د محمدحنيف حيران لخوا خپرې شوې لیکنې
ته چې ماشومه وې نو ډېره ښه وې
دغه زاري درته کومه ګرانېدا نوي واړه عادتونه ورک کړهته په دې نوي انداز ښه نه ښکارېله ځانه ټول نوي رنګونه ورک کړه ته چې ماشومه وې نو ډېره ښه وېهر چا په مينه نازولې ګرانېلکه ماشومه پرښته په ځمکهواله همدومره وې سپېڅلې ګرانې که به کوم چا درته کنځلې وکړېنو تا به اوښکې تويولې ورتهتا به دبدو ځواب نه درلودوتا به کنځلې نه کولې ورته که به کوم چا په مخ څپېړه درکړهنو
د سعدالله فطرت غزل
زماځان زما زړګی شولې جانانهاوس ايله د کار سړی شولې جانانهته چې لاړې کلی ټول خزان خزان شوخو چې راغلې پسرلی شولې جانانهتابه پرېږدمه بل ښکلی به جانان کړمدا څه وايې لېونی شولې جانانهاوس به نه مرورېږې نه به ناز کړېاوس ماشوم نه يې زلمی شولې جانانهد راتللو چې دې وار وي زړه مې رپيپه ولا چې سم مرګی شولې جانانهچې مو وينه، روح او زړونه ګډ ديعجيبه ده چې پردی شولې جانانه.
زېری مې درباندې شيندی،شيندی
چې کله دپسرلي نرمه هواراوليږي اودسړې واورې سپين ټېکری ونغاړل شي نودشيندي بوټي چې دنورو بوټيو څخه زر زرغونيږي په پوله،لاره سمه او غره باندې، لکه دشنو غنمو غوندې راوټوکيږي دشيندي بوټی يو کوچنی بوټی دی چې دوې يا درې نرې خو پرې پرې پاڼې لري ،دپاڼوله مينځه ې يو نری ډنډر راپورته کيږي چې په سر کې يوه زېړه غوټۍ نېسي او هغه غوټۍ په څو ورځو کې خپلې شونډې پرانيزي او په يوه ښکلي ګل بدلېږي چې نرې نرې زېړې پاڼې ېې وي چې د شيندي ګل کله وخنديږي پېغلې ېې په زلفو کې ټومبي او ځوانان ېې په غوږو يا په خ
غزل: عبدالرحيم هلال
محدوديت دی،که خوښي ده او که وير دیمحبت چې دی د دوو زړونو جاګير دیدا وګړي هسې تش په نوم ازاد ديدلته هر څوک د خورو زلفو اسير دیزما دزړه په آينه کې نور څه نشتهيو د درد د څړيکو جوړ پکې تصوير دیچې ډبره مخته ولي لاس ترشا وړیبس هغه سړی ددې کلي امير دیوظيفه مې ترې اخيستې دسندروزه مريد يم ښايسته جانان مې پير دیلکه زاڼې سلسله دسپينو ستورو ستا هلال او ستا دسرو چارګل يې پير دی عبدالرحيم هلال،اريانا پوهنتون پېښور &nbs
عالمه ټګه زمانه شـــــــــوه/ ټپيزې/ حيران
زړه مې نری نری خـــــــــــوږيږيوخت له خپل ځايه نه خوځيږيدا ستا جفا راتــــه ياديــــــــــږيرنګ مې په تا پـــــسې زيړيږيخلکو ته وايم چې زيړي وهلی يمـــــــه.ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد بې رخۍ تله درنه شــــوهپه غم ککړه دوستانه شوهتر خپل مطلبه يارانه شــوهعالمه ټګه زمانه شـــــــــوهيار ته لستوڼی ورکوي منګول ساتينهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
غزل: ذبيح الله قرار
درد مې د زړه زخمو ته داسې اې ملګرو راشيلکه شاهين چې په وړو - وړو کوترو راشيژبې لري ټول ګونګيان نه دي خولږزړه چې وکړيچوپتيا به غوڅه کړي هر څه به په سندرو راشيزړه ته راولېږې جانانه دومره ډېر غمونهلکه ځاځي ځوانان چې جنګ ته په لښکرو راشيچې څه يي ولېدل نو ټول به درته سپين وواييخو بس چې دا وګړي يوځل په خبرو راشيخواږه ېادونه دې په زړه داسې راووريږيلکه يو سېل مرغۍ چې يودم په نښترو راشي
