د اريوب اريوب لخوا خپرې شوې لیکنې
غزل : رحيمه پشتونجار
غزل : شاعره : رحیمه پشتونجار څه په سرو نارو شوم چې بې تا شومـهځان ته په سلګو شوم چې بې تا شومهپرخې مې بڼــو کې سرې لمبې شـولېسر په شوګیرو شوم چې بې تا شـومهورک مې کړلو ځـــــان د غم هنداره کېشمیر په لیونو شــوم چې بې تا شومهسوزی دې ارمـــــــان ګوره د زړه به کورپټه په لمبو شـــــــوم چې بې تا شومهښخــــــه کړم مرګي د بیلتون غیږه کېمخ په ورکیــــدو شوم چې بې تا شومه
غزل: رحيمه پشتونجار
غزل درده ته دوا شه درمان مه غواړه مینې ته رسوا شه ارمان مه غواړه شعره د الهام په توپانونو کې جوړ شه یو غزل خو جانان مه غواړه عشقه د جنون په سرحدونو کې ورک شه له خپل ځانه ایمان مه غواړه وسیزه د زړه غوښې مې وسیزه اوره دې لمبو ته جلان مه غواړه نن چې رحیمه شمیري د اوښکو پل نورې د وصاله هجران مه غواړه
په هينداروکې جلان:محمد يونس تنوير
: ليکوال:محمديونس تنويرپه هينداروکې جلان
جلان د هېندارو په دره کې: ډاکټرفیض محمد ځلاند،
جلان د هېندارو په دره کې!
دګلپاڼو اتڼ په یو کتنه کې:پوهنوال یارمحمد (یزال)
دګلپاڼو اتڼ په یو کتنه کېدپښتو معاصر ادب د سمسور بڼ په سره ګل
وارث ته : رحيمه پشتونجار
وارث ته رحیمه پښتونجاروارث تهولې مې رټې ولې له ځانه مې شړې ګرانه؟ولې را نه ځې، ولې یوازې مې پریږدې ګرانه؟ځان دې په وطن کې پښتنو ته شرموې ګرانه؟ته مې شوې وارث د ارمانونو د
د ښځینه احساس انځورونه د جلان په شاعرۍکې:پاكيزه ارزو
د ښځینه احساس انځورونه د جلان په شاعرۍکې
چفه :رحیمه پښتونجار
چغهرحیمه پښتونجار
اولادونه بلورم : سید جیلانی جلان
اولادونه پلورم
درې ګلونه : رحیمه پښتونجار
درې ګلونه
غزل : دانشمل
سرليک: غزل څه په شيبو شيبو باران را وريده روان وم زړه مي سينه کي څه بي واکه درزيده وان وم دژوند په لار چې سره بيل شو هغه ښه راياد دي چې غلي غلي دي تر شا راوليده روان وم په سپن سهارچې ماله تانه اجازت اخيستو په بيلتانه مي سره ګلونه ژړيده روان وم دسپينو اوښکو فواري وي يادکي پاتي نشو زماليمو کي يوتصوير وو ورانيده روان وم زيړ مازديګر وو څو پړاوه درنه لري ومه ان چي په غرونو زيړۍ لمر هم ډويده روان وم دوه پ
غزل : سيد جيلاني جلان
غزل د ستا په شان نه یم منم د ګل په رنګ هم نه یم خو دا به هم منې اشنا چې ډیر بدرنګ هم نه یم ... لکه پښتون ولاړ پر برید د ناقراره ژوند یم سوله مې هم زړه نه مني راضي په جنګ هم نه یم یو څوک خوشته چې مې په ستړي وخت کې مخ وراوړي شکور د اوسپنې په شان خاورو کې زنګ هم نه یم چې ته مې زړه کې ژوندی ساتې لکه بله ډیوه زه به دې هیر کړم؟ نه قربان دومره بې ننګ هم نه یم د خلکو مینه ده ،دنګ خیال مې بولي دنګ مې بولي
غزل : دانشمل
غزل
غزل : سيد جيلاني جلان
غزل ته د مینې سمندر وې لکه څاڅکی څنګه وړ شوې؟ ناڅاپي په نه خبره ، زړه دې ټول کړو رانه موړ شوې تا خو سره جهنمونه د غوښتنو لرل یاره لکه یخ وهلې ځمکه په نمجنه سیلۍ سوړ شوې نه نه هغه دې دروغ شول چې ویل دې ته مې زړه یې نه نه لاړې ، ته خو لاړې د غرور د بنګلې پوړ شوې زه دې پریښوم پرهرژلی لکه پاتې زخمي جنګ کې
د هېندارو دره( د سیدجیلاني جلان نوې پنځونه)
د هېندارو دره( د سیدجیلاني جلان نوې پنځونه) د محمدالله ارین احمدزي لیکنه
غزل : سيد جيلاني جلان
غزل منم خود خوا یو پخپل لور د ښکلا رایه غواړو خو دبڼو په سره جګړه کې د زړو بایه غواړو که درد وي،اور وي،که خوښي خو پکې غرق غرق چې یو مونږ دې په هر حال کې اشنا مینه بې پایه غواړو زړه چې مې ډیر شي ناقرار ،ورته ستا ظلم یاد کړم دغه ماشوم ته خوب، له ډاره او له ترایه غواړو خدای خو دې زر په دې وطن کې داسې وخت راولي چې مزدور نه وي،مونږ مزدور له بله ځایه غواړو چې یار انکار وي د ناز،زه سوال او زرۍ جل
غزل:محمد اسلم دانشمل
غزل ستوري يمه اخ سپيني سپوږمۍ ته ورنيږدي يمه زه دارمانونوسري ډولۍ ته ورنيږدي يمه ما د ديدنونو ګرمي هم ده تيره کړي خو اوس که دبيلتون سړي سيلۍ ته ورنيږدي يمه ايبلي ايبلي پښي څه په باريکولاروراغلمه دوه پړاوه لري خو کيږدۍ ته ورنيږدي يمه اوس مي ځان په ځاې کې دې اوس سترګي مي په سترګو کي اوس دښايستونو ښاپيرۍ ته ورنيږدي يمه څنګه به تصوير دخپل احساس پکي پيدانکړم زه چي دايني غوندي جينۍ ته و
غزل : سيد جيلاني جلان
نه هغه مست یم او نه دنګ د مینارې غوندې یماوس د وجود په اوږو بار د جنازې غوندې یمای! چې مې وژنې نو چاړې او خنجر څله راوړې؟زه خو په مازې باد ورکیږم د ایرې غوندې یم... رانه چاپیر دی د حالاتو د لمبو سمندر زه یې په منځ کې د شډلې جزیرې غوندې یمپه دومره خلکو کې هیڅ چا زړه پورې و نه نیومپه دومره خلکو کې زه څومره بې اسرې غوندې یممه مې راسپړه کنه ګرانې راته وبه ژاړېدستا جلان اوس د دردونو د کیسې غوندې یم
بلينډه بدرۍ : سمین بارکزۍ ته منت
سمین بارکزۍ ته منت تا پرځان ولې دا حلاله حرام کړې خورې ؟ خپله ډوډۍ دې وخوره ډوډۍ د ستا ده ډوډۍ خدای درکړې ته چې له چا ځينې انصاف غواړې او حق دې غواړې دا هغه خلک دي چې د دې هیواد د ډیرو پیغلو او ژڼکو په وینو ان تر څنګلو ېې لاسونه سره دي څنګه دې هیرې دي ناهیدې پیغلې چې ېې د خپل عزت د پت په خاطر له ه
