غزل
اوس رانه څــه پوښتې چــې چاته شـــاعري کومـه
د سترګو توره خــــــو بـــس تـــا ته شاعــري کومـه
هــغوى خبر کړى چــې زما تر مخ دې نه تيــريـږي
زه بدرنګۍ ته نـــه ښـــــکلا ته شـــــــاعري کـــومه
په دې امــــيد چـــې مې راتلونکى نسل وژغورمه
د نن شاعر يم خـــــــــو ســــبا ته شـــاعــــري کـــومه
زه په يـــارانو باندې قرض ګڼم چــې ومې ستايي
په تورتمـــــــونو کې رڼــــــا ته شــــاعـــري کـــــومه
په دې مې ستايي چې ژړا تـــــه مې ولس رابــولم
په دې مجـــرم شم چې خنـــدا ته شــــاعري کـــومه
زه ټولنيز وم چې ويـــاړونه يــې چــې مخ ته کيږدم
نو بيا محــــــدود شمه پکتــــيا ته شــــــاعري کومه
د زړه په تخت مې راته کښيناستې شاعر دې کړمه
له دې نــــــــــه پس به تا پـــــاچا ته شــــــاعري کومه
شاعره حسنـــه مــــا خوږمـــــــن له نظر مه غورځوه
مدام به تا ته ، تــــا تـــه ، تـــا تــــه شــــاعري کومه
27.09.2009
- اريوب
کليمه داره هلته ساينسدان د لوړ تخنيک په تار ډبره تړيدلته ګل ژبې سمندر په يوه خبره تړيخود به د شپې پر پاسني مخ ټوله شپه رڼا ويدنګه د لمر غوندې رڼه ټوټه له سره تړيغرونه که هر څو لوړ شی مخه د لمر نشي نيوایوخت څه نادان دی زولنوکې مې سندره تړيپه بنګاليو کوډو نشي دوزخ مخيه ! واوره.پېغله زمونږ کليمه داره له ټټره تړيد ايينې د سپين ورغوي د پړک پيڅې پسېجلان ورک يارته د مين زړه مر غلر...
03.10.2009
- اريوب
ليکوال صديق الله بدرد جلان شاعري، انځوريزه شاعريادبپوهان په دې باور دي، چې هر شاعرانه تصور د خيال له جوهره سرچينه اخلي. شاعر تل په دې هڅه كې وي، چې په خپل جادويي بيان سره هغه انځورونه، چې د هغه په ذهن كې رامنځته شوي، هغه په هماغه قوت، شدت او روڼوالي سره د خپل وړ اوريدونكي په ذهن كې ځاى او ژوندي كړي. دا خبره تر ډېره پر هغو شاعرانو ډېر صدق كوي، چې فطرتا شاعر وي. فطري شاعران خپل افكار داسې سره رانغاړي، چې مينه او ښكلا يې سلام كوي او هره خبره يې...
