غزل
حامد بابر امين زى
زما وفا او ستا جفا پاتې شوه
د محبت نښه همدا پاتې شوه
تا کړلې خپلې زلفې داسې خورې
يو خوا تياره بل خوا رڼا پاتې شوه
په تلو کې تا د راتلو ووې که نه ؟
زما په زړه کې دا سودا پاتې شوه
ستا په راتلو کې مې د زړه ډيوه ګۍ
ملګريه بله تر صبا پاتې شوه
بابره مخ به ترينه نه اړوې
په دار ختل خو لاره ستا پاتې شوه
11.04.2008
- نصرت الهام
غزل
هجرت الله اختيار
رڼا راغلې وه، وجود ته يې امكان نه وسپوږمۍ چې نه ښكارېده شاته يې اسمان نه و
دا پرما څنګه د جنون نامه بدنامه شوله؟زما كميس كې خو تڼۍ نه وه ګرېوان نه و
ته چې راتلې نو ما وې ځان به كړم لوګى درځنېخو ته چې راغللې نو ما سره مې ځان نه و
د پس فطرتو يارانه وي مازيګره پورېماښام مې ماسره خپل سيورى هم روان نه و...
14.04.2008
- نصرت الهام
غزل
محب الرحمن محب
ډيوه مې مړه شوله رڼا راسره پاتې نه ده
ستا د ماشوم ژوندون ادا راسره پاتې نه ده
د ګناهونو پرښتې بيا راته څله راغلې
توبه مې کړې ده ګناه راسره پاتې نه ده
هسې مې شونډې ښوروم چې ملا و غولوم
خدايه ما وبښه دعا راسره پاتې نه ده
ستا...
