاورې ته ليږدول کيده اوپدې مناسبت يو لړ مراسم نيول شوي وو٠دمراسموبڼه زماد توقع په خلاف،دغم اوماتم دلس کاله پخوامراسموته ورته وو٠داچې مونږ داستادروهي په
د مينې شهيد-الحاج الهام الدين قيام
د مينې شهيدمه مې مينځئ خلکو چې وژلی مې خپل يار يمهزه ګـــورئ شهيد يم ، ځــــم جنت ته ورپه ﻻر يمهزه بــــه په جنت کــــې خــــــپل قاتل ته انتظاريمهغواړم يــــې جنت کـــې زه د خپل يار طلبګار يمهدا مې دی وصيت خلکو نادان يار ته مې ووايئما د مــــينې پـــور، پـــوره ادا ندی قرضدار يمهرادې شـــي جنت تـــه ﻻ دمينـــــې پــــوروړی يمبيا که رانه ژوند غو
مور-الحاج الهام الدين قيام
مور الحاج الهام الدين قيام دچا مور ،دچاميرمن ده،دچا خوردهدچاخواښي،دچانياده،دچا ترورده
ګران افغانستان
ګران افغانستان نه فرهاديم،نه مجنون،نه ادم خان يمنه يوسف،نه فتح خان،نه مومن خان يم زه مين دچا په تورو سترګو نه يمخو په خپل وطن مين يمه،افغان يم دسروشنډو ،تورو زلفو عاشق نه يمزه عاشق مې په خپل،ګران افغانستان يم ځما ساه ده،ځمازړه دئ،ځماځان دیځماوياړ،ځماضمير،ځماوجدان دی خمامينه،ځماعزت،ځماغروردیځما عقل،ځماسوچ،ځماارمان دی له پلرو،نيکوراپاتې،په ميراث دئاوس مې برخه،دسپيڅلي ټينګ
رسوامينه
رسوامينهګل مې شکولو،ماوې تا پرې خوښاله کړمګل شوپاڼې پاڼې،په اغزو مې ګوتې څيرې کړېتش لاس ګرانې،ستاليدوته،ستاکو څې ته درغلمستاديدن ونه شو،ستاسو سپو مې جامې څيرې کړېبر،دکوڅې سر کې،رقيبانو را ايسار کړمهويې ډبولم،دوی مې دواړه شنډې څيرې کړېخلک شول راټول،له رقيبانوېې راخلاص کړمهځمادپرهرټپ ته يې،ځمادواړه شملې څيرې کړې
الماس
الماسچه يقين مې په عوض دقياس راغۍټينګ ايمان راته په ځای دوسواس راغۍبيرته زه دخپل قسمت سره ،په خولا شومچه بخيل قسمت مې ،بيا په اخلاص را غۍخفه زړه مې له خفګانه،رخصت واخيستورته بيرته ،دخوښيو احساس را غۍله خوښۍ نه مې زړه واچول ټوپونهچه بهارمې،دارزو په جواس راغۍاوس موکورکې،دهرچاپه خوله خندادهټول کهول ته دخوښۍ بندوباس راغۍزه له لويه خدايه ډير،شکرګذاريمچ
غزل-نورالدین ګوهر خوست
غزلپه زړه مې د کلوکلوارمان راوريــــــــــــــــدهرحمت د ښکلي رب چې له اسمان راوريــــــدهبيګه مې دجانان سره د زړه خواله کولـــــــــــهمزه يې پدې وکړه چې باران راوريــــــــــــــــدهميده ميده يې ډيرې پخوانى کيسې شروع کــــړېزماهم څاڅکي څاڅکي له چشمان راوريــــــــدهکيداى شي چې سپرلى رانيږدې شوى وي ملګرورنګونه يې له حسن ښه بريمان راوريــــــــــــده
وصيت
وصيتوامې وره وصيت لورې،قلم دې خپل زيور جوړکړهمينه په قلم کړه ،خپل قلم دزړګي سر جوړ کړهنورېې وخت تير شوی ،په ټوپکو توره نه کيږيتوره په قلم وکړه، ترې توپه او ستينګر جوړ کړهدلته رواجونو کې ،دخويندوبرخې خوارې ديحق دې دقلم په زور، دوروڼو برابر جوړ کړه
افغان وژني
افغان وژنيچه انسان خپله ،دښمن دانسان جوړ شيهسې نوم یی دانسان وي،شيطان جوړشيتا اشرف المخلوقات پيدادي خدايهوروسته ولې ترې خونخواره ليوان جوړشيانسان ګوره چه په خپل لاس انسان وژنيزاړه وژني،ځوانان وژني،کوچنيان وژنيدانسان نوم ورته نه ښايي، نورخدايهڅوک چه پلاروژ
پښتونه وروره -مشال خان ټکر
پښتونه وروره اې ځما پښتونه وروره اې ځما پښتونه ورورهدا څه اوشو دا څه کيږي یې په خپل کور کښې بيکورهاې ځما پښتونه وروره اې ځما پښتونه وروره د شمسو بی بی په غيږ کښې&n
غزل
غزل پیرمحمد کاروان اوس به زه د شپې پر خطرناکو لارو نه درومماوس به زه د ورځې په کاواکو لارو نه درومم اوس خو مورې ستا د دوعاګانو زغرې نه لرماوس خو زه شکست يم د بري سندرې نه لرم اوس هغه ستا زړه جوړونکې مسکا نه وينمړنګ يمه زه ړنګ يمه په سترګو چې تا نه وينم ته لاړې او غم دې په خدای ډېره بربادي وکړهته راشه په زړه کې مې له س
غزل
ما لپاره نه وې ستا لپاره نه ومBy
مرور زړګیه
مرور زړګیه
غزل
ماشوم غوندې سري ماښام بېځایه بیا ویده شو جانان ګوره چې بې وخته له ورایه بیا ویده شو زما ورته یو څو خبرې زړه کې وې دا نن د تېر په څېر پښتون ګلاب مې خدایه بیا ویده شو د ژوند د انتخاب له پاره ډېر و په تلوار چې وکاروي خپله د زړه رایه بیا ویده شو
غزل
غزل په والله چې دم ساعت مې په زړه تېر شېداسې حال کې ښکلیه وایه څنګه هېر شې هم د خیال په وسعتونو کې ځای نشېپه یوه ادا کې یاره دومره ډېر شې زه دې وینم هاغه ناست یې د ګل مخ تهپه خندا چې شې نو سم د ګل په څېر شې ته د حسن عجیبه غوندې مخلوق یې
