د محمدحنيف حيران لخوا خپرې شوې لیکنې
په سنګر مين يو/ رستم
مونږپه مورچل مونږپه ﺳﻨﮕﺮمېن ېوپه سپېنکۍ توره او خنجر مېن ېو نه کلېسا نه درمسال منو مو نږپه خپل 'ملا او په ممبرمېن ېو چې يې ازاد کړود غلېم د لاس نه د ګران هېواد ﭙﻪ هرمنظر مېن ېو سر ورکوو دخپل وطن لپاره هم په شمشاد هم په سپين غر مېن ېو زمونږ تارېخ ټوله نړى پيژنيپه احم
غزل: بصيرالله همکار
چــــــــــه داملـــــګري لږ په لارکــړمه کوشش به وکړم راته راپيــــښ مشـــــــکل هـوار کړمه کوشش به وکړم ســـړی په خــــــــپل وس ګــــــــنهګار وي منــــــــــــوخوزه له وســــــه پورته کـــــار کړمه کوشش به وکړم
زه به بيا څه کومه؟ حيران
اخ سره لاسونه رانه مه تاووهد جدايي زور دې هيڅ نه لرمهکه مسافر شوم بيا به څه کومهزه به دا ستا ښکلي يادونه نمانځمکه نه، خواري او مزدوري به کوم؟
د حمېدې پکتيانۍ دوه په زړه پورې غزلونه
سپوږمۍ مې بېګا وليده بربنډه لېونۍآدې ته مې وروکړله ژر منډه لېونۍخاونديې د خپل زوی په بدو مړ کړو ترېنه چاپه کلي کې يې بولي خلک کونډه لېونۍله زاڼوکټوري غوښتل و، تا نه د وفازه هسې درته هاغه ورځ وم رنډه لېونۍنارې مې خوب کې تا او کلي ټولو اورېدېولاړه وم د سيند په لويه څنډه لېونۍپه پښو باندې به لوڅ يې پر سر به دې کفن ويځارېږې به له خپلې غونډې منډې لېونۍګيله له بې وفا اشنا نه مه ک
د امرخېل نوی په زړه پورې غزل
پاتې شه شپه ده ، دې کې سل رنګه خبرې راځي ګوره خطره ده ، دې کې سل رنګه خبرې راځيداسې به هر وختې په نه خبره سر نه نيسې دا يارانه ده ، دې کې سل رنګه خبرې راځيشپه ده ، باران دی ، زه او ته يو او سپرلی د ځوانۍ لاره اوږده ده ، دې کې سل رنګه خبرې راځيغم ، خوشحالي ، درد او خفګان وېش د ليکوال وګڼه ژوند ډرامه ده ، دې کې سل رنګه خبرې راځيستا له ژړا نه ځار ، خولګۍ ب
د حمېدې پکتيانۍ تازه غزل
له درده ځنې ډک او د درمان غوندې سړیخوښيږي مې دنيا کې د انسان غوندې سړیچې کلک وي له فولادو او تکيه وي لکه غرمزه کړي د اوبو په شان روان غوندې سړیپه ښکليو کې ترې ښکلی په ظلم کې ظالم ترېپيدا مې بيخي نکړ د جانان غوندې سړیچې زه او مينه دواړه ورته ګران يو لکه ژوندالله ته داسې راکړې مهربان غوندې سړیغذب يې لکه تندر او ژړا لکه بارانجوړيږي کله کله د آسمان غوندې سړیروانې دي د شعر ترې چينې ويالې ويالېپيدا به
د جلال امرخېل ښکلی غزل
د پرهر څړيکې په شور شي ، پټ دردونه پرې درانده شي هديرې شي غوڅې ، غوڅې چې روحونه پرې درانده شي محبت چې سړی مات کړي ، اندامونه پرې درانده شي خپل وجود ورباندې بار شي ، خپل لاسونه پرې درانده شي د قاتل تخت به ډوبيږي ، که مقتل ډک شي له وينو او رسۍ به د دار شليږي ، که سرونه پرې درانده شي چې د زړه په درد شي پورته ، ورته تاب وبايلي غرونه منعکس يې کړي صحرا ته ، اوازونه پرې درانده شي نور سينګار ته حاجت نه شته ، يو شين
پېښور/ حميده پکتيانۍ
