شعرونه
غزل ( پيرمحمد كاروان )
سترګې دې پرېږده چې شیندي ګلونهډېر مې یادیږي دا ژوندي ګلونهستا د کږو بڼو په شپول کې را ګیرلکه اغزیو کښې قیدي ګلونهزه د جانان د در په کاڼو مینپرېږدئ چې ښکل کړم په تندي ګلونهپه تورو څڼو کښې یې ډېر لګوهشته مې د زړه په مات کودي ګلونهکاروانه زه ورته حیران پاتې یمچې دا د چا د غزل دي ګلونه
غزل انتظار
[هریوا پښتوادبي نيټ] مينه انتظار داخویوازي مي بنګړي اونتکۍ ستا سره ده داسي خونه ده چي دا ټوله نړۍ ستاسره ده ګرانه احتیاط چي په باوریې درسه ماته نه کړي دمحبت دځنځیرونوکړۍ ستاسره ده زمادکور خلګ ظالمان دي چي دوکه درنه کړي هغه خوزه یم چي مي ساه اومرۍ ستاسره ده خوښه دي خپله ده په کوم مرګ مي ځواني رژوې ګرمي لمبې دي واک کي سته اوس
غزل تنها
[هریوا پښتوادبي نيټ] تنها په لېمو کي مي طوفان ویده ویده دی دزړه تل کي مي ارمان ويده ويده دی فکرذکر مي دیار دښکلوسترګو تصور کي مي جانان ويده ویده دی په ښکاره که مي دیدن درسره نسته خوب کي راسه بیا جهان ویده ویده دی [دسپيني ادې ادبي اوکلتوري ټولنه]
غزل ستوری
[هریوا پښتوادبي نيټ] عبدالله ستوری کندهار زه چي ستایمه جانان په ترنم کي زمادستړي ژوند ارمان په ترنم کي دنړۍ خوږې سندري ترې قبان سه چي موذن کوي اذان په ترنم کي غوټۍ غېږ ورته په مینه مینه ورکړي راوریږي چي باران په ترنم کي فرښتې یې وقدم ته ږدي وزرونه
بشارت غزل
[هریوا پښتوادبي نيټ] بشارت دازري چي هرسهارڅرګندوي لمر دژوندون زېری دځان سره راوړي لمر په دې تورلباس کي خوښ دغه مجرم ته دسباپرتخت به حتماوي قاضي لمر دتیارې په لړمانه چي نېزې سرې کړي راپیدابه سي يوڅوک لکه غازي لمر په لمن دکايناتوکي چي ا
فاني
[هريوابښتوادبي نيټ] احمدفاني کندهار يار شرميږي لکه څاڅکي څاڅکي اوښکي کښته لويږي لکه څاڅکي اوښکي دغمونو په بازارکي امېلونه پیداکيږي لکه څاڅکي څاڅکي اوښکي ستادحسن په وړانګوکي لکه واوري زړه ننيږي لکه څاڅکي څاڅکي اوښکي یوڅوزړونه سرپرسردي
غريبیار ملنګ غزل
هریوا پښتوادبي نیټ]] غريبیار ملنګ په تنهايي کي ماته خوب نه راځي \ستا جدایي کي ماته خوب نه راځي سترګي دي پټي که زه هم ويدېږم په رڼایي کي ماته خوب نه راځي ته هم ځواني په شوګيروتېروې که په پسرلي کي ماته خوب نه راځي لکه شبنم دګل په غېږپرېوزم په باچهي کي ماته خوب نه راځي
غزل دروېش
هریوا پښتوادبي نیټ]] دروېش درانی څالاک دښمن یې ننداره له لري لري کوي دوی په خپل منځ کي يوپربل بل باندي لښکري کوي مه وایه داچي له الوته سره سم به کارسي داځل مېږیان نه دي دمار بچي وزري کوي مولا دي خیر کړي چي لښکرمو روانيږي جنګ ته ترتوره مخکي هرسپاهي طلب دزغري کوي داسپېره کاڼي چي نه خوله لري نه ژب
احمدشابابا
هریوا پښتوادبي نیټ احمدشاه بابا ستا دعشق له وينو ډک سوه ځيګرونه ستاپه لاره کي بایلي زلمي سرونه که هرڅومي ددنیا ملکو نه ډېرسي زمابه هېرنسي داستاښکلي باغونه دډهلي تخت هېرومه جي رایادسي زمادښکلي پښتون خوا دغروسرونه
تعت شريف محمدي
[هریوا پښتوادبي نيټ] نعت شریف څومره ښکلی قدردان یې محمده دجهان پر خلګو ګران یې محمده هر طبيب داسي علاج کولای نه سي ته زما دزړه درمان یې محمده درودسلام محمدي در باندي وایم همېشه په هر زمان یې محمده [دسپيني ادې کلتوري ادبي ټولنه]
غزل جهاني
[هریوا پښتوادبي نيټ] جهاني ستا خیالونه مي جانانه رایاديږي کله کله تېره غشي دیادونوراوریږي کله کله نه پرهاردهېرېدودی نه مي رنځ دجوړېدودی ترزړګي مي زخمي ويني را څڅیږي کله کله زمادعمر ترخزانه نصیب اوښکي تویولې ترمزاره به مي شمعي رارسیږي کله کله له مطرب سر
غزل ستوری
[هریوا پښتوادبي نيټ] عبدالله ستوری مومنه ستاڅخه ددنګي غاړي هار غواړي دروژې میاشت دعبادت ښکلی سنګارغواړي دایاتونو ګل ګلاب خدای پکښ وکرله اوبه دذکر ،ددرودونو ،استغفار غواړي دعزازيل سرکښي سترګي کړې په خاورو توري درحمت پې غله ده ذلیله سپی اغیار غوړي په یار
غزل فاني
