غزل
سـتا د ســـترګو پـــه اثر ، شي رانه هېره
خپله څــړيکه د پرهر ، شــي رانه هــېره
کله کــــله مازيګـــر شــــي رانـــه هـېره
نـــېغه لاره د ګــــودر ، شـــي رانه هېره
دروغـجن نه يم ، هېرجن يم ، سودايي يم
چــــې وعده وکړم اکثر ، شي رانه هېره
څه خبره مې په زړه وي ؛خو ستا مخ ته
يو ناڅــــاپــــه شم اوتر ، شي رانه هېره
خدای خو مه کړه چې د ژوند په ازمايښت کې
تماشـــه دې د نـــــظر ، شــــي رانــه هېـــــره
زه د عـــشق له شـرکه سل ځله توبه کړم
خو چې راشم ستا په ور ، شي رانه هېره
هــــسې نه د شــــرنګېدلي شــعر له غـمه
ملګــــرتيا د خــوږ هنر ، شــي رانه هېره
جلال امرخېل
26.08.2009
- نصرت الهام
غزل
ستــا سترګــــــوکـــــه اداوې اونازونه رازلمي کړهزمـــا څیرې ګرېــــوان هم ډېرخیالونه رازلمي کړه
تا پور لـــــه پېغلتــــــــــوبه دی اخیستی دګلـــــونوماهـــــم ورتـــه په زړه کې هــــــــوسونه رازلمي کړه
قسمت به مې چې کوم کاڼی تنــدي ته وي لیکلیرقیب راته ګاونـــــــــډکې تهمتــــــونه رازلمي ک...
27.08.2009
- نصرت الهام
الهام سلامونه!څه حال دی؟ ښه خو به يې!وروره که! دغه يو شعر مې نږدې کال - یو نيم وروسته ليکلای، که په دې منځ کې مې کوم یو لیکلی هم وی، بس وګڼه، لکه چې نه مې وي ليکلای، په دې موده کې ستا په ګډون یو شمېر ملګرو ګوتې راوړې، چې له شعر سره دې مينه کمه شوې ده، دا او هغه لامل دی، چې شعر درنه پاتې دی، اوس يې هم ليکلای شې؛ خو نه يې ليکې، دا او هغه ....خو ما په دې موده کې هره شېبه هڅه کړې، چې شعر ولیکم، خو چې ځان ته مې ګورم، لکه چې نور رانه نه کېږي، زه فکر کوم همدا مې وروستی شعر شو غواړم...
