افغانستان دراجلاس مجمع عمومی

هفتاد ویکمین اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل بتاریخ ۲۰ سپتامبربا ایراد سخنرانی بان کی مون سرمنشی ملل متحد آغاز وبتاریخ ۲۶ سپتامبربا بیانیه آقای دورگا بهاتوری نماینده نیپال و معاون مجمع عمومی سازمان ملل پایان یافت، دراجلاس سالجاری مجمع عمومی ملل متحد ۱۳۵ رئیس دولت و یا حکوما ت از ۱۹۳کشورعضو سخنرانی نموده، در مورد اوضاع سوریه، وضعیت مهاجرین قضیه فلسطین و سایر معضلات جهانی نظریات شانرا ابراز داشته .
  ازموضوعات قابل یادآوری در مجمع عمومی سالجاری ملل متحد یکی هم درگیری لفظی نمایندگان هند و پاکستان بود، نواز شریف صدراعظم پاکستان طی بیانیه خویش در مجمع عمومی قضیه کشمیر را مطرح و نیرو های امنیتی هند را به پامال نمودن حقوق بشردرکشمیرمتهم نمود وی برهان ونی یکی ازتندروان کشمیری را ( رهبر جوان ) مردم کشمیر خطاب و حمله انتحاری برقرارگاه عساکرهندی درنزدیک خط سرحدی میان دو کشور را که سبب کشته شدن ۱۸ نفر از عساکرهندی گردید عکس العمل نسبت به قتل برهان ونی وانمود نمود.
   اتهامات پاکستان سبب عکس العمل شدید هیأت نمایندگی هند در سازمان ملل گردید، خانم اینم گمبهیرسکرتر اول نمایندگی دائمی هند در سازمان ملل با استفاده از حق پاسخگوئی،پاکستان را به حمایت از تروریزم در سراسر جهان متهم نمود، خانم اینم در بخشی از سخنان خویش اظهار داشت "جهان هنوز فراموش نکرده که دنباله و سرنخ حمله مرگبار یازده سپتامبر به شهر ایبت آباد پاکستان منتهی گردید".
  در اجلاس امسال اسامبله عمومی ملل متحد محمود عباس رئیس تشکیلات خودگران فلسطینی ازدولت بریتانیا خواست به دلیل بیانیه ۱۹۱۷ بالفور که منجر به تاسیس کشوری یهودی درفلسطین گردید، عذرخواهی کند وبرای جبران آن دولت فلسطین را برسمیت بشناسد.  
 عبدالله بن زاید آل نهیان، وزیر خارجه امارات متحده عربی ایران را به بی ثبات نمودن منطقه متهم و اظهار داشت که پس از امضای برجام حتی "یک لحظه هم ایران از تلاش برای بی‌ثبات کردن منطقه دست بر نداشته است".بتاریخ  ۲۵ سپتامبربهرام قاسمی، نطاق وزارت امور خارجه ایران با انتقاد از سخنان وزیر امور خارجه امارات متحده عربی اتهام وارده بر کشورش را رد و متقابلآ امارات را مسئول عمیق‌ترشدن شگاف‌ها و گسترش جنگ افروزی در منطقه خواند.
در اجلاس سالجاری نیزمانند سالهای قبل تعداد از نمایندگان خواهان اصلاحات درشورای امنیت گردیده خواهان توسعه عضویت در آن شدند اینکه آیا برای این خواست برحق کشورهای افریقائی ،آسیائی و امریکای لاتین درسازمان ملل که فاقد نمایندگی دائمی در شورای امنیت هستند گوش شنوائی وجود دارد یا نه آنرا به بحث دیگری گذاشته اکنون نظری به نقش هیات کشورخویش در بزرگترین گردهمائی سالانه سران ونمایندگان عالیرتبه جهان درنیویارک انداخته تا بدانیم از کشوری که ازبرکت نام زیبای و دشمن سوز افغانستان امروز در صدر لست اعضای سازمان ملل قرار داشته و بیرق پرافتخارآن در رائس پرچم های بیش از یکصد نود و سه کشورعضوسازمان ملل در مقر آن سازمان  دراهتزار است آیا بطورلازم و شایسته نمایندگی صورت گرفته است؟


 ایراد بیانیه در مقرسازمان ملل با پیراهن و تنبان!
