چاته يې نه ورکوم خپله ځانته زړه وچوم
زه به له چاسره په مينه کې ماغزه وچوم
نور يې پرېږدمه چې د زړه په اراده پرېوځي
نور مې له سترګو څڅېدلې اوښکه نه وچوم
زه کرۍ ورځې انتظار د لمر کولاى نه شم
زه نور لامده کالي د کور په تناره وچوم
د ګاونډي مسلمان څه شي ته ښه ووايمه
زه لاتر اوسه ماشومانو ته سابه وچوم
زه مې د مينې احترام په سپېلنو نه کوم
زه مې د مينې نغمه ګرې ته باڼه وچوم
زه مې د مينې هر انداز نوى کوم ساحله
زه نور د پېغلې په ټيکري باندې وېښته وچوم
05.12.2011
- احمد بختيارساحل
که ددې درست جهان فقير ته يېزما د زړه د ښار امير ته يېپه هرې خولې د خندا راج ستا دىپه ټولو سترګو کې تصوير ته يېپه سپينو لېچو کې مې شرنګ ستا دىپه سپينه غاړه مې ځنځير ته يېزما د جسم واکداري ستا دهپه حرکاتو کې تاثير ته يېبېګاه مې ټوله شپه په خوب ليدېزما ددې غزل تعبير ته يېساحله دومره مينه ولې کوېچې اوس د هر ښکلي اسير ته يې...
14.12.2011
- احمد بختيارساحل
زه د مرګ پرستو په خلاف يمهزه مې د غزل په څېر شفاف يمهزه د يرغلګرې مينې کلک دښمنزه قيدي په دغې اختلاف يمهياره زولنې مې پښو نه لرې کړهتاپسې پرېوتى په طواف يمهسپينې خولې دې ټولې پرې خبرې شيراشئ اوس د خپل زړګي صراف يمهلرې کړه لاسونه مخ نه لرې کړهمه کوه په مينه کې ډېر صاف يمهنه بابا دېوان دې خلک نه لولي !زه ددغې دور موشګاف يمهزه د ساحل هر غزل ته ژاړمهزه نشه په دغه اعتراف يمه...
