شعرونه
نظم/زرلښت حفیظ
دویرونواختر بې خونده زندګي ده اخترونه ډک له غمه دوخت له ناکړدونه خپه زړونه ډک له غمه دسولې قاصدان مودلټون په لاروورک دي
غزل/زرلښت حفیظ
زه یوه یتیمه یمه دادامې څه شوادې وایمه ماته کله راځي به ادې ښایه راته ستادبېګاسباوعدوکې مورې ستاپه ژړااواسو
غزل/مخلص
تاپسې ژړیږم خوڅه نه وایم ورو ورو خرابیږم خوڅه نه وایم یم د ژوندانه په بیابان روان لویږم که پاڅیږم خوڅه نه وایم
غزل/مخلص
داچې هروخت مې په مخ اوښکې بهیږي دچاسترګې مې په سترګوکې غړیږي داسې نه ده چې په هر قدم ټکرخوري دپښتون تندی مودام په ضد ماتیږي
غزل/مخلص
ماخوویل چې داغوټۍ به یووخت ګل شي نه وم پوی چې ګل به شي خوبه دبل شي څه خبروم چې به خپلونه پردی شم ماخوویل چې داپردی به زماخپل شي
غزل/مخلص
ځانسره ژاړم غلی غلی پروت یم په سرو لمبویم سوزیدلی پروت یم رانه حالاتوزنځیرونه تاؤدي یمه یې بندپه بندتړلی پروت یم
غزل/مخلص
په سرکې بایدیادوَنه وکړم چې دغه شعرمې هغه وخت ولیکلوچې دلروبرافغانستان په نوم ویبپاڼه کې مې دګران ملګري عبدالاحمدمحمدیارعکس اوتبصره ولیدل چې په کندهارکې یوڅوداړه مارانوپه یوه مشاعره کې وهلی و. &
غزل/مخلص
په سرکې بایدیادوَنه وکړم چې دغه شعرمې هغه وخت ولیکلوچې دلروبرافغانستان په نوم ویبپاڼه کې مې دګران ملګري عبدالاحمدمحمدیارعکس اوتبصره ولیدل چې په کندهارکې یوڅوداړه مارانوپه یوه مشاعره کې وهلی و. &nbsp
غزل/مخلص
چې قاتلان دګلوراج چلَوي هغوځایونوکې خوتل خزان وي چې پيښورکوي دګلوآرمان
غزل/مخلص
خیرکه هرڅه کوې په مانن دې دوران دې آشنا ژوندته لږ وګوره چې څنګه تیزروان دې آشنا شیطان هم ویل چې زه راشه اوس یې حال وګوره داسې ونه وایې په دې کې دې تاوان دې آشنا
غزل/مخلص
یواحساس دلیونتوب راسره مل دې اوس مې نه پریږدي پرادی دې اوکه خپل دې که یې هیرکړمه ایمان کې به مې شک وي زماښاردې پيښوردې که کابل دې
غزل/مخلص
ناست یمه ستاپه انتظارژړیږم تل دې څارم دراتلولارژړیږم راشه تپوس مې وکړه کبرمه کړه رغیږم نه په زړه بیمارژړیږم
غزل/مخلص
دغه یوشعر دلرې پښتونخواوتلي شاعرښاغلي رحمت شاه سایل صاحب ته ډالی کوم.مخلص نرپښتون دې زمازړه دې عالمګیردې په خبره اوپه شعرکې یې تاثیردې
غزل/مخلص
صبا به بیاکلی ورانیږي چې یارله یاره جداکیږي ماته خوډیرډيررایادیږي چاویل چې لرې شي هیریږي زه چې دچاپه ژوندی
آزادشعر/مخلص
یوچاپه غوږکې راته غلې اووې چې په اخترکې به خوشحال وې کنه؟ ماویل خوشحال به ومه هم به ګډاکومه هم به خنداکومه هم به غوړیږم پکې هم خوشالیږم پکې خو! زه یوشرط لرمه
