ژباړې
نظم \ احمد بختيار ساحل
زما کليزه !مور مې بېګاه راته وېلې زويه !نن دې کليزه ده راغاړې وځهتا د ژوندون د يوشتم پسرليموسم ته غاړه ورکړهترتا دې دوه ورونه پخوا مړه شويته لا هغه مهال نړۍ کې نه ويستا د راتلو لارې مې تل څارلېچې زما بل زوى به نړۍ ته راځيددې نړۍ خوښي به ټوله ماتهپه يوه دم راکويهمسې وشول د الله خوښه وهته يې راغاړې ويستېژوند خو غربت و خو ته بل انسان وېتا به په غم کې هم خندلې راتهما به هم
غزل \ بختيار ساحل
دا به وي چې د دنيا د زړګي سر يې خو بيا زه وايم زما د زړګي سر يې ستا د مينې او خلوص څه وجه نه ده دا ښکاره ده چې پيدا د زړګي سر يې ځوړند سر درپسې نه ځمه خو ياره ! تل به وايمه چې واه ! د زړګي سر يې ټول وجود مې ستا د عشق په تبه پروت دى داسې نه ده چې تنها د زړګي سر يې ستا د زړه د ارادې کيسه کې نه دى د ساحل خو ښه صفا د زړګي سر يې
نصيرالله بابر \ ساحل
د پاکستان د کورنيو چارو پخوانى وزير او د واکمن خلکو ګوند مهم غړى نصير الله خان بابر د ورپيښې ناروغۍ له مله ومړ. نصير الله بابر د پاکستان د خيبر پښتونخوا ايالت د نوښار سيمې اوسېدونکى و او له تېرې څه مودې راهيسې سخت ناروغ و. د پاکستان دولتي ټلويزيون تېره شپه ناوخته اعلان وکړ، چې پر نصير الله بابر د ګوزڼ حمله شوې وه او له تېرې څه مودې راهيسې د پېښور ښار په پوځي روغتون ( سي. ام.اېچ) کې تر درملنې لاندې و. سرچينې زياته کړه، چې نص
يوه ټپيزه
ما غېږ کې واخله ما خوندي که ګونځې دې لرې له تندي که نورې دې ختمې اسويلي که د برېتو څوکې دې قيچي که زما په شونډو پرهرونه جوړوينه