د ساجد بهار ښکلی غزل
د تخپل پر تاخ مې مړه ده د غزل ډيوه ګۍڅاري مدام ستا دښايست درڼا پل ډيوه ګۍ دامو د ژوند په سپين سهار پورې اروا تړليداچې کو و ستا په رڼا با ندې مزل ډيوه ګۍ د رڼا شال دې زما د شعر پر پتنګ وغوړوهچې دې راشنه کړي رڼه ستوري پر اوربل ډيوه ګۍ زه به دې ولې دخپل ژوند دلارې مله نه بولم ما درته کړي دي بلا ليکل،لوستل ډيوه ګۍ پاس به تر ستورو نوښتګر لاسونه وغځومکه مې
غزل: ساجد بهار
راليږونکی :sajid baharد راليږونکي پته :sajid.bahar@yahoo.comنيټه : 27-03-2009غزلموږ د تڼاکو زړونو درد لره اوږه ورکړي تل مو دژوبلو ارمانو په نوم سينه وکړي موږ به دسولې پيغله څنګه په تندي ښکلووموږ خو مدام ورته د وينو لوپټه ورکړي دي پښتنې خو د دښمن دانتقام لپارهغازي لالي ته په شاجوره کې باڼه رکړيڅه درنې ډزې دي اوڅه د تسليمۍ غږونهښکاري جانان ته مې يې بيا دسر مورچه ورکړيله اتڼ وړانې پکې ګوري غيږه غيږه څڼېبهار ته پيغلې ځونډوره ايېنه و
د امرخېل نوی غزل
ناصح دې ووايي په څه ؟ چې ملامته يمه کفر خو نه دی تشه خوله ، چې ملامته يمه ته داسې سره شوې لکه ته چې هېڅ ګناه نه لرې زه داسې چوپ شوم لکه زه ، چې ملامته يمه بس ګرانې خير دی نور په دې خبره تيږه کېږده درته مې وويل کنه ، چې ملامته يمه اوس د محفل د رمز ساتل زړګيه ستا په غاړه ما ښکته کړي دي باڼه ، چې ملامته يمه د ژوند په دښته کې مې لاس د خپل وجود پرېښوده
غزل: ذبيح الله قرار
راليږونکی :ZABIHULLAH QARARد راليږونکي پته :ZABI_QARAR@YAHOO.COMنيټه : 21-03-2009سلام حیران صېب روغ رمټ دې غواړم له ځا ځیو درته اېمل لېکم پاڼه دې لولم او خدای شته چې له ټکي ټکي ېې خوند اخلم ا و حپل یو غزل هم درلېږم خدای دې وکړي چې د پکتېا په ډاګ کې ، ځای ورکړېخدای دې خلکو ته یو داسې ښکلی ژوند ورکړيچې یاران یوبل ته لاسونه په خوند خوند ورکړيتا خو ازغي ورته کرلي خو زه سوال کومهخدای دې زقوم ازغي ته هم دګل پيوند ورکړيد هر ماشوق زړه کې پيدا کړې دوم
د بختيار ځدراڼ ښکلی غزل
ماشوم چې تی وروي شونډو ته یې وینـــــــه راشي زه مې چې شونډې دجـانان وروم مینــــــــــــــه راشي دزړګي مراندې مې شـــوق وتخنـــوي هغه شیبــــــهبوی دخولې مې چې دیار لــــه سپین جبینــه راشي چې شړشم ګل وي زه او یارمې ترینه خوند اخـــــلوالله دې وکړي چې یــوه ورځ داسې رنګینــــه راشي دخپـــــــلې خـــــــاورې لـــه غنمینې مړۍ و شرمیږهچې مسلمان یې او په خــــــ
په ننګرهار کې د نمانځغونډو انځورونه
له کوزې پښتونخوا نه د تلليو ليکوالو او شاعرانو ګډ انځور محبوب الله محبوب او نصرت الله الهام اسدالله دانش ا
په ننګرهار کې د دوه ورځنيو نمانځغونډو انځورونه
له ښي لوري: حنيف حيران، استاد بختانی، عمردراز مروت او اسلم خان تسنيم د کابل والي حاجي دين محمد، د ننګرهار پوهنتون رييس او سليمان لايق د غونډې ځای ته د تګ پر مهال
غزل: محمدحنيف حيران