   طوریکه اطلاع دارند در رائس هیأت کشور ما محترم سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور کشور قرار داشت، ایشان در حالیکه دراکثر مراسم رسمی و ملاقاتها و سفرهای کاری درولایات کشوربا دریشی ظاهر گردیده اما اینبار در یک گردهائی بین المللی درمقر سازمان ملل با پیراهن و تنبان اشتراک نموده ،در تصاویری که دررسانه ها از وی بنشررسیده وی حتی هنگام عزیمت درمیدان هوائی بین المللی کابل نیز لباس دریشی برتن داشته ولی هنگام بیانیه درمجمع عمومی سازمان ملل متحد ترجیح داد بعوض دریشی ،پیراهن تنبان وطنی برتن نمایند، یکعده معتقد اند که آقای دانش در مورد پوشش لباس خویش هنگام ایراد بیانیه در دوراهه قرار داشت زیرا از یکطرف براساس پروتوکول های تشریفاتی درهمچو مجالس معمولا نکتائی نیزبا دریشی همراه بوده که دراینصورت دوستان ایرانی را از خود میرنجاند زیرا مقامات رسمی ایران نکتائی را نماد فرهنگ غربی دانسته وایران یگانه کشوری است که دیپلوماتها ومسئولین دولتی آن ازدریشی که آنهم منشا غربی داشته استفاده ولی نکتائی یا کراوات را بایکات نموده اند.
  از جانب دیگراگرجناب دانش صاحب دریشی را بیدون نکتائی به تن مینمود در این صورت  دنباله روی ایشان از زمامداران ایرانی آنهم در یک مجمع بین المللی که درآن روئسا ومقامات عالیرتبه کشورهای غربی هم حضور داشت بیشتر برملا گشته  لذا ایشان ترجیع داده با همان پیراهن و تنبان و لباس خواب در بزرگترین گردهمائی رهبران جهان به نمایندگی از کشورما ظاهر گردد جناب دانش درحقیقت با این عمل خویش تحقیرملت و کشوری را که وی به نمایندگی ازآن درآنجا بیانیه ایراد می کند بررنجاندن دوستان ایرانی و کشورهای غربی ترجیح داده بیانیه خویشرا  با همان پیراهن وتنبان ایراد نمود.
   البته هدف دراینجا کم ارزش دانستن پیراهن تنبان که در افغانستان پاکستان و هند مورد استفاده بوده نبوده بلکه پوشش مناسب ورسمی یک مقام عالی دولتی دریک گردهمائی بین المللی است، بهرحال ازشکل و فورم ظاهری هیأت کشورخویش که بگذریم معاون اول رئیس جمهور کشورما در ابتدای بیانیه خویش از تبعیض وتفوق طلبی درکشوریادآوری نموده وی دربخشی ازبیانیه خویش اظهارداشت "ملت افغانستان حامل یک میراث تاریخی تلخی از منازعات، استبداد، تفوق طلبی، تبعیض و نابرابری است."
چنین به نظر میرسد که شکوه و شکایت در کشور ما اکنون به عادت ومود مبدل گردیده است معلوم نیست جناب دانش صیب از کدام تبعیض و نابرابری صحبت می نمایند این چگونه تبعیض است که ایشان دررائس عالیترین مقام دولتی از کشور و مردم افغانستان در سازمان ملل نمایندگی می نمایند دور نه میرویم همین کشوری ایران را مثال میاوریم در ایران اهل تسنن که قریب ده در صد نفوس آنرا تشکیل میدهد نتوانسه اند حتی به پست های مدیریت عمومی راه یابند چه رسد به پست های عالی ریاست، معینیت ویا وزارت ، در تمام سفارت های انکشور یک سفیراهل تسنن وجود ندارد در حالیکه در کشور ما هموطنان هزاره و اهل تشیع ما از ارگ ریاست جمهوری گرفته تا قصر سپیددار و دستگاه دیپلوماسی کشور عالیترین مقامهای دولتی را در اختیار دارندوجناب شان از کشورما درسازمان ملل  نمایندگی نموده ولی با آنهم از تبعیض و نابرابری سخن گفته میشود آیا درتصور هم می گنجد که روزی یک اهل تسنن به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران در اجلاس مجمع عمومی نمایندگی نماید ؟
  براساس بیوگرافی جناب سرور دانش تحصیلات عالی خویشرا در کشورهای عراق و سوریه که هردو کشورعربی زبان بوده به اتمام رسانیده که دراینصورت ایشان به زبان عربی که یکی از زبانهای رسمی ملل متحد بوده باید مسلط باشند در حالیکه نامبره بیانیه خویشرا نه به یکی از شش زبان رسمی ملل متحد بلکه به لسان دری ایراد نموده، اشتراک در اجلاس

مجمع عمومی تنها به ایراد بیانیه آنهم به زبان مادری خلاصه نگردیده نمایندگان کشور ها سعی می نمایند  در حاشیه اجلاس از فرصت استفاده  و با انجام ملاقاتها و تدویرکنفرانسهای مطبوعاتی سیاست ها ی  کشور خویشرا توضیح نمایند این موضوع بخصوص برای کشور ما که در معرض یک جنگ اعلام ناشده از جانب پاکستان قرار دارد از اهمیت خاصی برخور دار است .