ته رانه ځې ما پېښور کې پرېږدېپه ما يو دوه نېزې لمر نور هم ټيټ شوڅه د آسمان څۀ د حالاتو لمرد پېښور د سرو اورونو کثافاتو لمرمخکې به هر وختې چې اوړی راغیموږ ته به درې مياشتې رخصت راکړی شوتا به په زور باندې وطن ته بوتلمما وه همزولو سره ژمنه کړېچې موږ به سور اوړی همپه دغه ګل ګل پېښور کې باسود هاړ ګرمي په شور او شر کې باسوماته به ټولو نجونو ميره و يللکه چې تاته به مې (پيره ) و يلتاته
ژوند غزا / محب
د استاد اسد اسمايي فلسفي روح ته که شراب پریږدم د خدای رضا به پریږدمتا به پریږدم، د ازل وينا به پریږدمد جنت او د دوزخ قضا سبا دهلمونځ خو نه تښتي د ژوند غزا به پریږدمستا له مينې که د بل په مينې بل وکه بې تا وهله زړه تيګا به پریږدمکه له زور سره د زور سيالي ښکلا وي تن به پریږدمه، د روح مانا به پریږدمد ناتو او د اتو په استبداد کېشړۍ څه چې دا زړه خامتا به پریږد
غزل/ حميده پکتيانۍ
اوښــــــکه مــــې بڼو ته راستــــنه کړلـــــهنن مــــې يوه هنـــــدوه پښـــــتنه کړلــــــــهخدای ته ګورې ته غــمازي ولې کړې؟وه سپوږمۍ! ډېوه مې ځکه مړه کړلهصبر کول اوس په ازغو خوب ښکاريهو! مخکې مې ډېر حوصــــــــــله کړلهستوري به له غمه کوچني پاتې شولدوی ته به چې ما د درد کيــــسه کړلهښه دې وکړل مانـــــه دې تــــــوبه وکړهخپـــــله زمانه دې خپـــــــــله مړه کړلهکـــــمه
ټپه ايزې: نبيله غزل
راليږونکی : نبيله غزل ټليفونشميره: برېښناليکپته: nabila.ghazal@yahoo.com سرليک: ټپه ايزې نېټه: 18.07.2009 15:27ټپه ايزې زړه به مې خپل اوبه اوبه کړم ته چې خفه شې زه به څه کړم زما قسم دی بيا به نه کړم په خوله به جنګ درسره وکړه د بڼو لاندې به زارۍ درته کومه پرېږده چې سترګې کړمه تورې ولې غوسه غوسه راګورې له تا نه ځار ادکۍ مورې زما
دګران کاروان خوږ غزل
په زلفــو کـښــې مې ونغـاړه راګــوره لـکه شــپهله سپــينو سـتورو ډکه شه سمسـوره لکه شــپه آرامه مــې په ســترګــو غــوړېدلــه لکــه خــوبپه خواه کښې راته ناسته وه بې شوره لکه شپه حيا يې پښـتنه ده په حيجاب کــښې ده نغښــتلېخـاونده ته يـې مه کاندې سـرتـوره لکــه شــپه رانجه د لـيونۍ مينــې يې څکلــي وؤ نشــه وهپه غيږ کښې وه بې واکه را نسکوره لکه شـپه د ستورو په چشمو کښې نظـر واچـوه تـر لرېپه شپې پسـې کاروانه
ځم له حالانو نه کسات اخلمه/ حيران
نن مې په مور باندې قيامت تېرومپلار ته مې هم ښه ډېر کارونه ګورمغواړم چې بېرته شم ماشوم له سره پاک له ګناه بيخي معصوم له سرهځمه چې نن ښه ډېر جنګونه راوړمد چا خولۍ د چا ټيکری څېرې کړمله چا څپلۍ له چا بوټونه راوړمنن چې مې مور ښه تک سپين ولمبويپه سر خپل لاس د ترحم راتېر کړيپاکې جامې راته راواغونديسر راته غوړ کړي د شړشم په تېلوسترګې راتورې کړي لکۍ ورکړياو قاعده په لاس
غزل/ ريان
مونږه نفرت کړوله کرکجنومينه ناک خوښوو له آره زړونوکې دپاکې مينې ځواک خوښوو مونږه يوخدای منوواړه واړه خدايان نه منو دځان په هکله بس يواځې دځان واک خوښوو
غزل: محمدحنيف حيران