ستا د هجران د پېـــــــچ اوخم پــــــه لارهخورم تېندکونه لا اوس هـــــم پــــــه لارهد خدای بې لارې خلک نـــــه ســــــميږيڅو چې يې خدای نکړي راســــم په لارهراته راياد شي غنمرنګ جانـــــــــان مېچې چــــرته ووينـــــــم غنـــــــم پــــــــــه لارهمجبور دي خلک اوس بې لارې لاړ شيځکه چې ښــــخ دی هر ځــــــای بم په لارهستاســـــو د چـــــم لاره خــــــــطا شي رانهزه چـــــې هــــــواس راټــــــولـــــــوم په لارهماته د زمکې د درد هم احســـــ
د مکتب جلکۍ
راليږونکی :عزت اللهد راليږونکي پته :a_z0020@msn.comنيټه : 12-03-2009سلام حيران صيب!دادې نن مې بيا د يو څه په ليکلو پسې قلم را پورته کړی چې په لاندې څو کرښو کې يې در سره شريکوم. د ليک له خاوندانو هيله: دا چې زه نه ليکوال يم او نه يې په ځان کې وړتيا وينم خو د ستاسو سره مينې او د پښتو احساس مې دا جرات راکړو چې بايد يو څه خو وليکم نو ځکه هيله کوم چې زما د ليکنو په اړه خپلې رغنده مشورې او نظرونه راسره
غزل: داکټر حسن
مۍ پکې زاړه پراته پیالې بدلې شویدي هغه لیونتوب دی زولنې بدلې شویديبیا چې د جانان د زړه کوڅې بدلې شویدي زمونږ د قسمتونو فیصلې بدلې شویدي اوس مې هم اوسیږي داحساس په شور وشر کې تل هسې مې دسترګو هنګا مې بدلې شویديونغاړه ښکلا د تغافل په حجا بونو کېپام کړه د جنون مې ارادې بدلې شویديمو نږ خو لا اشنا د زړه فانوس درته نیولی دی ستا داورورین حسن لمبې بدلې شویديبیا هغه قاتل هغه سزا هغه مقتل وطن هسې مو دقتل بها نې بدلې شویديمینه يې ( حسنه ) داشن
د حمان بابا مزار
راليږونکی :SAMEUDDIN AFGHANIد راليږونکي پته :s-afghani@hotmail.deنيټه : 08-03-2009 درحمان با با مزار چه د رحمان بابا مزار ورانوید پښتنو ستر افتخار ورانوی دا د فرهنګ او د ادب دښمنانزموږ کلتورزموږ یادګار ورانوی زموږ تاریخ ته دوی په سپکه ګوریدوی زموږ څلی او منار ورانوی نن د صوفی عبدالرحمان په پلمهد تصوف پلونه او لار
په زړه پورې معلومات
راليږونکی :عزت اللهد راليږونکي پته :ezat_pinf@yahoo.comنيټه : 08-03-2009سلام حيران صيب!په دې هيله چې روغ او جوړ اوسی، داوار مې د دوو هغه مقدسو ځايونو په اړه کوم ته چې د نړې مسلمانان هر وخت له احترامه سر ټيټوي معلومات را ټول کړي دي چې په لاندې څو تورو کې يې د ستاسو ښاغلي د بلاګ په مټ له ليدونکيو سره شريکوم. مــــــــــــــــــــــــــــــــــــکه معظمه: 1. یو میلیون (1000000) نفر لم
د ګلو څانګه دې خدای ماته نکړي/ حيران
د راز خبــــــره اشنـــــــا ماته نـــــکړيځينې کيســــې سړی هر چاته نکړيدوی به ګرېوان د وطن څه وګنډي؟دوی چې ډېوې بلې هوا ته نــــکړيزه لکه ژوند ترې لاندې شپې تېرومد ګلو څانګه دې خدای ماته نکړيد جـــــــــفا ياده مې بـــــې ځايه وکړهد حق خـبره څوک پاچا ته نـــــکړيځان ته چې ګورم دښمن هم ويـنمهخدای دې د هيچا هم ميراته نکړيزه يــې يوازې داستـــــا حق ګـــــڼمهزړه مې حوس ځــــــکه خندا ته نکړيزه مې پر خاورې ژوندون نه يم خفهڅوک دي چ