  طوریکه میدانند اشتراک روئسای دول و یا حکومات در جلسات سالانه مجمع عمومی ملل متحد الزامی نبوده و وزرای خارجه و یا مقام عالیرتبه دیگر یک کشورکه توانائی لازم اشتراک فعال دریک چنین گردهمائی بزرګ بین المللی را داشته باشد نیز میتواند به نمایندگی از کشورهای شان دراجلاس سالانه مجمع عمومی اشتراک و بیانیه شانرا ایراد نماید ‌بطور مثال از کشور اتریش وزیرخارجه جوان آن به نمایندگی از این کشوربیانیه خویشرا ایراد نمود همچنان ازکشورهند ،امارات و تعداد زیاد کشور های دیگروزرای خارجه به نمایندگی از آن کشورها در اجلاس سالانه اسامبله عمومی اشتراک نمود.
  در ترکیب هیأت عالیرتبه کشور ما در سالجاری پسرمعاون اول رئیس جمهور نیز شامل بود، اگراین انتخاب براساس دانش مسلکی تجربه و توانائی فردی صورت گرفته باشد که هیچ اشکالی ندارد ولی اگردلیل انتخاب ایشان این باشد که چون پدرایشان بعلت عدم امکان بدست آوردن ویزه امریکا و یا هردلیل دیگر نتوانسته در جلسات مجمع عمومی اشتراک ورزد لذا بعوض ایشان پسر وی در ترکیب هیات شامل گردیده .اشتراک در اجلاس سالانه مجمع عمومی ملل متحد در نیویارک سفرتفریحی ویا استراحت نیست که مقامات عالیرتبه کشورما نورچشمی های خویشرا به آنجا بفرستند،اشتراک درمجمع سالانه ملل متحد دانش مسلکی درعرصه دیپلوماتیک تجربه وتلاش شباروزی نیاز دارد ، دراجلاس عمومی سالجاری،جهان شاهد بود که چگونه هیأت نمایندگی هند با داشتن دیپلومات های ورزیده و مسلکی توانست پلانهای پاکستانرا در مورد طرح نمودن موضوع کشمیردراجندای اسامبله عمومی نقش برآب نماید دراثرسعی و تلاش هیأت هندی نه تنها عملی گردیدن طرحهای پاکستان میسر نگردید بلکه پاکستان بحیث یک کشور تروریست پروربیش ازپیش درانظارجامعه جهانی معرفی گردید.
در اوضاع و احوالی که کشورهند تلاشهای خویشرا برای تجرید پاکستان تشدید نموده است هفتاد ویکمین اجلاس مجمع عمومی ملل متحد بهترین فرصتی بود برای افشای پلانهای شوم پاکستان دراستفاده از تروریزم برای مقاصد سیاسی ودرنتیجه منزوی نمودن هرچه بیشتر پاکستان درمجامع بین المللی، ولی آیا هیأت نمایندگی کشورما در مجمع عمومی سازمان ملل  توانائی  چنین مقابله را با پاکستان داشت؟ این پرسشی است که به پاسخ نیاز دارد
والسلام