غزل
خپل سر مې د حق لاره کې څو ځل کېښود اولاړم
منصوره ستا پر پل باندې مې پل کېښود اولاړم
زما په مرګ به نه شي د ژوندون په خوږو پوى
دښمن ته مې پر لاره کې اجل کېښود او لاړم
پرواه نشته که ما ترېنه پرهر پرهر زړه يوړو
په چم کې د ا غزيو خو مې ګل کېښود اولاړم
د ژوند سخت پړاوونه به اسان کړمه نږدې وخت
په زړه کې مې دا ستا د نوم توکل کېښود اولاړم
منګله! تر دې دمه سفر دومره اسان نه وو
د دور هر نقاد ته مې غزل کېښود اولاړم
منګل خيوه وال
17.10.2011
- طاېر ځلاند
غزل
دادنیا په کومې لورې ده روانه
څه خو وایه خاموش ولې یې اسمانه؟
غبرګ لاسونه دخپل ځان ځنې چاپیرکړم
تنهايۍ باندې مين شومه ارمانه
دا هنداره خو انسان راته راښايي
پکې ولې زه ویرېږمه له ځانه
دکاروان ملګري ولې ستړي ښکاري
دشپې شمع تر سهاره وي روښانه
دسپرلي په اهمیت باندې دې پوی کړم...
25.10.2011
- طاېر ځلاند
غزل
شېرالرحمان بېتاب
شکر ماتم خو يې له مرګه پس پر ما وکړو چې ساه مې ووته قاتل بريد په ژاړه وکړو
نور مې د ژوند په دې خونخوار ښار کې څه نه کړي د يو ظالم مخکې اقرار مې په رښتيا وکړو
ما چې تورتم کې خپل بې وسه شان څراغ روښان کړو بغاوت څنګه په سپيڅلي نوم هوا وکړو
دومره د فکر له زندانه تښتېدلى ومه ما انتها کې سوچ په خپلې ابتدا وکړو...