د محمدحنيف حيران لخوا خپرې شوې لیکنې
د ګران او زړه ته راتېر ملګري حنيف حيران په نوم
د ګران او زړه ته راتېر ملګري حنيف حيران په نوم زما په ښکلي خوب واکدارهمهربانه شوخه يارهټول جهان مې درلوګی شهخدای دې مينه مه کړه خواره ته شاعر يې ته مين يېمسافر له خپل وطن يې
غزل: مرجان ،اظهار،
زه ئي له کاره ويستم د ي د کار نه شو اخيرزړه مي په ښکلو پسي درومي په لار نه شو اخيرپه منصوري جزبو ئي نمانځم د هر ښکلي مينهسر په اوږو لرم د ليچو په دار نه شو اخيرد محبت په نوم د زړه کور کي مې اوسي يو څوکدغه مکان له دي ښا غلي اوزګار نه شو اخير وينه مو ګډه ده او مينه مو مثال نه لريد لر او بر په نفر تونو کي شمار نه شواخير د لاري سر دي ديوالو نو راته غوږ نيولي مړوند په ورو ښوروه ګراني
يتيمه سوالګره / ولايت خان ځدران
چاغ سړي خپله لور تر لاس نیولي وه په بل لاس کې یې د موټر کلۍ اړولې راړولې د خپل موټر په لور چې تر سړک پورې ولاړ وه راون ول لور یې وروته وویل «پاپه» زما هغه کالي چې پرون تا او «مامي» را ته اخیستي وه ندي خوښپلار یې وویل: ولې لورجانې هغه خو مې ډیر قیمت درته اخیستي پوره ۲۹۰ ډالر مې په ورکړي ـ د سړک تر غاړې ناستې یتیمې سوالګرې خپلې ځیرې لمن ته وکتل سر یې په زنګون کېښود په مخ یې رڼې اوښکې را وبهیدې ا
غزل: د وصال بنګش د طرحي غزل پر ليکه/ حيران
(( بيا مې چې د خيال په ګوتو ونيوېخيال ته مې د فال په ګوتو ونيوې ))جوړ يې د هنر په لاس منګی کړلوزړه مې د کولال په ګوتو ونيوېدا سړی شاعر و چې يې خپل کړلېده د خپل کمال په ګوتو ونيوېزه دې د جمال په اور ستي کړمهته مې د جلال په ګوتو ونيوېماته دې ماضي که زېندۍ جوړه کړهته مې هم د ( حال ) په ګوتو ونيوېڅوکه د نګهت جامو کې والوتېبيا مې د شمال په ګوتو ونيوېمينه به حيرانه در
سرليک: د جهاني صاحب په اړه ليکنه
نېټه: 25.07.2010 13:25 سلامونهد پکتيا په ډاګ کې نومي بلاګ کي د جهاني صاحب په اړه يوه ليکنه خپره شوې چې ( له عبدالباري جهاني سره يومازديګر ) نومېږي. له ليکنې سره د ليکوال نوم نشته، نه پوهېږم چې دا ليکنه د چا ده، د هر چا چې وي هيله ده چې زما سره زما پر ايميل يا موبايل اړيکه ونيسي.په درنښتعبدالنافع همت، کابل
غزل: بلېنډه بدرۍ
راليږونکی :sthoorayد راليږونکي پته :stooray@hotmail.comنيټه : 22-04-2008غزل: بلېنډه بدرۍپه ما ای د ا جل لويه ديواله که ورانيږېزه هسې هم بې څوکه بې وباله که ورانيږې لږ صبر شه يو څه ځواني ېې پاتې له غربتهبيا خير دی د هر لوري مې مجاله که ورانيږې انکار
جلال امرخېل د ناندريز ليک په ځواب کې: حميد احساس، هالنډ
تیره شپه مې د ښاغلي سید شاه سقیم د لیمه په نوم ویبلاګ کې د(جلال امرخیل ته پرانیستي لیک )تر عنوان لاندي یو لیک ولوستلو،چې دښاغلې خور ښاپیرۍ له خوا ورته لیکل شوي ؤ . خداي (ج) شته چې د داسي لیک په خپرولو ډیر خفه شوم ، چې زموږ په پښتنه ټولنه کې هم داسي پیغله راپیده شوه ، چې خپلې معشوقې ته پرانستي لیک ولیکې ، او بیا یې انټرنیټ پاڼه کې خپور کړي ،دتعجب وړخبره دي .زه به لومړې دی خور ته دا ووایم چې که ته په رښتیا پښتنه او د پښتون پلار او مور بچې وی
