د محمدحنيف حيران لخوا خپرې شوې لیکنې
غزل:نوید زېری
هغه ما شوم وينې چې په لاس كې يې ډبره ده وړې يې له شونډو چا د حق او ژوند سندره ده وركړي مېږتون ته بيا وزرې چې خداى قهر شيڅومره مو له تاسو دنياوالو مقام غوره ده واړه ارمانونه به د ژوند ترې لولپه كړمه چا كه راته وويل چې ځه ښوونځى له سره ده مينه د ايمان او د پښتو مې كمېدى نه شي لار د جها
چې يې موږ بولو ښاغلي : میران
چې يې موږ بولو ښاغلي خلكو وپېژنۍ ښكلي خدايه! دا ازار ګټلي كسان وايي شكر، شكر بس هرچا ته يې ښكاره كړوزمانې ته يې جنډه كړوچې يې موږ نينه،نينه كړوخوبان وايي شكر، شكر غوړګې، غوړګې راختلي،هغه سرۀ، سرۀ غوړيدلي ستا په لا
غزل :محمد رفيق ميران
ستا غېږ مې بلله پاچاهي ومې نه موندله پاچاهي ياره كه مرګونه نه كېدىتاته مې نيوله پاچاهي بې له پاچاهي زما د رب نه منمه بله پاچاهي يار چې كلى پرېږدي درسره بيا په توپو وله پاچاهي خپل ځان كه له ستونزو خلاصوې مه كوه پاګله پاچاهياوس ځي د ميران د زړه پاچااوس ورانوي خپله پاچاهي محمد رفيق ميران
د ډاكتر سيدبادشاه كمال په زړه پورې هايكوګانې
چا ويل ياري كې چې بنګړي ماتيږيدا خو بيخي دروغ ده ځكه بنګړي خو اوس د اوسپنې دي اې د خوست خلكو په ميزرو پام كړئڅه موده وروسته د مچنوزغو وخت دىد ډي ډي آر ډاياك ور فكر نه شي پخوا به خلكو دا متل ياداووپه بډه اوښ وهل كېدلى نه شيخو! اوس كانټين
غزل/ دوست محمد (ځونډی)
ستا لۀ چم ،ســتا لۀ کـوڅې توبې وباسمنــــورې ســــتا له يارانې تـــوبــې وباســـملکه سترګه د سبا را ښــــکاره نــــه شـوېاوس بـــه زۀ هـــم تر غـــرمې تـوبې وباسمهســـې نۀ چې په کوم قــبر پښــه کيـــږدمټـــوله ځمکه هـــديــرې ، تــوبې وباســــمپۀ هــــر ځای پۀ هر قدم مرګی ولاړ ويد خـپل کور تــر دروازې تــوبې وباســمګــذاره کلي کې ګـرانه شوه ځـونډيــه !هـر ســړی شــو په کې ( ز ) ت
عمر دې ډېر شه: محمد داود تپان
عمر دې ډېر شه خو د سرۀ ګلاب په څېر شې ياره زه به له تا يمه خو ته له مرګي هېر شې ياره زما پر سر به سر ته ورسېږې نه پوهېږې لكه سالو چې مې له تنه راچاپېر شې ياره د غنمرګ لالي دعا تپانه داوه تاتهله موره يو يې دغنمو غوندې ډېر شې ياره
د سعدالله فطرت ښکلی غزل
ځان خو مې په زور نه شو وژلی بیرته راغلمهستا د انتظار شوګیر وهلی بیرته راغلمه ما بلا خواري بلا زاري رڼا ته وکړه خونه ځم ویل جونګړې ته ځه غلی بیرته راغلمه زه به دا په وینو سور تندی رب ته ښکاره کړمهوګوره ویم ستا لار کې وم تللی بیرته راغلمه
لکه سوی لاس: قدرت الله درمان
غړپ د اوښکو له ډک جام کوم روان یمزړه مې نه ځي خو ناکام کوم روان یم ستا لټون پسې په ورکو لارو سر یمستا پوښتنه ګام په ګام کوم روان یم ته که نه يې خو ستا یاد راسره شته دیلکه سوی لاس پرې پام کوم روان یم تیندکونه به نو خود خورمه پـــــه لارهچ
