غزل
زه او ته یو د ځوانۍ د سیند په غاړه
خیر که ګرځو د مستۍ د سیند په غاړه
په مکېز تګ دې له څه سره تشبه کړم
لکه ګرځي چې هیلۍ د سیند په غاړه
مونږ په سیند لاهو، په مونږ کې حوصله وه
زمونږ ډوبه شوه کښتۍ د سیند په غاړه
ته محل کې تږی، تږی راته ښکارې
ما وهلې ده کېږدۍ د سیند په غاړه
نه چې سیند راپسې بیا کلي ته راشي
نوره نه وهم شپېلۍ د سیند په غاړه
د باران د ترنم په تماشه کې
را نیولی یم ږلۍ د سیند په غاړه
دا الهام په اوبو هسې مین نه دی
ده لیدلي ښاپېرۍ د سیند په غاړه
نصرت الهام
