غــزل
د يــــو چـــا د راتـــلو تنـــده يــو خمـــــــار دى زمــــــا ژوند
بس ارمان ، ارمان ،ارمـــان دى انتــظار دى زمــــا ژوند
يوه اوښـــکه يوه ســـلـــګۍ ده يــوه څړيــــکــه د دردو ده
د ناصور غوندې را غـــاړې يــو پرهــــــار دى زمــا ژوند
بې له درده يې څه را کـــړل بـې له درده پکـــښې څه دي
د دردونـــو په ګــــرداب کـــــې را ايســـــار دى زمـا ژوند
اى سلـــګۍ دې لږ په پــام کړه را ګذار چې ترينه نشــي
لـــکــه اوښـــکه د بــــاڼو په اوږو بـــــار دى زمـــــا ژوند
زما د مات زړګې په شانې دى ټوټې، ټوټې مات شوى
د ارمــــــــــان د لــــوى کړنـــګه را ګــــــــذار دى زما ژوند
د الله د لــوى مخــلوق سره مـــې مينه پکښــــــــې کــــړې
انديښمــــــنه بــس په دې جــرم پــــه دار دى زمــــــا ژوند
