(( د شفق په حنا سره کړل د فطرت ناوې لاسونه)) *
بيا ساقي ورته تيار کړل د کوثرو ډک جامونه
طلايي وړانگې خورې شوې د اسمان په کنارو کې
طبيعت دی بوږنيدلی د مستۍ وايي رازونه
د ماضي په تورو لارو د روښان سفر منزل دی
مستقبل د حال په ژبه د خوښۍ کړي اوازونه
تخيل چې افاقي شي انسان ووځي له هستۍ نه
د نيستۍ هسې مقام کې يې حاصل شي مقامونه
دی قدرت په کائيناتو مهربان دومره عابده
د سپرلي تازه هوا ده پرې تازه شول دماغونه
* پورتنی نيم بيتی د حمزه بابا( رح ) دی
11.11.2007
- baz
جلوې وې ستا د حسن طبيعت يې بوږناوهارمان چې زما سترگو د ليدو توان نه لاره
جذبه د مينوشۍ لا خوره نه وه په مخفل کې ساقي چې به هر کس په سترگو سترگو کې څاره
ستا غم ته يې د زړه کورکې ځای ورکړلو دلبرهپښتون و زما عشق د پښتنو پت يې پاله
(( هر څو که د هجران ځينې وصال زرغونه کيږيدهقان د ازل کاش چې دغه تخم نه کاره))*
ما وی گنې عابد يې روان...
11.11.2007
- baz
زما عشق او ستا ارمان غاړه غړۍلکه وي چې ټول جهان غاړه غړۍ
احساسات مې په حالاتو ژړا کاندياوښکې، وينې او چشمان غاړه غړۍ
دا هم وخت دی چې پر ما باندې تيريږيزما ژوند او ستا هجران غاړه غړۍ
هغه هم راته ياديږي د زړه سرهچې به سيل ته وو روان غاړه غړۍ
دې ته هم مې د اميد سترگې په لار ديبيا عابد شي او جانان غاړه غړۍ...