غزل
پــدې پــوهېـــږم، چې جـــرئــت د اظهار هيڅ نه لرم
خــــو هــــــره لاره راتـــــه بنـــــده، ده لار هــيڅ نـه لرم
زمــــا دوســــتان پـــه ما له شـــانه ګـــوزارونــه کوي
زۀ د ســـــنګر لـــــه دښـــــمـــنانـــو نه ډار هيـڅ نه لرم
د خــپل مـــطلب د خپل غرض منډو کې ستړې دنيا
بــــس هــــسې ژونـــد کــوم دنيا سره کار هيڅ نه لرم
مـــا مــــې د اوښـــکو پـه اوبو د زړه ښيښه وينځلې
زۀ مـــې په خــپل زړۀ باندې ګرد او غبار هيڅ نه لرم
زۀ چـــــې ددې دنيــــا پــــه دغــــې لاره تلــــلى نــــشم
پـــــه زړه کـــينه، او پـه لستوڼي کې مار هيڅ نه لرم
چـــې چـــرتــه لــرې درنـه لاړ شم، تـــا پرې وسپارمه
پــــه زمــــانه بـــاندې، خو دومـــره اتـبار هيڅ نه لرم
30.11.2008
- نصرت الهام
برق
برق چې وي زه خوشاله يمکله چې برق نه وي ډېر خپه يمه زهتلويزيون مې ډېر خوښېږي ډېر ښايسته ښکارېږيخو کارتوني مې پکې ډېر خوښېږياو شاعران مې پکې ډېر خوښېږي ماشومان مې پکې ډېر خوښېږي پلار چې مې خبرونه را اړوي زما ورته قار راځي چې برق نه وي ماښام نه ويده يمچې برق وي بيا خوب نه راځي ماشومان شاعران مې پکې ډېر خوښېږي په دفترونو کې ماشومان مې ډېر خوښېږي برق چې وي ماشومان کراره ناست وي کارتونيان ي...
30.11.2008
- نصرت الهام
غزل
اورم چې سپرلي راځي ښکاري چې ساقي راځي موږ د محبت د ښار موږ له زندگي راځي ښکاري چې راتلونکې ده ځمکه خوځي، ځي راځي عقله مبارک دې شه ځان سره دې وړي راځي دا گودر په تا آباد تا له لېوني راځي دا د زړونو لوبې دي دې کې تباهي راځي عشق داسې په نښه کړم غم چې چرته وي راځي وار وکړه لږ صبر شه غمه خوشحالي راځي خاورې به يو مړ...