په زړه پورې اسلامي معلومات/ غزا
حضرت يوشع عليه السلام٠ د يوشع(ع) نسب له يوسف(ع) سره نښلي.٠ يوشع(ع) د موسى(ع) ځايناستى او خليفه گومارل شوى و.٠ يوشع(ع) د بني اسراييل قوم د بني افرائيم د قبېلې مشر و.٠ يوشع(ع) ته د موسى(ع) په مړينې پسې سملاسي نبوت ورکړل شو.٠ يوشع(ع) د فلسطين د نېولو پر سر له ٣١ واکمنو سره وجنگېدو او هغوى يې مات کړل.٠ په قران شريف کې د يوشع(ع) نوم راغلى دى.٠
(( جلال امرخېل )) له نا ليدو نه تر لېدو پورې: محمدحنيف حيران
يو وخت مې له يو چا سره يو ناول وليد، چې( په انټرنېټ واده ) نومېده. له کومې بلې ژبې يې پښتو ته راژباړلی و، زما لپاره په انټرنېټ واده کول د حيرانتيا خبره ځکه وه، چې وړاندې تر دې زه له انټرنېټ سره اشنا نه وم؛ خو بس له ملګري مې د مطالعې لپاره اخيستی و؛ ځکه مې کتاب سر تر بېخه ولوست. عجبه وه د انټرنېټ په مټ يې له يوه بل سره ډېر لرې لرې هره ورځ سره ليدل، خبرې يې سره کولې، راز ونياز يې سره شريکول او بالاخره په دې سره سلا شوي و، چې کوم ځای د ليدو لپاره سره وټاکي او دا
غوره اسلامي معلومات/ غزانور غزا
حضرت حضر عليه السلام٠ په کهف سورت کې د حضر(ع) پېژندنه(تذکره) راغلې ده.٠ حضر د حضر(ع) اصل نوم نه دى، لقب يې دى.٠ ابوهريره(رض) وايي چې حضر ته ځکه دغه لقب ورکړل شوى، چې يو ځل په شاړه ځمکه ناست و او هغه زرغونه شوې وه.٠ د حضر(ع) اصل نوم بليابن ملکان و.٠ د حضر لغوي مانا شين يا زرغون دى.٠ حضر(ع) ته د پيدا کولو او رامنځ ته
غزل: مرجان ،اظهار،
, د هواد پياوړي شاعر ,کاروان صيب ، د شعر په ليکهاو کاروان ,صيب ته ډالۍ.غزلچي تا پرې ولمانځم د مينې توری نشته نشته کاروانه ستا په څير ځلانده ستوری نشته نشتهد ژوند چنار مې د نفرت په اور کې وسو ځيدهچي د زړه کډه ور وړم داسې لوری نشته نشته لوړ مو ساتلي د اسلام د عظمتو نو څلي په دغه خاوره د ايمان کمزوري نشته نشته لاندې پر ځمکه مو په هر قدم د مرګ ويره ده د امن ښار کي يو د
غزل: منظور احمد زاهد مسعود
څنګه چی لمر د ځمکې سر ونیسيداسې مې زړه د یار نظر ونیسي د ناز خبرې دې په زړه لیکمهخو پیغورونه مې ټټر ونیسي د مکرجنو سترګو خیال دې ساتهزما به روغ بدن پرهر ونیسي د جینکو زړګي له کاڼو جوړ ديچې يو يې مړ شي بل دلبر ونیسي زاهد داستا په مينه ستايي رقيبځکه يې پښې ستا په خاطر ونيسي
د پکتيا د مطبوعاتو پرون او نن: محمدحنيف حيران