ښه راته غوسه شوې بېرته غلې شوېنن راته له ټولې دنيا ښکلې شوېمړه نکړې احساس د جفا مړه نه کړېويښه وې په ويښه خوبولې شوېنن دې که وژلی نو وژی دې شومنن دې راکتل خو پښه نيولې شوېنور به مې لېمو نه وينې ورغړياوښکې خو هماغه وې چې تلې شوېعشق کې تش مجنون ته ورتلل پاتې دينورې مرحلې خو مکملې شوېلاره د آدم ( ع) يې رانه ورکه کړهجوړې ترې اويازره اوس ډلې شوېسم به مې له رنګ سره يو رنګې شيښه ده چې په زړه مې لمبې بلې شوېهروخت به زه لمونځ جامو کې
داستا په سترګو کې پېريان دي/ درمان/ ټپيزې
راليږونکی :قدرت الله درمان خوستد راليږونکي پته :sarman_af@yahoo.comنيټه : 03-05-2009نه خو په ځان نه په جهان دي ميئن د واړه په آرمان ديياره د مخ ليده د ګران ديدا ستا په سترګو كې پيريان ديچې په تا راشي غوټې ماته راكوينه د خائيستونو نمونه دىمخ ئې تك سپين لكه آئينه دىجهان ئې ټول په تماشه دىآسمان په ستورو خايئسته دىپه ځمكه خوند كړي د پۍ مخو كتارونه زما د غاړې لونګين دى ماته له هر څه
ټپيزې: پېزوان
راليږونکی :پیزواند راليږونکي پته :skyb4u@hotmail.comنيټه : 03-05-2009سلامونه ګرانه هیله ده چې د ژوند په هر ډګر کې به د پوره بریا څخه برخمن وې ګرانه حیران خانه دا دی یو څل بیا د پکتیا ډاګ ته څو ټپيزې درلیږم که د خپرولو وې نو هیله ده چې په بلاګ کې ځای ورکړی ما پرې کوشش کړی خو پوره پرې ډاډه نه یم چې څنګه دي ایا وزن کافیه او د موضو تړاو په کې شته او که نه څکه چې ځوک خپل عیب نه ویني ، بریالی اوسې!!په مینه پیزوان/\\\\/\\\\/\\\\/\\\\/\\\\/\\\\/\\\\/\\\\/\\\\/
غزل: ډاکتر حسن
راليږونکی :dr hassanد راليږونکي پته :hassandoctor2000@yahoo.comنيټه : 03-05-2009غزل زړنوپه زړنو لګولې سترګېهسې له سترګو شرمیدلې سترګې داپه خوشبو زما دالفت لمبیده ما په سرواوښکوکې وینځلې سترګې چې پکې خلی ستا دغم غړیدیزما به څنګه پټیدلې سترګې له بې صبرۍ نه ګبڼۍ مې نیسيچې کړي راپورته خوبولې سترګې نور به مې څه لیدل په
نوی غزل: محمدحنيف حيران
دښمن مې راغی زه ښی لاس نه لرمتوره مې ورور ماته ده آس نه لرمزما له مرګه به ته څه حاصل کړېزه بې سندرو بل ميراث نه لرمزه لکه مار اوس خاورې هم خوړی شماوس غم د خېټې او افلاس نه لرمکه مې دښمن وې نو څه نه وايمهنور د هيچا په مرګ کې لاس نه لرمخدای خبر جنګ راباندې څه کړي ديچې اوس د سولې هيڅ احساس نه لرمزه لکه ګران افغانستان داسې يمچې سيوری کوز او ستوری پاس نه لرمرانه پوښتنه د رقيب مه کــــــــــــــوهزه له شېطان سره تماس نه لـــــــــرم
چې لو کوې ګوتې به پرې کړې/ ټپيزې/ حيران
ټپيزې: محمدحنيف حيرانهره انجلۍ د وطن زوی کړېښه غيرتي يې ته رالوی کړېپه شهامت باندې يې پوی کړېزلمو سنګر کې وينې توی کړېپېغلې ړندې کړې چې کونډتوب نه قبلوينه((((********************************************لکه غمونه د جهان ديستوري شمارل د ټول اسمان ديپکې دردونه پريمان ديد يارانې کول اسان ديجانانه ګرانه ده د يار د زړه ساتنه**********************************************اور به يې
