غزل
ستړى ستومان يمه چې چرته ځمه
ژوند دى روان يمه چې چرته ځمه
دلته هم نور پاتې کېدلى نه شم
او پښېمان يمه چې چرته ځمه
نړۍ سپوږمۍ ته په رڼا پسې ځي
زه هم انسان يمه چې چرته ځمه
دلته مې څوک هم په کيسه کې نه دى
هلته جانان يمه چې چرته ځمه
لکه پښتون يم په تيارو کې روان
حيران، حيران يمه چې چرته ځمه
دنيا مې خداى خبر چې چرته بيايي
افغانستان يمه چې چرته ځمه
الهام تش مينې پسې هلته ورځم
په هغوى ګران يمه چې چرته ځمه
نصرت الهام
12.10.2009
- نصرت الهام
غزل
بيا په وطن شــپه راغله، بـيا مو شولو چــم خـاموشيو زه يم چې ويـښ يمه، هېڅ مې نه شو غم خاموشهســـې نــه چــې ستا بنــګـړي، ټول کلى خبر کاندياخــلې بـه قــربان دې شم، دلتــه هـــر قــدم خاموشداســــې د اخـــتر ورځ بــه، کلـــه وي خــاونده بــيازه چې کړم ګيلې ورته، ناست مې وي صنم خاموشزړه کـــې مې د ښـــکلي يار، درد پ...
12.10.2009
- نصرت الهام
غزل
شـپه تر ســهاره د شـــوګير ملــګرتيا پاتې نه ده
د خندا ډېر دي خـــو د وير ملګرتيا پاتــــې نه ده
تــــه رانـــه اوس هــم د رقيـب دله پوښتنه کوې
شـــکر زما او د خنزير ملګــــرتيا پاتــــې نـه ده...