مطبوعات او رسنۍ د هېواد په پرمختګ او پېژاند کې يو ستر رول لوبوي. د هر رنګ روزنيزو او تعليمي ادارو، ښوونځيو، پوهنتونونو او اداري کارونو په پرمختګ کې مطبوعات په لومړي قدم کې راځي. په دې وروستيو کلونو کې زموږ د هيواد د رسنيو او مطبوعاتو بازار خورا ګرم دی، مانا دا چې ډېرې زياتې ورځپاڼې، مجلې او جريدې خپريږي، د څرنګوالي او کيفيت لوري ته يې وروسته راګرځو. په يوه مجله کې مې لوستل، چې په متحده ايالاتو کې کومه
غزل:مرجان اظهار _ مانسهره
اوزګار يم چې دا چم او کلی ګران تما ميږيد سر په بيه هر يو ښکلی ګران تما ميږيچې ته مې د ملت له درد ه سترګې پټوې نوبس ماته هم ويل ښاغلی ګران تما ميږينازونه د ې د سترګو په ليمو جانانه وړم خودي زړه ته مې په ناز منلی ګران تما ميږيچې ته را ته له ورا يه غلچکۍ خندا ونه کړېدا ژوند را ته په غم لړلی ګران تما ميږيپه خوله که ،اظهار، نه ستا يم د حقې لارويانقلم مې په هنر کې غلی ګران تما مي
د زرکې ښکلی غزل
د پکتيا د غرو بلبله وم اوس نه يمزه په زړه ډېره شډله وم اوس نه يمماتوه مې په تېره تبرګي باندېزه پخوا خوږه سنځله وم اوس نه يمد جانان د غاړې هار وم ځنګېدمهڅومره ښکلې مرغلله وم اوس نه يمبې وفا شوې د رقيب څنګ دې اختيار کړوستا د جګې شملې ګله وم اوس نه يمد زرکينو سترګو تور مې ټول اوبه شولپه زيارت کې ډېوه بله وم اوس نه يم.
غزل: اجمل ښکلی
حيران صاحب سلامونه!ستا د غزل په مطلع خپل يو مات ګوډ غزل درلېږم، هيله ده چې خوښ به دې شي.( ساه پکې راشي او ژوندی شي سړیچې شي مين ايله سړی شي سړی )چې د چا ګل زړګي ته لاره وکړيد چا د ګل زړګي زړګی شي سړیچې مينه نه لري او درد نه لريد ژوند د زړه د سر ازغی شي سړیچې د ښايست پر ملک دې راج وکړمهزړه راته وايي چې کرزی شي سړیوتلی شي د محبت له اودېکه له اودې د ژوند و
د اسد دانش په زړه پورې نظم
کلونه وشول او مودې تېرې شوېها د جنګونو ورځې شپې تېرې شوېپه ما د غم ترخې شېبې تېرې شوېپه تا هم بدې حادثې تېرې شوېموده شوه ډېره چې ورک شوي يو مونږتاته به ياد، که به دې هېر يمه زهرښتيا- رښتيا او دروغ يې دروغ جانانهزما د ذهن په ښايسته کتاب کېنوم دې د زرو په اوبو ليکلى
(((د عمر دراز مروت نوی او ښکلی غزل)))
څوچې دا ستا د سورکو شونډو نبات دغسې ويزموږ په ملک کې په بس دغه حالات دغسې وي د سر پناه به راته وایه په کوم ځای کې اخلوچې بهر اوري سورکی اور او جومات دغسې وي له داسې ژوند نه به مرګ سل ځله بهتر وګڼمد پسرلي چې په کې ټول عمر قات دغسې وي
غزل: حميده پکتيانۍ
زه لکه د پرخې پر ګل ژوند کومچا راسره څه کار دی خپل ژوند کومډېر عمر مې بې له تا تېر کړی دیډېر عمر نه وروسته اول ژوند کوموتې د حالاتـــــــو له مېــــــچن يـــــــــمهاوس هم لا د ژرندې پر پل ژوند کومغاړې مې دې دين په دنيا بندې ويبې که ستا له ياده کوم بل ژوند کومښه يم، د پښو ګرد يم، بده نه يمهبس لکه لېمو کې کجل ژوند کومځانته ګوزاره پکتيانۍ نه کيږيځمه له اشنا سره مل ژوند
