غزل

نن دښار هره کوڅه ده نابلده
زه به نه یم تر ابده نابلده

خدای خبرکه په وجودکې بیاراټول شي
روح مې وواته له حده نابلده

نیمه شپه کې له اسمانه راته کيږي
اوازونه بې سرحده نا بلده

دا دکومې پيړۍ خلکو کې شریک شوم
پکې ښکارم نابلده نابلده

ستاپه سترګوکې طایره خپل خوب ويني!
آيېنه له خپله قده نا بلده