samim samim
زه رفيع الله ستانکزی او د انجينر محمد جميل ستانکزي زوی یم، په کال 1986 زېږدي کې د لوګر ولايت، محمدآغې والسوالۍ د مغل خېلو په کلي کې زېږېدلی یم او ښوونيز ژوند مې په کوزې پښتونخوا پېښور کې پيل کړ، چې همهلته د محمديې عالي لېسې څخه فارغ او په کال 2002 زېږدي کې د کابل د ښوونې او روزنې پوهنتون، ژبو او ادبياتو پوهنځي، پښتو څانګې ته بريالی شوم او پر کال 2006 زيږدي کې ورنه فارغ شوم.
په پوهنتون کې د زده کړيالۍ له مهاله مې له ادبياتو سره مينه وه او وخت ناوخت به مې په ادبي بانډارونو کې برخه اخیسته او له هماغه وخت راهيسې مې ليکنې هم پيل کړې، چې تر فراغت وروسته مې (د ژباړې فن) په نامه يو اثر خپور شو. دا اثر د ژباړې په اړه کابو هر اړخيزه څېړنه رانغاړي او د مبتدي ژباړنو لپاره یې لوستل بې ګټې نه دي.
ورپسې مې دويم چاپ شوی اثر (قرآن او تخنيک) دی، چې ژباړه ده، ترکيې د ستر ليکوال شعبان دوغن په زړه پورې اثر دی.
1- د ژباړې فن
2- قرآن او تخنيک (ژباړه)
3- د ژباړې فن د دوهم ځل لپاره هم چاپ شوی دی.
د هېواد په بېلابېلو ادبي او کولتوري خپرونو کې مې بېلابېلې ليکنې خپرې شوي او د وېبسايټونو له لارې هم زما ليکنې تر ډېرو پښتنو رسېدلي.
چاپ ته چمتو اثار:
1- ذهني پياوړتيا
2- ماشوم روزنه
اوسمهال په يوې نا دولتي مؤسسه کار کوم، زما برېښليک پته : rafiullah.stanikzai@gmail.com ، او ګرځنده شمېره: 0093700308908 او 0093788308908 ده.
د فیس بوک پته : http://www.facebook.com/#!/rafiullah.stanikzai
د وير په چم کې وار د نغمو دی
د تـنـر کـلــی
د تـنـر کـلــی تـــــرخـــــه مـــــــه راوړه خـــــــواږه راوړه جـــانـــانـــهتـه د ځــان ســه«۱ » پــښـتــون زړه راوړه جـــانــانـــه د تــــــــنـــر پــــــه نـــــــوم یـــــادیــــــږی زمـــــا کـلـــــیدی تــــــــنــــر تــــــه یــــــو شـــــــپـــه راوړه جـــانـــانـــه زمـــا کـلــی کـــې ښـــائـــســـت بـــې حـــده ډیـــر دید ښـــائـــســـت ګــلــــــونـــــه مــــــه راوړه جـــانـــانـــه د کـــونــړ ســیــنــد نـه بــه ، جــام کــانـ
اختريزه ډالۍ
د اختريزې ډالۍ په توګه
اشنايي
افسوس چې اشنايي دې د مطلبه سره وهمُسکۍ وړه خندا دې د سببه سره وه په خوله دې محض ويلې د وفا پاکې خبرېد صدق له کوڅو دې منډه دربه سره وه په څټ، چې دې د زلفو سلسلې وې غوړولېرښتيا، چې توره شپه يې له عقبه سره وه خبر نه وم ستا مينه د هغه چا په دود دهخورجينه چې د آس د خولې جلبه سره وه په عقل کې رښتيا چې ليونيان دي چاپالليملګري بې ننګي چېرې نصبه سره وه ستانګزيه مايې تل د وفا کيسې کولېوفا چېرې د ښکلو له مذهبه سره وه رفيع الله
تندي دپاسه
تندي دپاسه لکه خورې زلفې تندي د پاسه دومره غمونه مې زړګ