غزل: سلطان احمدزی
ژوند مې څو سلګۍ خو پاتې ترينه ځمه روانيږمد خپل ذات سره يو كيږم د خپل ځانه جدا كيږمستا د سپين رخسار رڼا وه اوس چې نشته نو زه نه يمد تيارو په تور وجود كې لكه سيورى محوه كيږمپښه نيولى يم پدې چې ستا د سترګو ديدار غواړمد ژوندو له هسكه بامه په كرار كرار كوزيږمعشق دې داسې چارې وكړې له هرڅه نه مې زړه موړ دىنه له ژوند سره جوړيږم ، نه تر تا پورې رسيږمد خندا هيڅ وسيله په زړه كې نه لرم سلطانه
غزل: دوست محمد ځونډى
د درويش دراني د غزل پر ځمکه څراغونه يې کړي مړۀ او بيا يي پريږديغم کړي جوړ په هر کاله او بيا يې پريږديها بې پلاره ماشومان کړي خپلي ميندي په للو للو ويدۀ او بيا يي پريږديخداى دي داسي شپون پيدا کړي چې رمه مولږ کړي تېره تر ليوۀ او بيا يې پريږديپه دي هيله يم ژوندى چې زما په لوريلږ راپورته کړي باڼۀ
جنسيت او پر کوچنيانو يې آغېزې/ ژباړن :حيران
له خوراک اوڅښاک نه وروسته جنس د انسان د ژوند يوه مهمه برخه تشکيلوي؛ بلکې که په جنسي توګه يو انسان صحت مند نه وي؛ نو هغه به د رزق په لاسته راوړلو کې هم په پور توګه بريالی نه وي؛ لکه څرنګه چې انسان ډوډۍ د ژوندي پاتې کېدو لپاره يوه اړتيا بولي، همدارنګه که چېرې په انسان باندې که په غير صحي اندا ز کې جنسيت غالب شي؛ نو هغه يې د جبران لپاره دګناه،جرم او زياتي لور ته مايله کيږي، د خوراک او پوښاک لپاره، چې انسان په غير ق
غزل:استاد عبدالله صداقت،کونړ اسعداباد ښار
ولې به هر وخت ستا تصویر ته ژړیده جانانهنړۍ ددې اوښکو په راز نه پوهیده جانانهاوتر اوتر به یې کتل د وخت له وېرې ځنېغلې د کلي په کوڅو کې تېرېده جانانهبیا یې د سترګو کټوري له اوښکوډک ښکاریدلستا د راتلو په انتظار وه وېرېده جانانهستورو یو بل نه تپوسونه د سپوږمۍ چې کولسپوږمۍ په وريځ کې پټه تله ترې پټېده جانانهخدای خبر بیا ریبار پیغام کې ورته څه وویلچې تر سکڼي ماښام یې سترګه رپېده جانانه
غزل: محمدحنيف حيران
ګرځي اوتر لار له شپانه ورکه دهترېنه رمه د ژوندانه ورکه دهځم له هندارو غبارونه څنډميوه تلوسه مې له خپل زړه ورکه دهد سر په بيه يې هم سوله نشوهنوره چاره له پښتانه ورکه دهدا سړی چاته په سجده پرېوزي؟ترېنه قبله چې په لمانځه ورکه دهزه چې بې لارې وم نو ده په لار کړماوس خپله لاره له هغه ورکه دهغل او څښتن دواړه يې لټه کې ديلار کې سيکه بېرته له غله ورکه دهحيرانه خدای خبر چ
ښکار: اسد دانش ساپی
زه اوس هيلۍ نه ولمپس له دې ښکار ته نه ځمبس دی مرغۍ نه ولماوس چې اسمان هم وريځ وياوس چې د ښکار ورځې ويزه په بړستن کې پټ شملکه ماشوم دغسېد مور لمن کې پټ شمبره اسمان نه ګورمهسې نه بيا مې پر زړهد مرغو ښکار وګرځيټوپک راواخلم لاړ شمخپلو يارانو سره له اشنايانو سره يو څو هيلۍ وولمښکلې مرغۍ وولمنور دا آزار نه اخلمنه داسې نه کوم نورځکه ه
غزل: استاد اجمل ښکلی
