چې شور دې وکه نو زور دې واخېست
ملنګ سړي ته پېغور دې واخېست
په توره شپه کې څه تور دې واخېست
په حيا نه وې چې شور دې واخېست ؟
په غم دې لت کړم په غم دې پت کړم
که خپل دې نه و په پورې دې واخېست
زه چې سکون شوم زه چې ارام شو م
زه په دې پوى شوم چې اور دې و اخېست
زه د ې ولاړ کړم زه دې ماشوم کړم
سترګه دې وکړه انځور دې واخېست
امتحان راغى بې نتيجې شوم
څه پښتون رنګى کانکور دې واخېست
جانان دې راغى غاړه يې درکړه
ساحله لاړې ټکور دې واخېست
16.05.2011
- احمد بختيارساحل
په زړه کې جوړ که راته ځاى مرمهباور دې کېږي که نه اى مرمهد ارمانونو غوټه بېرته وړمهجانانه ښکل مې که تندى مرمهزه تش لاسونه تورو خاورو ته ځمته رانه پاتې شولې هى مرمهد خپل رهبر د رهبرۍ د لاسهکوم د تورو وينوى قى مرمهچې درسره وم د رنه ډېر لرې وماوس خو دې وسېځه زړګى مرمهساحله سور اور کې مې ژوند تېر کهخو چې راغلى دى سپرلى مرمه...
05.06.2011
- احمد بختيارساحل
زمونږ د کلي مشر لا هم خپل ټوپک ساتلىخداى خبر چاته يې ناولي زړه کې شک ساتلىيار خو به هسې رانه غاړه کږوي زړګيه !ما که هر څه کړي ، خو خيال مې دنمک ساتلىما خو هر ښکلي ته دخولې په بدل زړه ورکړىبيا نو دې ښکلو راته ولې زړګى ډک ساتلىزما پاچا خپله پښتون دى ، خو پښتو نه کويپښتون يې هسې په اوبو کې لکه زګ ساتلىتا د ساحل شمله له ملا نه لا تړلې نه دهساحل تر اوسه پورې ستا پړونى کلک ساتلى...