[هریوا پښتوادبي نيټ] احمد فاني ناپاکه زړونه هيڅ احساس نه لري پیکه هنداره انعکاس نه لري زموږ دکلي ملک دومره دی لټ جنګ ته په دې نه ځي چي آس نه لري په هغه ملک کي څوک جګړه څه کوي په خزانو کي چي الماس نه لري دا نا پوهان هم کله کله ښه وي دق
غزل
[هریوا پښتوادبي نيټ] [احسان الله درمل] مرګ که کار دژوندتمام کړي نور به څه وکړي هسي به په مړو ځان بد نام کړي نوربه څه وکړي خاوري مي ساقي ته دپښتون خمار غرور مه سه مړه خونسکور به راته جام کړي نوربه څه وکړي خیر درقیبانوپه پخه مینه کي غواړمه
وماته ښکارې
ته که پټ یې له دنیا وماته ښکارې دهرهراغزي ترشاوماته ښکارې دید دسترګومي ستامیني څومره تېز کړ ددېوال پرهغه خواوماته ښکارې تل دي وينم چي دبل پرڅنګ روانیې مګرته بیاهم زماوماته ښکارې په ډګردشاعرۍ کي چي وي منډه ته دروېشه تل ترشاوماته ښکارې
غزل= میرویس ملګری
زخمي ټټرته به له کومي ستن اوتارپیداکړو په دې حالاتوکي به څنګه ورکه لارپیداکړو قوي دوښمن زموږپرکورباندي یرغل راوړی په پور به بیاله کومي خوانه ورته دارپیداکړو چي هره ورځ زموږپه هیلو باندي زهرشن
دا کابل ته - محمدالدین همدرد
څلوریځه شـــــــــــونډو اننګوله كاره وويــــستم يـــــــــــار په نيموشپوله كاره وويـستممـــــــــــــا ويل يوه شيبه به مينه كړيزه يـــــــــــــې په شيبوله كاره وويستم داکابل ته داكابل ته ولې خداي په قهرشـــــــــــوينه پوهـــــــــيږم كوم جادواثرپري شويڅــــــــــــــــوك يې نه كوي پروادرغولودانصاف څلې يې خــــــــاورلاندي شويدمـــــــــــيرويس بچي غموپه سراخيستيداحمد مـــــــــيډال پردوته وركړل شويپولادي تور
د محمدالدين همدرد مينه او ښايسته غزل
ډير ګرانه وروره عبدالنافع ثنا جانه ډير خوشحاله شوم چې ستا په زړه پوره ويب بلاګ مي وليده . ما مخته تر دې نه وه ليدلى لومړى پلا مې وليده ډير خوشحاله شوم او دزړه له كومي درته مباركې وايم او هم درته دلابريا وو غوښتنه دڅښتن تعالىٰ څخه دژوند په ټولو چاروكې كوم .دادي يو : غزل به هم درته واستوم :لمړي هم يوه څلوريزه :سمــــــــــــــه ليوني ده خـــــــيرده ښـــــــه به شيښــــــــــــــــكلي ترسپوژمۍ ده خيره ښــــه به شيخــــــــــــيرده چې په دود او دسـ
غزل:عبدالنافع ثنا
تــــــور تــــوپانـــــونـــــه پارولـــــي دي نــــــظـــر د لېمـوبېـــــــړۍ د صبر مې كـــــړه غرقـــــــه سمــــــندر د لېمو بيا مې په زړه كې مستوم څــــــو ستمګر يادونـــــــــــهبيا مې له اوښكـــــــو ډك راوړى دى ساغـــــر د لېمو زلمـ
غـزل/عبدالنافع ثنا
مـــــه وايه دا چي تر ساحــــلــه پــــــوري ورســـــېدې لــــــه خاموشۍ نـــــه پس رقيبـــــه توپانــــــونـــــه لرم سپك به ئې نه كړي ستا له ياده د هـــوس بادونـــــه جانانه غم دي په زړګي كــــي غرون
غزل = عبدالنافع ثنا
لېمې مي ډكي پيمانې دي پـــــــه شوګير د سپوږمۍ رڼــې چينې دي پكښي وګـــــوره تصوير د سپوږمۍ ډيــــري د ستورو خـزانې ئې پــــــه ولــــجه كـــــي وړي زما د اوښكوك
غزل = عبدالنافع ثنا
تــــږو زخمونــــو تــــــــه شېبه شېبه وېشم دردونه د ارمانونــــــو پـــــــه جامونو كـــي راوړم دردونه زه ئې پـــــــه امن د هوس لـــــه بدو سترګو غواړم زه دي خيالونــــو تــــــه جانانــــــــه دودوم دردون
د اغزو څوکې =شاعر: انجينر متين
وينې د زړگي وې توى لـــــه څـوکــــو د بـــڼو شولې اوښکې هم ياغي لـــــــه سلطنـــــته د لېـــــمو شولې وار پــــــه وار رژېـــــــږي د بلـبل د مين زړه ارمــــــان پاڼې وې د
دمظلوم جان تازه غزل
دفارســـــي خبــــري پرېــــږده دپښــــتوخـــبري واوره پښـــــتوژبـــــه ددرنـــــوده ددرنـــــــــوخبـــــــري واوره
افغانه پوه نه شولې
چا ګودرونه وسول چاديدنونه وسول چا مو باغچې تالاکړې چا موګلون وسول افغانه پوه نه شولې دچاسرونه وسول چادريابونه وسول چا مو لوړغرونه وسول