برخمن چې دې له خولې شوم، لېونی شوماوس خاوند د پېمانې شوم، لېونی شومما په مينه کې دي دوه بېلاته کړينه د ځان، نه د هغې شوم، لېونی شومدا منم چې مې له زړه نه وايستلهخو په زړه زرې زرې شوم، لېونی شومته وا پاس سپوږمۍ زما غېږ کې پرته دهته وا خان د شېنکۍ شپې شوم، لېونی شومچې له زړه مې ستا د مينې لاس ختلیيو بې درد د زمانې شوم، لېونی شومچې مې خيال لفظونه ستا ښايست ته ورکړلزه شاع
دښته: محمدحنيف حيران
ته د ژوندون د دښتېګوره او دنګه ونهلرې له نورو ډېروپر خپل قامت راټولهزه هم د ژوند د لارېستړی ستومان مسافراو پر اوګو مې د ګناه پېټیترې لاندې کړوپ کړوپ روانلرې سېلۍ لرې توپان راروانزه يم د ژوند سارا کې حق پک حيرانتاته درځم تاته پناه دروړمهد خپلې ګرانې او زړې ادکېد خولې دعا دروړمهچا راته تانه هم ويلچې زړه مې درنکړمچرې پناه درنه وړمد مور دعا د
د استاد اجمل ښکلي ښکلی غزل
حيران صاحب سلامونه!ستا د غزل په مطلع خپل يو مات ګوډ غزل درلېږم، هيله ده چې خوښ به دې شي.( ساه پکې راشي او ژوندی شي سړیچې شي مين ايله سړی شي سړی )چې د چا ګل زړګي ته لاره وکړيد چا د ګل زړګي زړګی شي سړیچې مينه نه لري او درد نه لريد ژوند د زړه د سر ازغی شي سړیچې د ښايست پر ملک دې راج وکړمهزړه راته وايي چې کرزی شي سړیوتلی شي د محبت له او
سترګې مې له تا جار شه!!!!
راليږونکی : عاشق الله شمالیوال ټليفونشميره: برېښناليکپته: ashiq_shamali@yahoo.com سرليک: لنډه کیسه نېټه: 08.05.2010 18:04 سترګې مې له تا جار شه!!!!لیکوال: عاشق الله شمالیوالد مارچ د میاشتې 3 مه، 2008 کال کابل، خیرخانه.کلونه پخوا د ښار نه په یوې لیرې پرتې سیمې کې یوه سمسوره او شنه بنډه پرته وه، خلک یې ډیری بزګران وو او پخپلو ځمکو او پټیو کې یې
غزل: محمدحنيف حيران
څوک چې د مور سيوری په سر نه لريهغـــــــــوی بينا وي خو نـــــــــظر نه لريدې مېکـــــــــده کې سړی وژني هوسساقي يې ورک دی او ساغر نه لريبې له يو بله زه او تــــه نيـــــــمګړي لکــــه کابــــــل چې پېښـــــــور نه لريډيوو د اوښکو ته خپل ژوند تېرويد وطن خلــــــک مې خپل لمر نه لريزړه رانه يوسي خو ايسار يې نه کړيسترګې يې اوس هســـــې اثر نه لريد د
غزل: منظوراحمد زاهد، مسعود
څنګه چه لمر دځمکې سر ونيسي داسي مي زړه ديار نظر ونيسي چابه په اوښکو وي مړې کړې شمعېدچابه مخ پرې پلستر ونيسي دنازخبرې دې په زړه ليکمه خو پيغورونه مې ټټر ونيسيدمکرجنو سترګو خيال دي ساتهزما به روغ بدن پرهر ونيسيدجينکو زړګى له کاڼي جوړ ويچه يو يي مړشي بل دلبر ونيسيکه را نه لاړي ګلي ښه پوهيږمزړه دعوه ګير به مي دا لمر ونيسيزاهد يي هر ځلې دلبر يادويځکه يي هر غزل اثر ونيسي
غزل: جلال امرخېل
ډک له شک او شبهات شه ، جينۍ مړه شې زهر ، زهر دې خيالات شه ، جينۍ مړه شې ناروغي دې خدای ښه مه کړه ، ساه نيولې !د زړه درد دې نور هم زيات شه ، جينۍ مړه شې ننګرهاری غرور مې غورځي له پښو نه هلمندی چارګل دې مات شه ، جينۍ مړه شې په دروغجنه خوله د
