خلک مړه دي زه د مړو سر ته ناست يم
خدايه پاکه چې دا زه به چرته ناست يم
په کابل مې يرغلګرو ګونډې کېښوې
زه لا پوى نه يمه خړ خيبر ته ناست يم
زه ، خو زړه خورمه چې ښکلو پسې نه ځم
چې اوس ولې ستا ښايسته بشر ته ناست يم
يا مې خپل که يا مې زړه راباندې مات که
ستا په لاس يم ياره ستا نظر ته ناست يم
نور سحر دى پابندي په جونو نه وي
پاڅه اوس دې هم بند کړي ور ته ناست يم
خوله دې نه اخلمه سترګو ته دې ګورم
خير دى راشه که نه يار بهر ته ناست يم
خلکو ، خلکو سره ژوند وکه ساحله
زه تر اوسه پورې يو نفر ته ناست يم
05.07.2011
- احمد بختيارساحل
د ساحل پر شاعرۍبل ځاى کې دمه د سړي نه کيږيخپل خواږه ملګري عبدالله شاه ژوندون ته مې دا سندره وليکلهد سيند په غاړه راځه جانانهخړو اوبو ويوړم ماښام دىورته مې وويل چې ژوندونه ګله په دې کليواله سندره کې دې تصوير ته وګوره ، زما خو يې سترګې راډکې کړې ، څومره شهکار او معصوم تصوير په کې دى، هغه له لږ ځنډ وروسته ځواب راکړ.(جلاله پوهيږې په ډيرى کليوالو سندرو او ټپو کې تصوير ولې دومره عاطفوي وي ؟دا ځکه چې په سپيڅلې احساس او پاکه عاطفه ويل شوي وي ، د کلي خلک پاک ز...
18.07.2011
- احمد بختيارساحل
د ګران (( ساحل )) د شعر (( يوسف ))او زموږ د مصر بازارفضل ولي ناګارنن سبا ، خو داسې وخت دى ، چې هر څه د ژورنالېزم په لښته وهل شوي ، نو شعر غريب به ترې څنګه بچ وي . موږ په پېښو او تقليد ژوند روان کړيدى او دا ځکه هېڅ ډول نوښت او ابداع نه لرو . د انجينرۍ او کرنې له پوهنځيو موهم په نامشروع ډول ژورنالېستان وزېږېدل ، خو دا به زموږ بخت وي ، چې پچه اچوو ، او لال کېږي ، د ښکېلاک دې نور هم لاس خلاص وي ، او شکرونه دي ، چې حلالونې وختل .سکون او ساحل چې څومره تلازم او تناسب لري . زه...