آزادشعر/زرلښت حفیظ
دین یې هم راته اسلام راکړی که دزمان زولنې ماتې کړمه دپیغوردنیاته شاواړوم دزړګي رازنه مې پرده پورته کړم څه
غزل/رحمت شاه سایل
اوښکه دشبنم شومه په ګل دسحرپریوتم ستړی ستړی څه په غیږکې ستادنظرپریوتم ستادلوپټې سیوري مې تاته درستانه کړه نن زه دماذیګرنمرپه طرف دګودرپریوتم نن خودې اوچت کړمه آسمان ته په یوه خندا تندرشومه بیادرقیبانوپه سرپریوتم
غزل/رحمت شاه سایل
په لارکښې ناست وم څوکیداردستادپلونوومه موجودخووومه که څه هم پټ په ګردونوومه په داسې حال کې که دستادنوم تکیاهم نه وی خدای زده پریوتۍ به دکوموګړنګونوومه زه که شاعروم په نامه ستادنمکینوسترګو زه مصوردڅیروویروګریوانونوومه
دښاغلی عبدالوالي وحدتیارصیب دوه شعرونه
راغلي خپل وطن ته مسافر مو مبارک شه دوستانو له خوښي نه ډک اختر مو مبارک شه سپيره و چنارونه خړ پړ وو ګودرونه د پيغلو له منګيو ډک ګودر مو مبارک شه دوستانو له خوښي نه ډک اختر م
غزل/زرلښت حفېظ
ته مي سوال قبول کړه عشق اومینه دواړه دجانان راکړه خدایه محبت کې مې ایمان راکړه نوروګناهونونه معافي غواړم
غزل/مخلص
دنوم دي زارشم دسیالووطنه تاریخ دي لوړدي دشملووطنه هرطرف ګل هرخواآوازدبلبل دمستومستوپسرلووطنه
نظم/مخلص
زه ولاړوم ځانته غلئ...ځم په لاره زنګيدلئ زه پوهيږم چي يتيم يم...زه پوهيږم چي يتيم يم
نظم/مخلص
داولي؟ هم پوهيږوُهم غوليږوُچي داولي چي داولي؟ هم براګيږوُ هم ويريږوُچي داولي چي داولي؟ هم موخپل پرهرته پام دي...هم موښاخ دزړه محكام دي هم تربورسره تربورى كړوُ...هم موزوردزړوتمام دي هم نفرت ګرځووزړوكي...هم موخوښ دغه نظام دي هم خنديږوٌهم ژړيږووچي داولي چي داولي؟
غزل/زرلښت حفیظ
قسمتسل ځله دمړه کړمه سل ځله ژوندۍ شومهوه قسمته تاته وایم بیاولې پردۍ شومهډیروګداګروته شاهي ورکړې تادهژوندهم ورکوې ژونداخلې ښکاردبیوسۍ شومهنشته نورمې زړه کې زوروواک دقدم نه لرمراکه دعیسی په شانې روح راله زندۍ شومهخپل ازل په کړوباندې پل ږدمه قدم اخلمهغم ټولوم غم خورمه بیادغم ځولۍ شومهیوخوادمذهب پلمه بل خوادقسمت ګیلهځکه کوراوکلي کې داسي خندنۍ شومه
غزل/مخلص
چاَکړنګو نه کړی ګوزارزړګیهڅنګه شوی پاتي خواروزارزړګیههغه مي هرآرمان زری زری کړوماچې په چاکړو اعتبارزوګیهخوی اوخِصلت ته دې څه فکرنکړوتاصرف رنـــــــــګ ليدودیارزړګیهته خوبه شپه ورځ په جومات کې ناست ویدرنه جوړڅنګه شومیخوارزړګیهدآرمان وینوکې لت پت شوې ګوره دغم په کاڼوشوی سنګسارزړګیهخپل اوپرادي درنه اوس لاس واخیستوچې شوې په تورو
