غزل

لـــه تــــا نــــه لـــرې طـــريقه د زنـــدګــــۍ نـه راځي
دلــــته هر څـــه راځــي جــانانه خو خوښۍ نه راځي

اوس د هـر سوال کولو وروسته پرېشانه ناست يم
اوس لــــه کــــابله جـــــوابونه د جيــــنۍ نـــه راځـي

مــــا ته وفــــا راځــــي،  و مـــا ته قـــرباني يـاده ده
لــــه دې نــــه زياتـــه راتــــه لاره د يـــارۍ نـــه راځي

د دغــــه ښـــار مـازيــــګري بـــېله جــــانانــــه راځـي
لـــــه دې دښـــــتونو آوازونـــــه د شــــپېلۍ نه راځـي

څــــه موده وشــــوه چــې له ځانه څه خپه غوندې يم
څه مــــوده وشـــوه چې سروش د شـاعـرۍ نه راځي

حکمت سروش  / انډيا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

له www.tolafghan.com/rang  نه په مننه