ستا تصویر په تصور کې جوړومه
ستا تصویر په تصور کې جوړومـــــــــه
د مینې انګړ
د مینې انګړ ای ښـکلـیـه ستـا د حـسن پـلــوشــی بــه مسکیدیستا سـترګــو پــښــتـنـو کـې بــه د ورایـه ځـلـیـدی یو ټـال دی پـکــې جوړ کړو ښه د میـنـې مـزیـدارد مـیـنـې پـه ټـالـۍ پــه زنـګــیـدو بــه خــوریــدی سـجــده د عـبـادت وه تــا د میــنـې کــړه یــاريد مـیــنـې عـبـادت کــې دی سـجـدو تــه ټـیټـیــدی انـګار د مـحــبــت ؤ سـره لـمــبه شـولـه د میـنـېد مــیــنـې سـره لــمــبـه وه پــه لـمـبــو بــه ســـوزیـــدی بــنــډار د عـ
جنت
جنت
راګونه
څومره ېواځې بې جــانان پاتې شوم تـــــنها تـــــنها لکه ارمان پاتې شومټپه د مېنې وم لوستی چا نه شوم دهرچا خوله کې ېا قر بان پاتې شوماوس دې تصوېر ته د ارمان راګونه &n
پښتانه غوندې اوسيږي
څوک مې زړه کې لــــــــــــکه ز
اسلام او زاهد
اسلام او زاهد
څلوريځه
داچی په خواږه نــظر کـــتل کــــوي خدایږو چی رسا په زړه ویشتل کوي سترگې خو ولا چی ټولې سترگی دي شته دي چی مرگونه کړي وژل کوي
پښتانه غوندې
څوک مې ز
د شپې په زړه کې
ستا له سترگو نه مې سترګې
اخ
اخ
زما ملګرو کې يوازې ته يې
((زما ملګرو کې يوازې ته يې))
اور ، ورا ،لنډۍ
اور ،
پښتو
پښتو
د وږمو کاروان
راليږونکی :امان الله نصرتد راليږونکي پته :hewad_kabul@yahoo.comنيټه : 21-05-2008 د وږمو کاروان فکرونه مو د ستورو قافلو سره تړلیوختونه مودهیلوله سپیدو سره تړلیداو
اوښکې
راليږونکی :امان الله نصرتد راليږونکي پته :hewad_kabul@yahoo.comنيټه : 20-05-2008 اوښکېماتې دې ګلڅانګې تاندې تاندې کړېښکلې ګل غوټۍ دې خاورو لاندې کړېاى د وخت
د اوښکو ډالۍ
راليږونکی :امان الله نصرتد راليږونکي پته :hewad_kabul@yahoo.comنيټه : 20-05-2008 د اوښکو ډالۍستا حسن به د زړه په پرهرونو کې کروخندا به دې د اوښکو په موجونوکې کرو
سوله موارمان
سوله موارماناې دکايئنا تو ستر واکد ار ربها ې د قد رتونو صلا ح کا ر ر بهختم د ا نفاق کړه ولسونوکېور کړه ديوسولې اقتدارربه****څوپورې قتلونه او مرګونه وي؟څوپورې ماتم اوداويرونه وي؟څوپورې غضب اوستاقهرونه ويڅو پورې ناڅاپه ماتمونه وي؟****څو پورې به ميندۍخپل زلمي خښ کړيخپل د زړه ټو ټې او ګلالي خښ کړيتړمې تړمې توې کړ ل زيارتو نو کېڅو پورې به پيغلې خپل ز
غزل
غزل ارمان مې له یوبل سرکښ ارمان نه کډه بارکړهافغان وخومجبورشو له افغان نه کډه بارکړهپه شنوبارودوسوی دازخمي وطن مې ځان وبې ځانه شومه خدایګو ماله ځان نه کډه بارکړهنارې داناالحق چې په کې ګونګې شوې ملګرومنصورولس دعشق له امتحان نه کډه بارکړهزاهده! اوس به څنګه دچاخوب
د کاروان غزل
تقدس دې په ليمو کې، د څلورو کتابونوxml:nam
افسوس
عادت هر شی تر اغېزې لاندې راولي
نه پوهېږم
نه پوهېږم